زن

پرسش: كتاب سوزي
ايا مغولان كتب شيعيان را سوزاندند چون امروز بعضي از تاريخ تولد و شهادت ائمه دقيق مشخص نيست و يه آخوندي ميگفت خيلي از آيات و اطلاعات شيعيان از بين رفته ايا درست است و اين كتاب ها شامل چه مباحثي بوده است

پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اينكه در طول تاريخ منابع فراواني در اثر عوامل مختلفي همچون جنگ، سيل، زلزله و ... از بين رفته است، شكي نيست.
از جمله عواملي كه سبب شد تا بخش عظيمي از منابع علمي از بين برود، حمله قوم مغول به ايران بود. قوم مغول كه در مقام مقايسه با بسياري از سرزمينهايي كه به تحت تسلط خويش آورد( به مانند ايران و چين) از نظر فكري و فرهنگي چيزي نداشت، در برخوردهاي ابتدايي كوچكترين و كمترين توجهي به فرهنگ و تمدن ملتها نكرد و تمام تلاش و كوشش خويش را براي فتوحات ارضي و گسترش متصرفات مبذول داشت. در نتيجه اين سرزمينها و از جمله ايران زيان بسيار ديده و در زير دست و پاي مهاجمان خرد و له گشتند. اثرات تاسف بار اين واقعه به حدي بود كه تا مدتي وقفه و فترت در سير تمدن و يا بهتر است گفته شود در تمامي بنيانهايي كه تمدن ايراني بر آن بنا گشته بود پديدار شد و پس از ان نيز هيچگاه به نحو مطلوب و به مانند گذشته جبران نشد. ابن اثير كه خودازجمله تماشاگران اين واقعه دهشتناك بوده است ابعاد گستردگي ان را با شگفتي بسيار چنين بيان مي دارد:
«اگر گوينده اي مي گفت جهان از زماني كه پروردگاربزرگ و منزه آدم را آفريد تا به امروز به چنين بلايي گرفتار نشده راست مي گفت.» (1)
در زمان مغولان ديگر علم و دانش به مفهوم واقعي خويش معني نداشت و تنها در صورتي كاربرد مي يافت كه مشكلي از مشكلات فاتحان را حل مي نمود و از جمله كاربردهاي دانش افراد باسواد اين بود كه پس از اسارت، كشته ها را شمارش نمايند.(2)
مغولان پس از ويران ساختن ماوراءالنهر راهي خراسان شده بودند كه جايگاه نشر علوم بود و از مدتها پيش از سيل بنيان برافكن تهاجم مغول، شهرهايش (به مانند نيشابور و مرو ) داراي مدارس معتبر بودند. اينان در خراسان نيز از هر لحاظ به ويرانگري و غارت و تاراج دست يازيدند و از لحاظ علمي و آموزش بيشتر نهادهاي عظيم چون مساجد و دانشگاهها(مدارس) را از بين بردند و اين دانشگاههاي اسلامي پس از حمله مغول ديگر هرگز به حالت اوليه خود بازنگشتند. (3)
نيشابور كه سالياني بس طولاني از مراكز مهم تعليم و تربيت به شمار مي آمد.« پس از اين حمله وهشتناك مانند چراغي خاموش شد و آن همه مدارس و عمارات و دارالعلم ها در زير توده هاي خاك سرفروبرده و براي هميشه معدوم گرديد.» ( 4)
خلاصه اينكه در پي حمله مغول علم ودانش رو به افول نهاد و نشاني از فرهنگ و ادب به جاي نماند. اين افول دانش به حدي محسوس و چشمگير بوده است كه قزويني در مقدمه خود بر تاريخ جهانگشاي سيماي كلي فرهنگ و ادب ان روزگاران را چنين توصيف مي دارد:
«در ميان ان كشمكشها و تلاطم امواج فتن ... مراكز علم و ادب كلاً خراب شد و مخازن صنعت و ثروت آشيانه جغد و كلاغ گشت، علما و فضلا را همه جا جميعاً مانند گوسفند ذبح كردند، كتابخانها و كتابخوانها را با هم نيست و نابود نمودند، و از اقل نتايج و ار اهون اثار استيلاي مغول بر ايران آن بود كه علم وادب در ان سرزمين در عهد ايشان به منتهي درجه انحطاط و تنزلي كه ادبيات يك مملكت ممكن است بدان درجه رسد رسيد، و كساني كه اندكي به علوم و ادبيات اسلاميه آشنا باشند تفاوت درجه فاحشي را كه مابين كتب و تاليف قبل از استيلاي مغول و كتب و آثار بعد از ان نمايان است البته ملاحظه كرده اند.»(5)
