چند پرسش

پرسش: چند پرسش
سلام خدمت شما
خسته نباشيد

من 8 تا سوال برام پيش اومده كه چند وقته در پي جوابش هستم
قبل از طرح سوال ميخوام بدونم اگه جواب يه سوالي كه دادين باز برام سوال پيش آورد من چجوري ادامه همين نامه سوال جديدم رو براتون بگم ؟؟؟ چون وقتي سوال رو به ايميل ميفرستين ديگه نميشه ما هم در ادامه همون جوابتون جواب بديم !!!

اما سوالات :
1 : ما به سني ها ايراد ميگيريم كه شما نمازتون باطله ! و دليل هم مياريم براشون كه چون شما تو نمازتون كلمه اضافه ميكنيد نمازتون باطل ميشه در صورتي كه ما شيعيان هم در نمازامون كلماتي رو اضافه ميكنيم مثل : كذلك الله ربي ، وتقبل شفاعته وارفع درجته و...
من در جواب اين پرسش شنيدم كه چون ما بزرگامون چنين كلماتي رو ميگفتن ما هم ميگيم!!!
خب اين كه دليل نميشه چرا ؟ چون بزرگان سني ها هم بهشون ياد دادن كه چنين كلمه اي رو بگن . شما خودتون رو بزارين جاي كسي كه از بيرون داره نگاه ميكنه خب مياد ميبينه كه شيعه ها از سني ها ايرادي ميگيرن كه خودشون هم دارن همون كار رو انجام ميدن . اين براي من قاب هضم نيست
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ابتدا بايد اشاره شود
برخي تفاوت هاي موجود در مورد انجام فريضة نماز بين شيعيان و سنّي ها مثلاً دست بسته نماز خواندن، يا در نماز جماعت بعد از« ولاالضالين» آمين گفتن كه در بين سنّي ها رواج دارد، ريشه در سنّت خلفا دارد. اين ها اموري است كه برخي از حاكمان پديد آوردند و بدعت نهادند. سيرة پيامبر اين گونه نبود، ليكن سنّي ها اين سخن را قبول ندارند و اين اعمال را به پيامبر نسبت مي دهند، اما شيعيان آن را جعلي مي دانند.
شيعيان عمدتاً از زبان اهل بيت و برخي از صحابة بزرگوار به سيره و سنت پيامبر نائل مي گردند، ولي سني ها چندان به اهل بيت التفاتي ندارند و عمدتاً از زبان صحابه نقل مي كنند. اين ها ريشة تفاوت ها در نقل سنت نبوي است. دليل شيعه براي تمسك به اهل بيت خيلي روشن است، چون هم قرآن در آية تطهير به پاكيزگي اهل بيت اشاره كرده است،‌و هم پيامبر بارها تمسك به اهل بيت را گوشزد نموده است، از جمله در حديث ثقلين. بنابراين بهترين و مطمئن ترين راه پي بردن به سنت پيامبر(ص) راه اهل بيت است و شيعه افتخار مي كند كه از اين عروه الوثقي بهره مند است.(1) و در هر صورت بايد توجه داشت
دليل بي اثر و باطل بودن عبادات و نماز آنها مسايلي نيست كه در پرسش آمده تا با عمل كرد شيعه نقض شود ( گرچه عمل كرد، شيعه طبق نظر همان آموزه هاي است كه اصل نماز را بر ما واجب نموده و صحيح و بي اشكال است) بلكه دليل مسله اين است كه آنها با ولايت مشكل دارند.
در روايات در اين باره به روشني سخن گفته شده كه به چند نمونه از آن اشاره مي‌گردد:
امام باقر (ع) فرمود: افضل البقاع ما بين الركن و المقام، ولو ان رجلا عمر ما عمر نوح، يصوم النهار و يقوم الليل في ذلك المكان، ثم لقي الله بغير ولايتنا لم ينفعه ذلك شيا؛ (2)
اگر كسي به اندازه عمر نوح عمر كند و در بهترين محل كه بين ركن و مقام است، روزها روزه و شب‌ها مشغول عبادت باشد، اما بدون ولايت ما اهل بيت از دنيا برود، آن عبادت‌ها براي او هيچ نفعي ندارد.
