با سلام خدمت ما
چند وقتی است که سوالی ذهن مرا مشغول خود کرده
مگر قران و اسلام برای این نیست که انسان از قوانین انها پیروی کند تا به کمال نهایی(بهشت)که وعده خداوند است برسد
حالا سوال من از شما این است که:
قبل از ظهور اسلام مسییح نوح ابراهیم و ... بر پایه چه قوانینی انسان ها به بهشت و جهنم میرفتند در حالی که اصلا قانونی و پیامبری از طرف خدا به زمین نیامده
و زنا دزدی احترام نکردن به پدرو مادر و ... مرسوم بوده است
ایا همه به بهشت میرفتند یا به جهنم ؟ بر چه اثاثی؟
اگر به بهشت میروند مردم ان زمان , پس چرا ما باید این همه قانون و منع داشته باشیم یعنی خداوند بین ما و مردم ان زمان فرق گذاشته؟
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
كريم بيان روشن دارد فرمود: هرگز امتي را عذاب نمي‌كنيم تا پيامبري به سوي آنان مبعوث نماييم». (1)
در آيه ديگر واضح‌تر از اين فرمود: ميان هر امتي، پيامبري را مبعوث كرديم تا به آنان بگويد خداوند يكتا را پرستش و از مظاهر طاغوت و شرك پرهيز كنيد. (2)
از تعبير «في كل امه» به دست مي‌آيد كه ميان تمام مردم و مناطق پيامبري مبعوث شده و هيچ امتي بدون نبي نبوده است. بنابر اين هدف از فرستادن پيامبران اين است كه دعوت الهي به گوش همه امت‌ها و اقوام و مردمان در همه جاي جهان رسيده، چون در همه جا
پيامبري بوده و يا مبلغ وحي او در آن جا حضور داشته است. (3)
بر اساس آموزه‌هاي قرآن كريم بسياري از انبيا ميان بشر بوده‌اند كه خداوند از آن ها به پيامبر اسلام چيزي نگفته است: «يامبراني كه سرگذشت آن ها را براي تو بيان كرديم و پيامبراني كه سرگذشت آن ها را بيان نكرده‌ايم». (4)
از اين آيه به دست مي‌آيد نام برخي از انبيا براي پيامبر اسلام بيان نشده تا ما از وجود آن ها با خبر باشيم.
از اين گذشته گرچه زندگي بشر روي كره زمين زماني طولاني دارد، ولي از آغاز خلقت انسان پيامبر ميان بشر بوده، حتي در زمان خلقت آدم و حوا يكي از آن دو يعني آدم پيامبر و حوا امت او بوده است.
در باره فراز بعدي پرسش بايد گفت: به تصريح قرآن ظهور پيامبران اختصاص به منطقه خاصى ندارد. طبق آموزه هاي اسلامي همه امت ها از خود پيامبر داشته اند:
در هر امتي نذير و هشدار دهنده اي وجود دارد».(5)
تا زماني كه افراد و مناطق از اين پيام الهي محروم باشند، موظف به عمل بر اساس اصول عقلاني و فطري انساني خود هستند و خداوند نيز بر همان اساس از آن ها بازخواست خواهد نمود. از اين گذشته غير از انبيا الهي خدا در باطن انسان يك حجت به نام عقل قرارداده كه همگان بايد از آن پيروي كنند براي درك اهميت عقل در همه ساحات توجه بدين حديث نوراني لازم است:
«ان الله علي الناس حجتين: حجه ظاهره و حجه باطنه، فاما الظاهره فالرسل و الانبياء و الائمه عليهم السلام، و اما الباطنه فالعقول؛(6)
خداوند بر مردم دو حجت دارد: يكي حجت ظاهري و ديگر حجت باطني، اما حجت ظاهري انبيا و ائمه اند، اما حجت باطني عقل هاي مردم است». پس در هيچ زمان بشر بدون حجت الهي راه نشده است وبر اساس آن مواخذه مي شوند ويا پاداش داه مي شوند در نتيجه هيچ كسي بدون اتمام حجت به جنهم نمي رود وپاداش ها نيز برخي از باب لطف وبرخي ديگر از باب پاداش عمل دريافت مي كند.
پي‌نوشت ها:
1. اسراء (17) آيه 15.
2. نحل (16) آيه 36.
3. ناصر مكارم، تفسير نمونه، نشر دارالكتب الاسلاميه، تهران 1379 ش، ح11، ص228.
4. نساء (4) آيه 165.
5. فاطر (35) آيه 24.
6. كليني، اصول كافي، نشر دار الكتب الاسلاميه تهران، 1380ق، ج 1، ص 16.
موفق باشید.
