زندگی

پرسش: زندگي
با سلام خدمت شما دوستان
آيا ما به اين دنيا آمده ايم براي مردن؟ پس دليل آمدن ما به اين دنيا چيست؟ تازگي پدرم فوت كرده اند و در اين مدت اين سوالات به ذهنم رسيد و بيشتر اوقات به خود مي گويم ما كه قرار است برويم پس چرا جنجال كنم يا سعي نمايم همه چيز مطابق ميل خودم شود يا چرا زياد تلاش كنم تلاش مي كنم در حد نمردن پاسخ به نياز هاي روز مره ام.
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
ابتداء در گذشت پدر گراميتان را به شما تسليت گفته و از خداوند متعال براي آن مرحوم طلب رحمت و مغفرت و براي شما طلب صبر و شكيبائي مي كنيم در روايتي از امام محمد باقر (ع) نقل شده است كه فرمود " كسى كه در مصيبتى، شكيبائى ورزد، خداوند عزت او را مى افزايد، و او را با محمد صلى الله عليه و آله و سلم و اهل بيت او عليهم السلام وارد بهشت مى سازد"(1)
دلايل خلقت يا همان هدف خداوند از خلقت انسان يكي از مهم ترين سوالات بشر در طول تاريخ بوده است ظاهر متون ديني حاكي از آن است كه در مجموع همه انسانها براي سعادت دنيا و آخرت و به تعبيري براي رسيدن به كمال نهايي خلق شده اند و خداوند براي رساندن انسان ها به كمال نهائي ابزارهائي را مقرر داشته و تكاليفي را بيان كرده است و طبيعي است رسيدن به كمال مورد نظر با سختي هايي همراه مي باشد.
در واقع آنچه انسان براي آن خلق شده است همان رسيدن به كمال نهائي است كه در اين راه خداوند مسيري را مشخص كرده و حساب و كتابي را در اين راه مقرر داشته است كه البته اين امر داراي زماني معين و مشخص مي باشد تا در نهايت به دنيائي ديگر به عنوان محلي براي زندگي ابدي برسد.
لذا گرچه همين سعادت انسان در گرو آن است كه به واسطه مرگ در نهايت به جايگاهي ابدي برسد اما در عين حال مرگ به عنوان هدفي نهائي تلقي نشده است ؛ مرگ خود ابزاري براي طي كردن مسير و رسيدن به جايگاه ابدي است ما به دنيا نيامده ايم براي مردن، بلكه آمده ايم بواسطه سعي و تلاش مسيرها را آرام آرام طي كرده و در نهايت به سعادت ابدي برسيم به همين منظور هر اندازه اين سعي و تلاش انسان براي رسيدن به مقصود بيشتر باشد، زودتر و بهتر از ديگران به آن مي رسد.
نكته مهم در اين زمينه آن است كه همواره بايد سعي ما بر آن تعلق گيرد كه مطابق دستورات و به تعبيري ميل خداوند عمل نمائيم نه ميل خود، و چه بسا در بسياري از امور برخلاف ميل دروني عمل كرده تا در نهايت به كمال نهائي برسيم اموري مانند نماز، روزه، خمس و...از اموري است كه فارغ از جنبه الهي بودن، انسان تمايلي به انجام آن ندارد اما در عين حال مطابق دستورات خداوند انجام داده و بواسطه انجام دستور الهي، به نوعي از آن لذت مي برد هر چند با سختي هاي ظاهري نيز همراه باشد.
بر اين اساس تنها معيار و ملاك همان تابعيت انسان از دستورات خداوند است كه در برخي امور مانند آنچه بيان شد، موظف است با سعي تلاش به بهترين شكل انجام دهد البته امور نيز وجود دارد كه نه تنها خداوند دستور به سعي و تلاش در آن نداده بلكه همواره تاكيد مي كند به حداقل ها اكتفاء نمايد مانند جمع آوري مال و در مجموع متاع دنيوي.
خلاصه هدف خلقت رسيدن به سعادتي است كه خداوند مسير آن را مشخص و كيفيت آن را بيان فرموده است كه اختيار انسان براي طي كردن اين مسير تا زمان معيني(مرگ) ادامه دارد. "أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ*...وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلىَ أَجَلٍ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُون"(2) "كه خدا را پرستش كنيد و از مخالفت او بپرهيزيد و مرا اطاعت نماييد!*... و تا زمان معيّنى شما را عمر مى‏دهد زيرا هنگامى كه اجل الهى فرا رسد، تأخيرى نخواهد داشت اگر مى‏دانستيد!"
در پايان از شما تشكر كرده و ضمناً آماده پاسخگويي به سوالات و شبهات وارده در اين زمينه مي باشيم.
پي نوشت ها :
1. شيخ صدوق،ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‏،چ دار الرضى،قم،1406 ق‏،ص 198.
2. نوح (71)آيه 3 و 4.

