پیروی از غیر خدا

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم قرآن كتاب انسان سازي است همچنان كه بقيه كتاب هاي آسماني هم براي همين هدف نازل شده اند و اعتقاد به يكتايي خداوند و اعتقاد به معاد و روز كيفر و پاداش در ساختن و تعالي دادن انسان بيشترين تاثير را دارد و اين اعتقاد تا راسخ نشود، نتيجه لازم به دست نمي آيد. اين دو اصل را جمعي محدود اصلا قبول نداشته و ندارند و بسياري در ادعا قبول دارند ولي در عمل باور ندارند و همه مشكلات از اين بي اعتقادي يا كم اعتقادي است كه در مسلمانان و اهل كتاب مدعي توحيد و باور به معاد وجود دارد:
وَ ما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَ هُمْ مُشْرِكُونَ (1)
بيشتر آنان مدعي ايمان و مشرك هستند.
و قرآن اهل كتاب را به وحدت بر اساس توحيد دعوت كرده و كنار نهادن شرك در انواع صورت هايش را راه نجات شمرده است:
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‏ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ (2)
بگو: «اى اهل كتاب! بياييد به سوى سخنى كه ميان ما و شما يكسان است كه جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزى را همتاى او قرار ندهيم و بعضى از ما، بعضى ديگر را- غير از خداى يگانه- به خدايى نپذيرد.»
هر كس توحيد ناب نداشته باشد، در مرحله اي از شرك است و شرك ام الفساد و مادر همه پليدي ها است و خداوند بشر را به توحيد ناب در فكر و عمل سوق مي دهد.
امروز هم مشكل بشر شرك است، شرك اعتقادي و عملي كه بشر در مراتب مختلف بدان گرفتار است، گرفتاري ديروز و امروز بشر بوده است. اگر انسان ها از بندگي هوا و هوس و طاغوت هاي دروني و بيروني آزاد شوند و فقط به خدا و هدايتگران خدايي يعني پيامبران و عقل و فطرت اتكا كنند، گرفتاري ها از بين خواهد رفت.
پس قرآن هم در صدد سوق دادن مسلمانان به توحيد ناب و اعتقاد واقعي به معاد است و هم معتقدان به ديگر اديان را به توحيد و اعتقاد به معاد كه مدعي آن هستند، دعوت مي كند تا جامعه بشري به وحدت و اتحاد برسد و سعادت جامعه بشري را فرا گيرد.
خلاصه آنكه فرمايش حضرتعالي درست نيست. چرا كه اكثر مردم جهان گرفتار يكي از انواع شرك هستند يا شرك در الوهيت و يا شرك در خالقيت و ويا شرك ربوبيت و يا شرك در عبوديت
به عنوان مثال همين شرك در عبوديت: چند نفر سراغ داريد كه تمام عبادت هايش فقط براي خدا باشد و ذره اي بوي ريا ندهد و فقط خدا را در نظر داشته باشند؟ آيا همه مردم رازق و شفا دهنده را خدا مي داند يا اين كه هر گوشه دلشان به جايي وصل است؟ بله ما شيعيان گرفتار شرك در الوهيت و خالقيت و...نيستيم اما شرك در ربوبيت و عبوديت شديداً ما را تهديد مي كند همين جمله معروف اول خدا بعدا شما آيا شرك نيست؟
پي نوشت ها:
1. يوسف (12) آيه 106.
2. آل عمران(3) آيه 64.
موفق باشید.