ازدواج

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مطلب ذيل نگاهي آسيب شناسانه و نه همدلانه به نامه شما خواهر گرامي دارد؛ لذا پيشاپيش از گزش احتمالي قلم پوزش مي طلبم.
از نظر ما روان شناسان، مذهبي بودن مثل هر صفت ديگر تعريف دارد و احياناً آشنايي با جنس مخالف (حتي به بهانه ازدواج) با مذهبي بودن منافات دارد. يك دختر مذهبي هيچ گاه از طرقي كه دختران غير مذهبي به انتخاب همسر مي پردازند به اين مهم اقدام نمي كند. مذهب و روانشناسي اصل را بر پيشگيري گذاشته اند و از شما دختر 21 ساله مومن انتظار مي رود در اين گونه آشنايي ها (كه ما از كيفيت آن كاملا بي اطلاعيم)، رعايت اصل پيشگيري را نماييد. واقعيت اين است كه ويژگي هاي مذكور در نامه (در مورد اين پسر) هيچ كدام تضمين كننده سلامت انتخاب و موفقيت ازدواج شما نيست و ورود سر زده ايشان به حريم رواني شما باعث مي گردد شما در همين ظواهر متوقف شويد. با فرض اين كه اين پسر قبلا نامزدي نداشت و شما اولين نامزدش بوديد باز اين نحوه آشنايي شما از جهاتي آسيب زا به نظر مي رسد. به عنوان مثال اين پسر با نيم ساعت صحبت محبت آميز مي تواند شما را از يك دختر با شرايط عادي به يك دختر عاشق پيشه مبدل سازد و شما را به نوعي اسير خود سازد و... حال اگر ايشان واقعا خواهان ازدواج با شما باشد مي تواند به جاي صحبت مستقيم يا غيرمستقيم با شما به خواستگاري رسمي از شما از طريق والدين خود اقدام نمايد و بعد از خواستگاري رسمي (كه نشانگر تعهد ايشان مي باشد و شما از دايره سرگرمي و دوستي خارج مي كند) شما مي توانيد ساعت ها با نظارت و اطلاع والدين خود به گفتگوي شرعي با ايشان بپردازيد و بعد از تحقيقات محلي و مشاوره ازدواج به ايشان بله يا نه بگوييد. تجارب باليني چند ساله بنده و همكارانم و همچنين تحقيقات نشان مي دهد خواستگار سنتي كماكان بهترين شيوه انتخاب همسر است.
با توجه به سن اندك شما اگر به همين شيوه فعلي (يعني آشنايي از طريق واسطه گري دوستتان) اقدام كنيد هيچ امر تعهدآوري براي اين پسر ايجاد نمي كنيد و ايشان مي تواند بعد از گذشت چند ماه يا چند سال شما را به امان خدا رها سازد و با دختر ديگري ازدواج كند. دست خوردگي عاطفي در اين گونه آشنايي ها بيداد مي كند و دختران دست خورده عاطفي بعد از ناكامي در آشنايي نمي توانيد به همين راحتي با شوهر آينده شان زندگي موفقي داشته باشند. از سوي ديگر دادن دليل اين جدايي (از نامزد سابق) مي تواند بسيار در جواب شما (البته در صورت خواستگاري رسمي) موثر باشد. باور نماييد كه يك پسر 22 ساله بسيار با پختگي رواني و بلوغ عاطفي فاصله دارد و به احتمال زياد داستان نامزدي قبلي در مورد شما تكرار خواهد شد. به نظر اين جانب اين پسر صلاحيت اوليه براي تشكيل زندگي را ندارد و ويژگي هاي برشمرده شده توسط شما نه تنها چنگي به دل نمي زند بلكه چيزي جز عدم همتايي در چند ملاك انتخاب همسر از جمله همتايي مذهبي اقتصادي ملاك تناسب سني (پسر بايد 2 تا 7 و 8 سال از دختر بزرگتر باشد) نيست. اگر من جاي شما بودم به جاي پيشروي آسيب زا در اين آشنايي عطاي اين پسر را به لقائش مي بخشيدم و مسووليت زندگي مشترك را به يك پسر 22 ساله نمي سپردم. البته اين نظر ماست و شما مختاريد با هر كسي و با هر شرايطي كه دوست داريد ازدواج كنيد و خود نيز مسئوليت تصميم خود را بپذيريد.
موفق باشید.