پرسش: سوال دوم: امام علي (ع ) مي فرمايند
سوال دوم: امام علي (ع ) مي فرمايند طوري زندگي كن كه وقتي مردي مردم براي تو بگريند و وقتي نيستي مشتاق ديدار تو باشند.
اما من خود مي دانم كه اين گونه نيستم و حضورم درجمع با نبدنم چندان تفاوتي ندارد. براي آن كه حديث امام علي را عملي نمود چه بايد كرد؟
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
ميزان علاقه ي مردم به ما، به ميزان محبّت و دلسوزى و خدمتى بستگى دارد كه ما نسبت به آن ها روا مى داريم . اگرچه ممكن است به خاطر تبليغات دروغين و جو كاذب اجتماعى و فرهنگى ، مدتى مردم در غفلت قرار گيرند و خادم را ازخائن تشخيص ندهند، ولى نا آگاهي و قدر ناشناسى عامه مردم، دوام و ثبات ندارد.
توضيح : انسان تشنه محبّت و احترام و تكريم است. اگر به مردم محبت كنيد، و آنان را مورد احترام و تكريم قرار دهيد، محبت و احترام و تكريم مي بينيد. دوست داريد مردم با شما چگونه رفتار كنند، همان گونه با مردم رفتار كنيد. اميرالمؤمنين (ع)مى فرمايد: نفس خويش را بين مردم وخود، شاخص و ميزان قرار بده ، آن را براى مردم دوست داشته باش كه براى خود دوست دارى، و هر آن چيزى را كه براي خود نمي پسندي، براي ديگران نيز نپسند. (1) اگركسي همين يك دستور پيشواي بزرگ مؤمنان را عمل كند، مردم در مرگش، سوگوار و در غيابش مشتاق ديدار او مي گردنند. روزى به عموها و عموزادگان خويش فرمود: اى فرزندان عبدالمطلب ! شما نمى توانيد با ثروت وسرمايه هاى خود محيط وسيع و پرمهرى را به وجود آوريد كه همهء مردم را در بر گيرد و به اين وسيله دل هاى آنان را به سوى خود متوجه سازيد. پس با چهره اي گشاده با آنان برخورد نماييد و به اين وسيله محبّت شان را به سوى خود جلب كنيد.(2).
على (ع)مى فرمايد: من تألّف الناس، احبّوه؛(3) كسى كه در معاشرت با مردم از در محبّت و دوستى وارد شود، مردم دوستدار وى خواهند شد.
امام باقر(ع)فرمود: گشاده رويى در برخوردهاى اجتماعى ، سبب جلب محبت مردم و نزديكى به خداوند است، باچهره عبوس و رخسار گرفته با مردم رو به رو شدن موجب جلب دشمنى آن ها و دورى از رحمت پروردگار است .(4)
انگيزه الهي، ضامن بقاي محبت و دوستي
خوش اخلاقي، محبت و خدمت به مردم و دلسوزي نسبت به آنان، و پرهيز از رذايل اخلاقي، اگر دور از مردم فريبي و ريا، و شهرت طلبي و با انگيزه خالص الهي همراه باشد، آدمى را در نظر مردم ، عزيز و محبوب مي كند، و موجبات آسايش مادى و معنويش را فراهم مي آورد.
محبّت و مهربانى اگر با انگيزه ي خدايى نباشد، دوام و بقا ندارد. قرآن كريم عامل گرايش و علاقه ي مردم به پيامبر(ص)را نرم خويى و مهربانى و دلسوزى حضرت معرفى مى كند و مى فرمايد: اى پيامبر! به بركت رحمت الهى در برابر مردم نرم و مهربان شدى و اگر تندخو و سنگ دل بودى، از اطراف تو پراكنده مى شدند. (5) از عبارت «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّه‏» يعني به بركت رحمت الهى، استفاده مى شود كه ابتدا بايد اسباب جلب رحمت الهى را فراهم ساخت. نور رحمت الهى وقتى ذهن وقلب و وجود آدمى را روشن ساخت و او در برابر فرامين الهى خاضع و خاشع نمود و عبد و تسليم محض حضرت حق گشت، خدا او را محبوب دل ها مي گرداند. يعني نخست، خدا دوستدار او مى گردد، كسى كه خداوند دوستش داشته باشد، محبت او را در دل هر مؤمنى ايجاد مى كند.
امام صادق (ع)مى فرمايد: كسى كه مى خواهد با نداشتن قوم و خويش ،عزيز و محترم باشد و با نداشتن ثروت ،غنى و بى نياز گردد، و با نداشتن مقام شامخ اجتماعى، داراى اُبهت و عظمت باشد، بايد خويشتن را از ذلّت گناه وناپاكى ، به عزّت اطاعت الهى منتقل نمايد.(6)
در زيارت امين اللّه ـ كه از زيارات بسيار معتبر است ـ به اين نكته اشاره شده است : بار الها! جان مرا به تقديرات خويش، آرامش ده، و به قضاى خويش راضى گردان، و به ذكر و دعاى خود مشتاق و حريص ساز، و دوستدار و دلداده ي خاصان اولياى خويش نما، و محبوب در ميان اهل زمين و آسمان گردان.
پس كسى كه طالب محبوبيت و دوستى عميق و ثابت مردم است ،لازم است، زمينه شناخت و معرفت خدا را آن چنان در سرزمين وجود خويش محقق سازد كه تسليم محض دستورها و قضا و قدر الهى باشد و ارتباط معنوى و اشتياقش به ذكر و ياد خدا، عالم را براى وى، محضر حق تعالى سازد، به گونه اى كه انسان در هر حال خود را در حضور خداوند ببيند و چون خدا را دوست دارد، به هر كس و هر چيز كه خدا او را دوست دارد، دل مى دهد و عشق مى ورزد. در اين صورت است كه دعاي: خدايا! آن چنان صحنه را مساعد و مهيا ساز كه اهل زمين و آسمان مرا دوست داشته باشند، محقق مى گردد.
بنا بر اين خوش اخلاقى و نرمى و ملايمت و مدارا و مهربانى با مردم و عفو و اغماض خطاى آنان و محبت و احسان و انفاق مال وثروت، اگر با انگيزه ي خالص خدايى انجام گيرد، مانند درخت پاكيزه اى مى شود كه ريشه ي آن در دل زمين، ثابت و شاخه ي آن به آفاق آسمان سركشيده است.(7) اما اگر مقصد و نيت خدا نباشد، محبت ها عمق و دوام پيدا نمى كند.
به همين دليل خداوند به پيامبر اكرم (ص)مى فرمايد: اگر همه مال و ثروت هاي دنيا و آن چه را كه در زمين هست، انفاق مى كردى، دل هاى ايشان را به يكديگر مهربان نمى ساختى، ولى خدا دل هايشان را به يكديگر مهربان ساخت .(8)