در روايت ديگر آمده: لو ان رجلا قام ليله و صام نهاره، و تصدق لجميع ماله و حج جميع دهره، و لم يعرف ولايه ولي الله فيو اليه، ما كان له علي الله حق في ثوابه و لا كان من اهل الايمان؛ (3) اگر كسي شب‌ها به نماز و عبادت بپردازد و روزها روزه باشد، همه اموال خود را صدقه دهد و هر سال حج به جا آورد، اما ولايت ولي الله را نشناسد و نپذيرد ، هيچ گونه حقي بر خداوند در گرفتن پاداش عمل خود ندارد و اهل ايمان محسوب نمي‌شود.
امام صادق (ع) فرمود:
فوالله لو ان رجلا عبدالله عمرا ما بين الركن و المقام ثم مات و لم ياتي بولايتنا لاكبه الله في النار علي وجهه؛ (4) سوگند به خدا ! اگر كسي تمام عمر، خدا را بين ركن و مقام عبادت كند، پس از دنيا برود، در حالي كه ولايت ما را به همراه نداشته باشد، خداوند او را با صورتش در آتش مي‌اندازد.
بر اساس اين گونه روايات تكليف منكران ولايت و آن چه از اعمال عبادي انجام مي دهند معلوم است، ولي در اين ميان حساب افراد غير معاند و قاصر با ساير منكران متفاوت است بدين بيان اگر كسي از روي عناد و لجاجت از پذيرش حق خود داري كند و در اين رابطه قصوري فكري و يا منع اجتماعي و مانند آن نداشته باشد نماز و ساير اعمال او مورد قبول نبوده وروايت ياد شده شاملش مي شود. ولي كساني كه از روي قصور و زندگي در شرايط مزاحم به سر مي برند واز شناخت مكتب اهلبيت محروم اند ممكن است مورد عفو الهي قرار گيرند، چون افراد قاصر حكمش با افراد مقصر و معاند فرق دارد .مطالعه كتاب ذيل مفيد است. (5)
پي‌نوشت‌ها:
1. علامه سيد مرتضي عسكري. كتاب معالم المدرستين (نشانه هاي دو مكتب) نشر دانشكده اصول دين، قم، 1375 ش، ص213.
2. حر عاملي، وسايل الشيعه، نشر دار التراث العربي، بيروت، 1391 ق، ج 1، ص 93، حديث 12.
3. كليني، الكافي، انتشارات دار الكتب الاسلاميه، تهران، 1388ق، ج 2، ص 19، حديث 5.
4. مجمع البيان، نشر دار المعرفه، بيروت 1406 ق، ج 7-8، ص 39.
5. صادقي، سيماي اهل بيت در عرفان امام خميني، نشر موسسه آثار امام، 1387 ش، ص 178.
پرسش: : در قرآن ديدم كه خداوند ميفرمايند اگر كاري رو انجام بدين من ده برابر پاداش ميدم ! من يه سوالي دارم : اگه من تمام پول داخل جيبم رو به يه فقير مستحق بدم و پولي رو براي كرايه تاكسي نزارم يا خريد چيزي براي خوردن آيا خدا بهم نميگه كه تو چرا يه خورده پولت رو
: در قرآن ديدم كه خداوند ميفرمايند اگر كاري رو انجام بدين من ده برابر پاداش ميدم ! من يه سوالي دارم : اگه من تمام پول داخل جيبم رو به يه فقير مستحق بدم و پولي رو براي كرايه تاكسي نزارم يا خريد چيزي براي خوردن آيا خدا بهم نميگه كه تو چرا يه خورده پولت رو نزاشتي براي رفع حاجتت ؟؟؟ نميگه چرا از عقلت استفاده نكردي ؟؟؟ در صورتي كه ما در روايات شنيديم كه اهل بيت (ع) تمام غذاي خودشون رو به اون فقرا دادن و اون داستان معروف كه براشون غذاي بهشتي مياد . و يا شنيديم كه امامي تمام زندگيش رو براي فقرا داده .
