با سلام.من31 ساله وکارمندم و شوهرم37 وشغل آزاد .8 ساله ازدواج کردیم وپسرم4 سالشه.رابطمون خدا راشکر خیلی خوبه و مشکلات مالی زیادی را با پشت سر گذاشتیم از جمله خرید خانه و... مدتی است که همسرم با برادرش وچند تا از دوستاش بعضی از روزهای تعطیل (البته مراعات حالمون را میکنند وگرنه هر روز می رفتند همون طور که روز به روز بیشتر میشه)به طبیعت وماهیگیری وجدیدا مسافرت های چند روزه می روند وقتی اعترض میکنم میگه اونجا جای خانم ها نیست وتو هم برو برا خودت حال کن وکلی از سفر های کاری ماموریت من رو مرور میکنه.البته با تفریحش مشکلی ندارم فقط خیلی بهش وابسطه ام ودوست دارم همیشه با هم باشیم وترس از عواقب رفیق بازیهاش دارم واینکه لذت سفرهای مجردی طعم خوش روزهایی که با خانواده است را براش از بین ببره.لطفا راهنمایی ام کنید چی کار کنم(لطفازودتر)متشکر از سایت خوبتون
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه مي دانيد به تناسب شرايط روحي رواني شما و ايشان مي توان به برخي پيشنهادها پرداخت، ولي از آن جا كه ما به عنوان يك مشاور غيرحضوري اطلاع چنداني از شرايط رواني- خانوداگي شما و شوهر محترم تان نداريم نمي توانيم زياد به اين مهم اقدام نماييم. در هر صورت بايد بدانيد كه استقلال عاطفي نسبي زن يكي از چيزهايي است كه بسيار در جذب مردان موثر است. زني كه به شوهرش بيش از حد وابسته است چه بسا موجبات دلزدگي عاطفي نسبي او را فراهم آورد و او را براي چشيدن تنوع (و پرهيز از دلزدگي) به رفيق بازي سوق دهد. مردان دوست ندارند در قفس محبت افراطي همسرشان گرفتار آيند و همواره ناشناخته ها و كشف نشده ها براي آنها جذابيت دارد. پس تعديل رابطه عاطفي و پرهيز از هرگونه وابستگي عاطفي افراطي يكي از مهمترين مسائل مطرح در اين زمينه مي باشد. نكته ديگر اين كه شما بايد به دور از هرگونه تنش آفريني به بيان مستدل آسيب هاي اين رفيق بازي بپردازيد. مثلا بد نيست در يك زمان مناسب و در يك فضاي كاملا صميمي به بيان هشدارهاي خود در رابطه با آينده تداوم اين رفيق بازي بپردازد و در آخر تصميم را به او واگذار كنيد. بايد از نق زدن و غر زدن به شدت حذر نماييد، چرا كه باعث تشديد انگيزه وي براي فرار از خانه مي گردد. بايد با درايت خود سفرهايي خانوداگي را برنامه ريزي نماييد كه هيچ جاي خرده گيري به برنامه شما براي ايشان باقي نگذارد. بايد روز به روز از حالت انفعالي احتمالي به در آييد و كمي فعال تر به مديريت زندگي سه نفره تان بپردازيد. بايد مثلا هر دو سه سفر ايشان را به يك سفر خانوادگي متوقف نماييد و از ايشان بخواهيد كه فقط از عينك خود به قضايا ننگرد. البته وجود سفرهاي كاري شما به احتمال زياد نشانگر برخي پاشنه آشيل هاي شما در اين زمينه مي باشد چرا كه همان گونه كه اين سفرهاي مجردي براي شما دردسفر آفرين است احتمالا سفرهاي كاري شما نيز براي ايشان زحمت آفرين بوده است يا لااقل بهانه اي براي اين سفرها به وجود آورده است. از سوي ديگر بايد رگ خواب هاي ايشان را بدست آورد و به طور ظريف و ماهرانه بر روي آنها كار كرد. مثلا چه بسا ايشان بر روي شما حساس نباشد، ولي بر پسر سه چهار ساله اش بسيار حساس باشد. چه بسا بزرگنمايي جملات عاطفي پسر در فراق پدر (آنهم به صورت بسيار كوتاه و ظريف) تاثيري هر چند اندك در تعديل تنوع طلبي ايشان داشته باشد. البته بايد كمي به ايشان فرصت دهيد. چرا كه به احتمال زياد بعد از مدتي هيجان خواهي ايشان كم كم شور اوليه اش را از دست خواهد داد و بار ديگر به كانون گرم خانواده باز خواهد گشت. در صورت شدت يافتن اين امر سعي كنيد از حل يك تنه ماجرا حذر نماييد و به بهانه اي از جمله تربيت فرزند به يك مشاور كارآشنا مراجعه نماييد. جلسه اول مي تواند به تنهايي و بدون حضور شوهر به انجام رسد و جلسه دوم و سوم از شوهرتان بخواهيد براي شنيدن توصيه هاي فرزند پروري مشاور پا به جلسه مشاوره گذارد. البته با هماهنگي قبلي شما مي توان به بهانه تربيت فرزند او را از تداوم اين سفرها منصرف ساخت. ناگفته نماند كه رابطه حقيقي با خدا مي تواند ورق را به نفع شما برگرداند و ايشان را در سفرهاي خود با صحنه هاي مواجه گرداند كه عطاي سفر را به لقائش ببخشد و بار ديگر به شرايط اولش بازگشت كند. سعي كنيد رابطه عاطفي و جنسي خود را با همسرتان ارتقا ببخشيد و با پرهيز از هرگونه روابط وابسته وار به نوعي استقلال نسبي رواني عاطفي خود را به ايشان نشان دهيد. البته همان طور كه در ابتدا نامه گذشت مشاوره نوشتاري در اين گونه مسائل چند بعدي كارآمدي لازم را ندارد و ما نمي توانيم بدون آگاهي از جزئيات زندگي مراجع به ارائه راه كار كارآمد بپردازيم.
موفق باشید.