اما در مورد اختلاف در تاريخ تولد و شهادت ائمه(ع)، بايد عرض كنيم:
عدم شفافيت و اختلاف در رخدادهاي تاريخي اختصاص به اختلاف در تاريخ ولادت و شهادت ائمه(ع) ندارد، بلكه در بسياري از مسايل ديگر تاريخي نيز به طور طبيعي اختلاف نظر وجود دارد. زندگي و شهادت ائمه از اين وضع مستثنا نيست. در عدم شفافيت تاريخ زندگي ائمه(ع) عوامل متعددي اثر گذارد بوده‏ اند يكي از مهمترين عوامل آن است كه:
نقل حوادث تاريخي در آن دوران همانند امروز نبود كه به صورت نوشته و كتاب در آيد و به نسل هاي بعدي منتقل شود، بلكه انتقال رويدادهاي تاريخي به طور عمده شفاهي بود و از خاطر و ذهن افرادي چند به اذهان ديگران منتقل مي شد. بديهي است كسي نمي تواند ادّعا كند كه همة ‌اين ناقلان از اشتباه مصون بودند.
حتي در مورد تاريخ ولادت پيامبر(ص) مشاهده مي‏كنيم كه اختلاف نظر وجود دارد. علت اختلاف در تاريخ تولد پيامبر(ص) و ائمه(ع) اين است كه از آنجايي كه در آن دورۀ زماني،ثبت زمان تولد نوزادان مرسوم نبوده است، لذا تاريخ تولد نوزادان را ثبت نمي كرده اند. و اين اختلاف ها، ربطي چنداني به حمله مغول ندارد.
پي نوشت ها:
1. ابن اثير، عزالدين علي، الكامل، ج26، ترجمه ابوالقاسم حالت، تهران، شركت سهامي چاپ و انتشارات كتب ايران، 1355، ص125.
2. نويسندگان روسي، تاريخ ايران از زمان باستان تا امروز، ترجمه كيخسرو كشاورزي، تهران، پويش، 1359، ص217.
3. نخستين، مهدي، تاريخ سرچشمه هاي اسلامي اموزش و پرورش غرب، ترجمه عبدالله ظهيري، مشهد، استان فدس رضوي، 1367، ص75.
4. مويد ثابتي، علي، تاريخ نيشابور، تهران انجمن آثار ملي، 1355، ص189.
5. جويني، محمد، تاريخ جهانگشاي جويني، تصحيح محمد قزويني، تهران دنياي كتاب، چاپ سوم، ج1، ص5 مقدمه.
پرسش: در اين دنيا كه زني اجازه تعدد زوجات به همسر خود نميدهد
2_در اين دنيا كه زني اجازه تعدد زوجات به همسر خود نميدهد و وقتي هم بحث حورالعين ميشود باز هم رگ فمنيستي شان عود ميكند و ميگويند نميذازيم آلا زن ها همچين اختياري دارند و چگونه ميتوان با اين تفكر آنها مبارزه كرد
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي اگر چه زن ها در اين زمانه به خاطر تعهدي كه شوهرشان در ابتداي ازدواج به آن ها مي دهد كه بدون اجازه آن ها زن ديگري اختيار نكند، مي توانند به شوهرشان اجازه تعدد زوجات ندهند،(البته اگر شوهر آن صفحه را امضا كند) ولي در آخرت مردان و زنان بهشتي هر يك ازاد هستند و براي هر يك حورالعين ها و غلمان هاي مختلفي ممكن است وجود داشته باشد، و در بهشت اجازه آن ها مهم نيست.
ولي به شما توصيه مي كنيم كه در اين موارد با خانم ها بحث نكنيد و لازم نيست در اين موارد با زن ها مبارزه كنيد، چرا كه هيچ زني دوست ندارد شوهرش را با زن ديگري تقسيم كند، و اين يك مبحث عاطفي است و با صحبت و بحث و جدل غالبا آن ها در اين موارد قانع نمي شوند.
به شما توصيه مي كنيم كه اين بحث ها را رها كنيد و موجبات كدورت و ناراحتي را فراهم نكنيد.

موفق باشید.