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم، خداوندي كه به انفاق و بخشش دعوت كرده و براي آن پاداش ده برابر بلكه 700 و بلكه چند برابر آن (1) قرار داده، از افراط در بخشش هم نهي كرده و آن را پسنديده نشمرده است. در سوره فرقان در شمارش صفات بندگان خوب خدا مي فرمايد:
وَ الَّذينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواما (2)
و آنان كه چون هزينه مى‏كنند اسراف نمى‏كنند و خِسّت نمى‏ورزند، بلكه ميان اين دو، راه اعتدال را مى‏گيرند.
و در جاي ديگر مي فرمايد:
وَ لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى‏ عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً (3)
هرگز دستت را بر گردنت زنجير مكن، (و ترك انفاق و بخشش منما و دست بسته مباش) و بيش از حدّ (نيز) دست خود را مگشاى، تا مورد سرزنش قرار گيرى و از كار فرومانى!
پس انفاق در حد معقول و با رعايت نياز خود و خانواده سفارش شده است نه زياده از حد كه هر چه داري ببخشي و خود و خانواده ات محتاج گردي.
اما ايثار امام علي و ديگر ايثارگران معناي ديگري دارد و غير از افراط در انفاق است.
افراط در انفاق اين بود كه همه آنچه داري كه علاوه بر تامين نياز خودت، زيادي هم بود، را به ديگران بدهي و خود محتاج شوي. اين كار قطعا پسنديده و معقول نيست اما در ايثار موضوع اين است كه شما مقداري مثلا غذا داري كه فقط كفايت براي رفع نياز يك نفر است (خودت يا ديگري) و هم خودت به آن محتاج هستي و هم ديگري بدان محتاج مي باشد و آنچه هست فقط براي رفع احتياج يك نفرتان كفايت مي كند، خودت يا او، در اينجا شما مي ماني كه خودت از آن استفاده كني و ديگري محتاج بماند يا براي رسيدن به رضاي خدا او را بر خود ترجيح مي دهي و با دادن به او، خود صبر و تحمل پيشه مي سازي.
ايثار يك از خودگذشتگي است كه بايد منيت را زيرپابگذاري و خدايي شوي تا بتواني آن را انجام دهي.
ايثار در شرايط خاص و بحراني است و انفاق در شرايط عادي و اين دو را بايد در جاي خود ديد.
بخشيدن همه اموال و خود را محتاج نمودن ايثار نيست بلكه بي عقلي است. ولي تنها ليوان آب را به تشنه ديگر دادن و خود تحمل پيشه كردن، فضيلت اخلاقي است كه همه آن را تحسين مي كنند.
به عناون مثال شما تشنه هستيد به اندازه يك نفر آب بيشتر نداريد كودكي هم سخت تشنه هست آيا دادن تمام آب به كودك كاري پسنديده است يا ناپسند ؟
پي نوشت ها:
1. بقره(2) آيه261.
2. فرقان(25) آيه 67.
3. اسراء(17) آيه29.
پرسش: : تقدير
3 : تقدير ماست يا تقصير ما ؟؟؟ عارفي را گفتند:دنيا را چگونه مي بيني؟گفت:آنچنان كه بدون رضايتِ منبرگي از درخت نمي افتد!!گفتند :مگر خدايي تو؟!!!گفت :نه!،راضي ام به رضاي خدا.... . اگر من بگويم راضيم به رضاي خدا . آيا هر چه شد ميشود بر اين اساس گذاشت كه خداي من به اين كار راضي بوده است ؟؟؟ شايد كاري تقصير من باشه نه تقدير من . نظر شما چيه ؟؟؟
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ابتدا بايد گفت رسيدن به مقام رضا به معناي درست كلمه بسيار دشوار است و به گفته شاعر:
به هوس راست نيايد به تمنا نشود اندر اين راه بسي خون جگر بايد خورد.
