بسم الله الرحمن الرحيم
سلام علیکم
آيا آياتي مانند آيه 19 سوره فاطر سبب دل شکستگی و دلسردي نابينايان نمي‌شود و سبب تحقير و خجالت ايشان نزد بینایان نمیشود
* با آرزوی توفیق الهی * التماس دعا *

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
آيه مورد نظر به شرح زير است:
وَ ما يَسْتَوِي الْأَعْمى‏ وَ الْبَصيرُ
كور و بينا مساوي نيستند.
اين توهين نيست بلكه خبر از واقعيت است. اين كه كور و بينا مساوي نيستند و بينا نعمت و امكانات و سرمايه بيشتري دارد و كور داراي نقصي جسمي است، شك نيست.
البته مقام معنوي هر كدام از اين دو را تقوايشان معين مي كند ولي بالاخره از لحاظ دنيايي و سرمايه جسمي با هم تفاوت دارند.
گر آيه ناظر به مقام قربي و معنوي بود، مي شد از آن توهين به نابينايان برداشت كرد، ولي آيه ناظر به آن مقام نيست و فقط از واقعيت مادي و جسمي و خارجي سخن مي گويد.
مطمئنا نابينايي كه در برابر اين نقص جسمي شاكر باشد و اعتراض نكند در بهشت از نعمتهايي برخورداراست كه همه بينايان حسرت مي خورند اي كاش ما هم در دنيا نابينا بوديم
ابوبصيركه نابينا بود خدمت امام باقر(ع) رسيد و عرض كرد آيا شما وارث پيامبريد؟ حضرت فرمود بله ...سوال كرد آيا شما مي توانيد مرده را زنده كرده و كوري و پيسي را (مانند حضرت عيسي )شفا بدهيد حضرت فرمودند به اذن خداوند بله مي توانيم
بعد حضرت فرمود: نزديكتر بيا و دستي بر چشمش كشيد بينا شد و بعد فرمود آيا حاضري خداوند بينايي را به تو بدهد. اما فرداي قيامت مانند مردم با تو برخورد كرده و حسابرسي كند ويا اين كه به حالت قبل برگردي اما فرداي قيامت وارد بهشت شوي ابوبصير عرض كرد نابينايي را مي خواهم و حضرت دوباره دست مبارك را بر چشمش كشيد و نابينا شد. (1)
پي نوشت ها:
1. كليني، الكافي، ج 1، ص470، باب مولد أبي جعفر محمد بن علي(ع).
عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ(ع) فَقُلْتُ لَهُ أَنْتُمْ وَرَثَةُ رَسُولِ اللَّهِ(ص) قَالَ نَعَمْ قُلْتُ رَسُولُ اللَّهِ(ص) وَارِثُ الْأَنْبِيَاءِ عَلِمَ كُلَّ مَا عَلِمُوا قَالَ لِي نَعَمْ قُلْتُ فَأَنْتُمْ تَقْدِرُونَ عَلَى أَنْ تُحْيُوا الْمَوْتَى وَ تُبْرِءُوا الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ قَالَ نَعَمْ بِإِذْنِ اللَّهِ .
موفق باشید.