ازدواج

پرسش:
باسلام.

من پيش خودم يه شرايطي براي همسر احتمالي آيندم ترسيم كردم؛ من اول اين شرايطو با شما دوستان در ميون ميذارم و بعد از شما نظرتون ميخوام.
شرايط انتخاب همسر آينده از نظر من:
(اعتقاد به خدا و اسلام و پيامبر و ... كه نيازي نيس بگم ديگه؛ اينا حتميه)
1. ساده زيست باشه.
2. مفهوم حجاب درك كنه.
3. ورزشكار باشه.
4. اهل مطالعه و آگاهي باشه.
5. به هيچ وجه دنبال مال دنيا نباشه فقط توفكر كمك به ديگران باشه.( از خودگذشتگي تو خونش باشه)
6. گفتار و رفتارش الهي باشه.

حالا بنظر شما اگه كسي با اين شرايط نبود بايد چيكار كرد؟ اصلا اين اولويتهايي كه من درنظر گرفتم چطورن؟

پاسخ
ويژگي هاي كه شما بر شمرديد، ويژگي هاي مثبت و خداپسندانه اي هستند، ولي كمي با ملاك هاي انتخاب همسر فاصله دارند. مثلا از نظر ما روان شناسان ملاك هاي اصلي و فرعي براي انتخاب همسر چيزهايي از جمله سلامت رواني سلامت اخلاقي و ديني، ظاهر و اندام مناسب، استقلال نسبي اقتصادي، همتايي فكري عقيدتي فرهنگي اجتماعي سياسي و... مي باشد كه هر كدام از اين ها نياز به شرح و تفصيل بيشتر دارد. در خصوص برخي ملاك هاي شما بايد گفت مثلاً ساده زيستي بايد تعريف شود و شما براي خود و همسر آينده تان روشن كنيد كه منظورتان از ساده زيستي چيست؟ چه بسا ساده زيستي كه منظور شماست با واقعيات جامعه امروز ما سازگاري نداشته باشد و شما نتوانيد دختري را بيابيد كه نظر شما را در اين زمينه تامين نمايد. پس بايد در درجه اول ساده زيستي، از نظر شما تعريف شود و بعد متناسب با شرايط جامعه جرح و تعديل گردد. بايد پذيرفت شما كه در بهشت زندگي نمي كنيد و بايد اقتضائات دنياي امروز را (از جمله سلايق دختران امروز) به خوبي مورد توجه قرار دهيد. پس ساده زيستي در حد متعادل و پرهيز از تجمل گرايي ملاك بسيار خوبي براي انتخاب همسر مي تواند باشد. با نظر شما در زمينه حجاب كاملا موافقم. ورزش، مطالعه و آگاهي هم بايد تعريف شوند و ميزان آن مشخص گردند. در زمينه اين مطلب «به هيچ وجه دنبال مال دنيا نباشد و...» بايد گفت كه در اينجا كمي با شما اختلاف نظر دارم؛ چرا كه اولا بايد دانست كه روان شناسي زنان با مردان تا حد زيادي متفاوت است. مثلا بسياري از زنان به طلا و زيورآلات علاقمند هستند و دوست دارند وضعيت ظاهري منزل شان (مثل وسايل و دكوراسيون منزل..) از حداقل هاي مطلوب برخوردار باشد؛ ثانيا از خودگذشتگي افراطي نه تنها خداپسندانه نيست. بلكه باعث خروج بسياري از اطرافيان ما از دين خواهد شد. مردي را تصور كنيد كه از زن و بچه اش مي زند و به ديگران انفاق مي كند. بي شك ديري نمي گذرد زن و بچه وي از دين شوهر متنفر مي شوند و بسيار با او دچار اختلاف و اصطكاك خواهند شد. از خودگذشتگي متوقف بر اين است كه شما ضروريات زندگي همسرتان براي او فراهم آوريد و خانه و امور مرتبط به آن را متناسب با «شأن» وي تهيه نماييد. مساله «شأن» در اسلام بسيار تاكيد شده است. نمي توان به بهانه از خودگذشتگي از كنار اين مساله بسيار مهم گذر كرد. تازه شما از خود گذشتگي را تنها براي خود نمي خواهيد، بلكه مي خواهيد همسر آينده تان نيز مثل شما از خود گذشته باشد. به نظر مي رسد اين امر هر چند در ابتدا عملي باشد، ولي در ادامه بسيار زندگي شما را به چالش خواهد افكند. از خود گذشتگي در حد متعارف امر پسنديده اي است، ولي به هيچ وجه نبايد در آن راه افراط پيمود.«رفتار و گفتارش الهي باشد» هم بايد تعريف شود. آيا شما از همسرتان توقع يك معصوم را داريد. تا چه حد انتظار داريد كه رفتار و گفتار همسر آينده تان الهي باشد؟ آيا شما در شرايط كنوني رفتار و گفتار خودتان را الهي مي دانيد؟ با چه ملاك و معياري تشخيص مي دهيد كه همين صحبت هاي شما (مذكور در نامه) الهي است يا غير الهي؟ در هر صورت ضمن احترام به ديدگاه هاي والاي شما خاطر نشان مي سازم كه ويژگي هاي مورد نظر شما به احتمال زياد در كمتر دختري وجود دارد و شما عملاً با چنين دختري در خواستگاري هايتان مواجه نخواهيد شد.