حال بايد ديد به چه كسي مي گويند كه او به مقام «رضا» رسيده است؟ و تبيين درست از مقام «رضا» چيست؟ برخي عرفا و عالمان اخلاق با استفاده از آيات و روايات، مقام «رضا» را اين گونه تعريف كرده اند: «رضا آن است كه شخص به آنچه در زندگي قسمت او مي شود و از سوي خداوند براي او مقدر مي گردد، خشنود باشد و بر آن اعتراضي نداشته باشد. اگر خداوند براي او تهي دستي را تقدير فرمود، بپذيرد و اگر ثروتمندي را نيز مقدر كرد، بپذيرد؛ و به او هر مقامي كه داده است، بپذيرد و در اين باره هيچ گونه كراهت قلبي نداشته باشد، بلكه درباره همه آنها خشنود باشد».(1)
حافظ مقام رضا را اين گونه تعريف مي كند:
در دايره قسمت، ما نقطه تسليميم
معمولاً وقتي ما نام «رضا» را مي شنويم و به ما گفته مي شود اهل «رضا» باشيد، به نظرمان مي رسد، به گونه اي باشيم و رفتاري در پيش بگيريم كه خدا از ما راضي باشد؛ در حالي كه «رضا» ـ بر اساس گفته عرفا ـ مصداق مهم تري نيز دارد و آن اين است كه بنده از خدا راضي باشد. خواجه نصيرالدين طوسي در تبيين اين دو گونه از مقام «رضا» مي نويسد:
اهل ظاهر را مطلوب، آن باشد كه خداي تعالي از ايشان راضي باشد تا از خشم و عقاب او ايمن شوند؛ اما اهل حقيقت را مطلوب، اين است كه آنها از خداوند راضي باشند و آن چنان باشد كه ايشان را هيچ حالي از احوال مختلف مانند مرگ و زندگاني و بقا و فنا و رنج و راحت و بي نيازي و فقر، مخالف طبع او نباشد، و يكي را بر ديگري ترجيح ندهد؛ چرا كه او به اين آگاهي رسيده است كه همه اينها از سوي خداوند است. به همين دليل، از خدا راضي باشند.(2)
از يكي از بزرگان اين مرتبه نقل شده است كه هفتاد سال از خدا عمر گرفت و در همه اين مدت، به چيزي كه اتفاق افتاد، نگفت: كاش اتفاق نمي افتاد و نيز به چيزي كه اتفاق نيفتاد، نگفت: كاش اتفاق مي افتاد.(3)
پس براي درك عميق تر از اين مقام لطفا به منبع ذيل مراجعه نمايد (4) و در مجموع هر گاه به اين مقام بار يافتي مثل آن عارف مي تواني سخن بگوي وگرنه چنين تصوري در حق خود منما .
پي نوشت ها:
1. نك: خواجه عبدالله انصاري، منازل السايرين، شرح عبدالرزاق كاشاني، نشر بيدار قم 1378ش، ص358.
2. ديوان حافظ شيرازي، تصحيح: غني ـ قزويني، ص368، غزل 494.
3. خواجه،حافظ ، اوصاف الاشراف، نشر دار الكتب الاسلاميه تهران، 1378ش، ص60.
4. كاشاني، شرح منازل السايرين، نشر بيدار قم 1378ش، ص321.
پرسش: 4 : ما در فيلم سياحت غرب ميبينيم كه اون فرد بعد از جدا شدن روح از بدنش نميدونه كه مرده !!! آيا اون لحظه اي رو كه حضرت عزراييل مياد براي قبض روح و اون همه حديث و روايات كه در مورد اون لحظه هست رو به كلي فراموش ميكنه ؟؟؟
4 : ما در فيلم سياحت غرب ميبينيم كه اون فرد بعد از جدا شدن روح از بدنش نميدونه كه مرده !!! آيا اون لحظه اي رو كه حضرت عزراييل مياد براي قبض روح و اون همه حديث و روايات كه در مورد اون لحظه هست رو به كلي فراموش ميكنه ؟؟؟
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ايتدا بايداشاره شود : آنچه در فيلم ها منعكس مي شود به طور دقيق طبق آموزه هاي دين نيست ونوعا براي جاذابيت فيلم مسئله را به نوعي بال و پر مي دهند. ولي روي هم رفته بايد گفت: حالت احتضار حوادث دشوار براي آدمي رخ مي دهد و بسياري از انسان ها ابتدا يي ترين عقايد ديني خودرا بر اثر آن فشار از ياد مي برد از اين رو گفته شده:
در پي فشار سنگين جان دادن همه عقايد از ياد بسياري از افراد مي رود؛ آن ها را فراموش مي كند؛ لذا در شرع مقدس توصيه شده كه به هنگام دفن، عقايد به ميت تلقين و باز گو بشود.
