با سلام و عرض خسته نباشید , بنده جوانی هستم که مدتی است نماز خود را به علت یک سری احساسات منفی کامل ترک کرده ام البته لازم به ذکر است که قبلا بنده خیلی خیلی کتاب های مذهبی و احادیث مثل ( نهج الفصاحه و نهج البلاغه و اسرار ال محمد و ... ) ولی دیگه یه مدته که یه حس بدی نسبت به نماز پیدا کردم که به صورت خلاصه برای شما بیان میکنم . امیدوارم که کمکم کنید ;)
من قبل در زمانی که خیلی سختی داشتم طوری که حتی در سن نوجوانی خیلی روز ها در تنهایی گریه میکردم سراغ نماز و دین رفته بودم تا مشکلاتم و دردام بهتر بشه ولی نتیجه نگرفته بودم و از وقتی کتابای روابط اجتماعی و فرهنگی خوندم یاد گرفتن چطور فکر کنم در حالی قبلا اصلا به اینکه چطور فکر کنم توجه نمیکردم و برایم بهم نبود. مشکل اینجاست که الان یه حس بی علاقگی به نماز دارم که میتونه از این باشه که هم از نماز جواب نگرفتم و از علوم اجتماعی بود که مشکلم حل شد . الان به دو علت نماز نمیخونم اول یه حس ناراحتی نسبت به نماز دارم که چرا جوابمو نداد و از روی ناراحتی نماز نمیخونم دوم : یه حس بی فایده بودن نسبت به نماز دارم .
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
لازم است به چند نكته توجه كنيد:
1. ميان استجابت دعا و برآورده شدن خواسته انسان تفاوت وجود دارد. اجابت دعا هميشه آن نيست كه خواسته انسان برآورده شود. چه بسا اتفاق مي افتد كه انسان برآورده شدن حاجتي و رسيدن به هدف و مقصدي را ايده آل و به نفع خويش مي پندارد. چنان به پندار خود و خير بودن خواسته و دعايش يقين دارد كه آن را همانند دو دو تا چهارتا واضح مي داند، حال آن كه واقعيت امر غير از پندار ماست. عكس آن نيز صادق است.(1)
2. از كجا مي دانيد مورد توجه خدا نيستيد و دعاي شما به اجابت نرسيده، گاه دعا به اجابت مي رسد. لكن بروز و ظهور آثار وجودي آن به تاخير مي افتد. در اين صورت، فهم نادرست از كمك خداوند مي‌تواند توقعي را ايجاد كند كه دعا را به يك عامل تخدير كننده تبديل نمايد. به جاي تقويت روحيه و اراده، بالا بردن قدرت اعتماد به نفس، بيداري دل و انديشه، باعث نااميدي، سرخوردگي از دين و دين‌داري، يأس و نااميدي از خدا، ائمه يا زندگي و... گردد؛ چنان كه فهم درست حقيقت كمك و استمداد خداوند مي‌تواند موجب آگاهي، بيداري دل و انديشه، پيوند باطني با سرچشمه همه نيكي‌ها و خوبي‌ها باشد، نيز باعث تقويت روح واراده، افزايش قدرت اعتماد به نفس، تبديل كننده شكست به پيروزي، بيماري به سلامتي، نااميدي به اميدواري، اضطراب به آرامش گردد. اين دقيقا همان چيزي است كه بر شما گذشته است.
پس در نكته اين تامل كنيد.
3. درخواست از خداوند، اگر چه مهم است و اراده و مشيت الهي در زندگي بسيار مؤثر است. اما خداوند بدون اسباب و علل منطقي و عقلي هيچ تغييري در زندگي افراد ايجاد نمي كند. مطمئناً علل و عواملي در استجابت دعا دخالت دارد كه بايد فراهم كرد.
برادر گرامي؛
متاسفانه همانگونه كه در بند دوم گذشت، فهم نادرست از كمك خداوند و معنويات سبب رشد و تقويت توقعي در شما شده است كه دعا را به يك عامل تخدير كننده تبديل نموده است. و از طرفي ديگر عدم آگاهي به لزوم فراهم كردن اسباب مادي براي استجابت دعا، زمينه ساز اين برداشت غلط شده است كه دعا تاثيري نداشته است.
لذا لازم است بعد از بازنگري در نكات ياد شده در اين مطلب بينديشيد كه مشكلات تنها با نماز و دعا حل نمي شود، بلكه امور معنوي مثل نماز و ...يك عامل براي استجابت دعا هستند و در كنار آن لازم است از عوامل مادي نيز كمك گرفته شود. نبايد سستي و كاهلي در فراهم كردن اسباب مادي را به عدم توجه خداوند دانست.
اين يك امر طبيعي است كه وقتي اسباب حل مشكلي فراهم شود، آن مشكل حل مي شود. قطعا افزايش اطلاعات شما درباره كيفيت روابط اجتماعي و فرهنگي مي تواند از اسباب مادي بوده باشد كه قبلا فراهم نبوده و بعداز فراهم شدن آنها، مشكلتان حل شده است و اين نبايد موجب بدبيني به نماز و ساير امور معنوي و حتي ترديد در تاثير آنها بشود.
توصيه مي كنيم بعد مطالعه نكات بالا، با مطالعه كتاب هايي كه در پايان معرفي شود، در زمينه نماز، با فلسفه و آثار نماز و نيز پي آمد هاي ترك و يا سستي و كاهلي در آن بيشتر آشنا شويد و اعتقادات خويش را بازيابي كنيد. در صورت نياز به توضيحات بيشتر مي توانيد با بخش تلفني مركز (096400) تماس بگيريد.
منابع ذيل جهت مطالعه مناسب است:
نماز عارفانه، جواد محدثي، پرورش در پرتو نيايش، حسنعلي نوري ها، نماز زيباترين الگوي پرستش، غلامعلي نعيم آبادي، نماز از ديدگاه قرآن و حديث، موسوي لاهيجي، نماز، حسين انصاريان.
فراموش نكنيد:
بين خواندن نماز و استجابت دعا ملازمه اي به اين معنا كه چون من نماز مي خوانم پس خداوند بايد خواسته هاي مرا به اجابت برساند،نيست. البته عكس اين موضوع صادق است يعني فرد در صورت ترك نماز يا سستي در انجام آن مرتكب گناه مي شود و ارتكاب گناه در روايات، از موانع اجابت دعا شمرده شده است. لذا بايد در اين نكته تفكر شود كه آيا قطع ارتباط عبد با معبود، مشكل بنده را حل خواهد كرد يا نه ؟!
پي نوشت:
1. بقره(2)آيه 216.
موفق باشید.