پي نوشت ها:
1.محدث نوري ، مستدرك الوسايل ، مؤسسه آل البيت ، قم 1408 ش، ج 11 ، ص 311.
2.همان ، ج8 ، ص 453 .
3.غرر الحكم و دررالكلم، عبد الواحدبن محمد تميمي آمدي ، مكتب الاعلام الاسلامي ، قم ، 1366 ش، ص 414.
4.مستدرك ، ج 8 ، ص 453.
5. آل عمران (3 آيه 159.
6.علامه مجلسي ، بحار الانوار ، مؤسسه الوفاء بيروت – لبنان ، سال انتشار 1404 ق، ج 68 ، ص 178.
7.اشاره به مفهوم آيه شريفه : ابراهيم (14 )، آيه 24.
8.انفال (8 آيه 63.

پرسش: سوال سوم:
سوال سوم: من با گذشت سال هاي بسيار تنها به بلوغ جنسي و بلوغ عقلي رسيده ام اما رشد نكرده ام و هيچ ثمره اي از زندگي ام نديده ام دالان نيز ازدواج كرده و دوران عقدم.
اما خوب مي دانم كه رد نكرده ام چون سرمايه ها وفصت هاي زندگي ام را به راحتي از دست مي دهم و گاهي نيز از خود مي پرسم رايط كه همه چيز را برايم فراهم كرده پس چرا من پيشرفتي در زندگي ام ندارم؟
ممنون مي شوم در ورتي كه راهنمايي ام بفرماييد.
با تشكر از شما

پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
سوال شما نياز به توضيحات بيشتري دارد. بايد منظور خود را از اين كه رشد نكرده ايد و هيچ ثمره نيز از زندگي خود نديده ايد، توضيح مي داديد. بدين منظور لازم است براي دريافت راهنمايي هاي كاربردي با گروه مشاوره بخش تلفني به شماره (096400) تماس بگيريد.
اما به طور كلي بايد بدانيد رسيدن به قله هاي موفقيت در زندگي و پيشرفت در زندگي، مرهون چند امر است. از جمله: علاقه، شناخت هدف، برنامه ريزي درست و سنجيده، همت و تلاش و پشتكار، داشتن اراده قوي، اعتماد به نفس، توكل، تقوا و اخلاص. براي رسيدن به موفقيت و رسيدن به آرزوها لازم است اين موارد رعايت شود. چنان چه در اين موارد و امثال آن ضعفي وجود داشته باشد، موفقيتي حاصل نخواهد شد.
توصيه مي كنيم براي راهنمايي بيشتر با همكاران بخش تلفني تماس بگيريد.
موفق باشيد.

پرسشگر گرامی:
ضمن تشکر از ارتباط شما با این مرکز؛ با توجه به کمبودهای متعدد امکانات و کاهش اعتبارات پاسخگویی، مرکز ملی پاسخگویی ناگزیر به تغییر رویکرد و اقدام به تمرکز سامانه پاسخگویی کرده است.
از این رو پاسخ سوالات خود را از سامانه های زیر دریافت نمایید.
سامانه هاي فضای مجازی ( اينترنتي):
انجمن گفتگوی دینی: http://www.askdin.com
کانون گفتگوی قرآنی: http://www.askquran.ir
پاسخگوئی زنده اینترنتی از طریق سایت : http://www.09640.ir
سامانه پیامک(فقط احکام شرعی): به شماره 30009640 یا از طریق سایت http://www.30009640.ir
سامانه تلفني : 096400