سلام.
من چند بار برای بچه دار شدن اقدام کردم و هر بار نوزاد زودتر از موعد به دنیا آمده و زنده نمانده.
هر بار قبل از بارداری و برای انعقاد نطفه دستورات دین را مراعات کردم . در طول بارداری دستوراتی از علامه حسن زاده آملی که شامل اذکار و مراعاتهای خاص و قرائت قرآن و غیره بود را انجام دادم ولی متاسفانه...
مدتی قبل یکی از دوستان متدین به من گفت شاید علت این مشکل و زنده نماندن بچه ها، این باشد که من با انجام این اعمال روح جنین را بزرگ میکنم درصورتیکه جسمش ظرفیت پذیرش این روح را ندارد.
آیا در دین به چنین مسئله ای اشاره شده؟ ممکن است درست باشد؟
با چنین شرایطی آیا اصرار به داشتن بچه کاری درست است؟ یا باید بنا را بر این بگذارم که اگر خدا میخواست یکی از بچه هایم را برایم نگه میداشت و قرار نیست که ما بچه ای داشته باشیم؟ و این به زور از خدا خواستن است؟
ممنون. التماس دعا.
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
خداوند حكيم براي تحقق هر امري و حل هر مشكلي راهكاري مخصوص همان قرار داده است. انسان موظف است راه حل ها و راهكارها با علم و عقل خود و يا با مراجعه به افراد متخصص بشناسد و به دستوراتش عمل كند. و از دعا و نماز حاجت و اذكار و توسل به عنوان پشتكار معنوي و مكمل آن استفاده كند. بنا بر اين شما براي تقويت رحم جهت نگه داري و پرورش جنين لازم است به پزشك متخصص رجوع كنيد. بسياري از افراد از طريق طب سنتي و داروهاي گياهي نيز توانستند اين مشكل خود را رفع كنند. آن حرفي را كه يكي از دوستان شما در مورد دستورات العمل علامه بزرگوار، جناب آيت الله حسن زاده آملي فرموده اند، درست نيست، اما همان گونه كه بيان شد نمي توان تنها به دستور العمل آن جناب عمل كرد، بلكه لازم است دعا و دواء با هم باشند تا مؤثر افتد.
موفق باشید.