چون ازآن جايي كه روح در اوايل فاصله گرفتنش از بدن با او توجه و ارتباط بسيار دارد و از سوي ديگر عالم قبر و برزخ براي او محل نامانوس، است؛ تلقين عقايد الهي در اسايش روح و بر طرف شدن وحشت از او در آن شرايط بسيار موثر است؛ لذا توصيه شده كه تلقين انجام گيرد. (6)
پس تلقين مثل باران است كه در سر ز مين مساعد وقتي باريد، موجب سر سبزي مي شود وگرنه چه بسا در سرزمين شوره زار و يا سخت شايد بي اثر و يا كم آثر باشد. تلقين نيز در كسي اثر مي كند و براي او مفيد است كه زمينه ايماني در وجود او باشد و اهل ايمان و عمل صالح باشد و گرنه معلوم نيست براي آن هنگام موثر باشد . با توجه به اين نكته معلوم مي شود كه پاسخ مثبت است يعني روح انسان آنچه قبلا به خاطر داشته ممكن است در آن لحظه فراموش كند.
پي‌نوشت‌:
6. محمد شجاعي، معاد، نشر سهامي انتشار، تهران 1362 ش، ج1، ص256.

پرسش: چند پرسش
5: ما باز در همون فيلم ميبينيم كه شب اول قبر و اون داستانهاش رو به صورت خيلي ترسناك بيان ميكنه . به طوري كه وقتي ما كه الان زنده ايم و فقط داريم فيلمش رو نگاه ميكنيم ميلرزيم !!!! حالا شما خودت رو فرض كن تو اون لحظه !!! تازه جالبه كه اون فرد كسي بود كه خيلي انسان پاك و مثبتي بود !!! پس واي به حال ما !!!
به نظر شما آيا همه ي اون چيزايي كه گفته شده براي همه اتفاق مي افته ؟؟؟
6 : آيا مرگ ترس داره ؟؟؟ چي كنيم كه از مرگ نترسيم ؟؟؟ چجوري عارفان از مرگ نمي ترسن ؟؟آيا اونا از شب اول قبر خبر ندارن ؟؟؟ پس چجوري مرگ رو شيرين ميبينن ؟؟؟
7 :چجوري قبل از اين كه به حسابمون برسن به حساب خودمون برسيم ؟؟؟
من الان نميدونم كجاي بهشت يا جهنمم ؟؟؟
8 :آيا اسلام محدود كننده و منزوي كننده است ؟؟؟ آيا نميشود با يك زن ارتباط داشت ؟
نمي شود با يك زن صحبت كرد يا اون رو ديد ؟؟؟ پس چرا ما ميبينيم كه پيامبر تا متوجه ميشه يه زني داره مياد مسيرش رو عوض ميكنه ؟؟؟ پس چرا ميبينيم كه امام علي حتي به زن سلام نميكنه ؟؟؟؟

ببخشيد كه سوالاتم زياد بود
ولي ميگن حتي به خدا شك كن ولي تو شك نمون و دنبال سوالت باش
ممنون

پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
با عرض پوزش به دليل حجم انبوه سوالات پرسشگران از اين مركز، امكان پاسخگويي به سوالات متعدد يك پرسشگر وجود ندارد؛ لذا از پاسخگويي به بيش از سه سوال معذوريم ؛ لطفا باقي سوالات را در نوبت هاي بعد با رعايت همين تعداد ارسال فرماييد.
لازم به ذكر است چهار سوال شما در حال پاسخگويي مي باشد.

پرسشگر گرامی:
ضمن تشکر از ارتباط شما با این مرکز؛ با توجه به کمبودهای متعدد امکانات و کاهش اعتبارات پاسخگویی، مرکز ملی پاسخگویی ناگزیر به تغییر رویکرد و اقدام به تمرکز سامانه پاسخگویی کرده است.
از این رو پاسخ سوالات خود را از سامانه های زیر دریافت نمایید.
سامانه هاي فضای مجازی ( اينترنتي):
انجمن گفتگوی دینی: http://www.askdin.com
کانون گفتگوی قرآنی: http://www.askquran.ir
پاسخگوئی زنده اینترنتی از طریق سایت : http://www.09640.ir
سامانه پیامک(فقط احکام شرعی): به شماره 30009640 یا از طریق سایت http://www.30009640.ir
سامانه تلفني : 096400