بنام خداوند مهربان
با عرض سلام و تشکر از سایت بسیار مفیدتون
دختری ۲۰ ساله هستم والدین بسیار شریفی دارم از خداوند منّان سپاس گذارم که چنین پدر مادر خوبی به من عطا کردن همیشه شکر گزار نعمتهای خداوند بودم.من اونقدر عاشق والدینم هستم که گاهی بدون این که آنها متوجهٔ بشوند هنگامی که خواب هستند پایشان را می‌بوسم ، و در اون لحظه چنان خشنود میشوم که حس می‌کنم به ملاقات خدا در کعبه رفتم ، و حس می‌کنم عبادت می‌کنم.
همیشه تو نمازم و تو دعاهایم از خدا خواستم که یک انسان پاک رو نصیبم کنه چون من پاکم و انتظار دارم کسی مثل خودم نصیبم بشه و گاهی خیلی نگران میشوم که نکنه خدایی نکرده آدم بدی وارد زندگی من بشه گاهی غصه میخورم گریه می‌کنم اشک می‌ریزم گاهی نگاه می‌کنم به اطرافم آدمهای بدی را که میبینم کمی دلم می‌گیرد از میون این همه آدم من چطور متوجه شوم که چه کسی لیاقت همسری با من را دارد
آیا من حق دارم کمی نگران زندگی خودم باشم ؟ من خیلی نگران زند‌گی‌ام هستم ، یک ترس یک دلهره یک حس ناراحتی وجودمو میگیره گاهی واقعاً دلم میگیره ...من در این لحظات که دلم مگیره با خدای خودم حرف میزنم دردو دلم می‌کنم به او میگویم کمکم کند
ممنونم که برای حرفای من اهمیت قائل شدید, موفق باشید
خدا نگهدارتون باشه یا حق یا زهرا .
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
روحيات پاك و بي آلايش را شما و والدين محترمتان ارج مي نهيم، ولي بايد دانست اين نحوه رويكرد به زندگي دنيا (كه مالامال از كاستي و عيب هاست) بسيار در معرض ناكامي مي باشد. يعني شما بايد كمي واقع بينانه تر به امور دنيا بنگريد و بدانيد گل بي خار خداست و همه كساني كه در آينده به خواستگاري شما مي آيند از يك يا چند عيب كوچك و بزرگ در رنجند. اگر با اين عينك به خواستگاران آينده تان بنگريد قطعا هيچ كدام از آنها لياقت همسري شما را ندارد و شما مجبوريد خداي ناكرده تا پايان عمر مجرد باقي بمانيد. پس بهتر است براي پيشگيري از ناكامي هاي احتمالي آينده سطح توقعتان از خواستگار آينده تان در حد 60 و 70 درصد پايين آوريد و خود را پذيراي برخي عيوب قابل گذشت يا چشم پوشي در ايشان نماييد. به ياد داشته باشيد كه در راس رذائل اخلاقي رذيله اخلاقي عُجب قرار دارد. بسياري از پاكان در طول تاريخ توانسته اند دامن خود را از همه رذايل اخلاقي برچينند، ولي در آخر گرفتار عجب شده اند. بايد من و شما بسيار مواظب باشيم چرا كه يك بنده گنه كار (كه خود را آدم بد و گناه كار مي داند ) بسيار براي خدوند ارزشمند تر است تا بنده پرهيزكاري كه خود را آدم خوب و با تقوا مي داند. اگر ما به مرزهاي عصمت پا گذاريم باز بايد همچون امامان خود را مالامال از گناه و تقصير بدانيم و همواره در نهايت خضوع و خاكساري در برابر درگاه خداوند گردن كج نماييم.
پس هر چند شما را مصون و مبرا از عجب مي دانيم، ولي در بهترين شرايط بايد مراقبت ويژه اي نسبت به بروز تدريجي اين رذيله اخلاقي در خود داشت.
مضمون برخي روايات به ما اين نكته را هشدار مي دهد كه ما حتي نبايد خود را بهتر از فرعون و صدام و بوش و ... بدانيم، چرا كه معلوم نيست جايگاه ما و ايشان در نزد خداوند به همان صورتي باشد كه ما تصور مي كنيم.
به عنوان دانش آموخته حوزه و كارشناس ارشد روان شناسي به شما خواهر گرامي توصيه مي كنيم سعي نماييد تا حد امكان از علاقه شدت يافته خود به والدين بسيار شريفتان بكاهيد و تا حد امكان با نگاهي بسيار متعادل تر به آنان بنگريد. استقلال عاطفي- رواني نسبي شما از همه كس از جمله والدين محترمتان شاه كليد موفقيت زندگي شما در آينده مي باشد. هر چقدر شما به والدين خود وابسته باشيد به همان ميزان ريسك زندگي آينده شما بالا مي رود و باعث مي گردد شما در صحنه هاي مختلف زندگي از جمله ازدواج بسيار آسيب پذير گرديد. تنها خدا را سزاست كه به او وابسته گرديم و هر چه غيرخداست شايستگي وابستگي ندارد. پس روز به روز بر ميزان استقلال عاطفي رواني خود بيفزاييد و به جاي وابستگي به والدين به آنها دلبسته گرديد.
اضطراب شما كمي بالاست و يكي از دلايل علاقه بيش از حد شما به والدين تان همانا همين اضطراب بالايتان مي باشد. فرد مضطرب همواره مي كوشد از طريق پناه بردن به افراد قابل اعتماد از سطح اضطراب خود بكاهد. اضطراب به تدريج مي تواند باعث بروز روحيات افسرده وار و دلتنگي در ما گردد. افسردگي بسيار در وابستگي عاطفي به ديگران موثر است. اضطراب و افسردگي درمان تخصصي دارد و به هيچ وجه خوددرماني يا وابستگي به ديگران درمان آن نمي باشد. اگر خواهان يك زندگي متعادل در آينده هستيد از همينك با كمك يك روان شناس باليني خانم به درمان ريشه اي اضطراب خود بپردازيد.
موفق باشید.
