سلام
هر ساله بعد از عید و در جهت سنت حسنه صله رحم مهمانی برگزار میکنم و اقوام را به صرف شام دعوت میکنم - حدود بیست نفری میشوند - نمیدانم چرا بعد از دادن مهمانی به جای اینکه برکت زندگی بیشتر شود و گشایش در زندگی ایجاد شود تا یکی ، دو ماه زندگی سخت و بی برکتی را دارم نمی دانم علت چیست و چرا اینقدر بعد از دادن این مهمانی ها زندگیم بی برکت میشود و حقوقم نیامده تمام میشود بدون اینکه بتوانم بهره ای ببرم و اکثرا اقساط وامهایام را نمی توانم پرداخت کنم - لطفا راهنمایی کنید که چرا اینطور میشود

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
بر اساس معارف اسلامي، گاهي، هر چند اراده و كوشش انسان در جلب روزي و بركت آن زياد است، اما به جهت برخي اعمال، بركت از سفره روزي انسان برچيده مي شود. از جمله اين اعمال عبارتند از: قطع رحم، اسراف، ناسپاسي و قسم خوردن به ويژه سوگند دروغ و بد اخلاقي كردن و ترش رو بودن با مردم ... و از همه مهم تر، بسياري از محروميت ها معلول ظلم و ستم و تجاوز افراد نسبت به حقوق ديگران است. (1)
نيز از عواملي كه تاثير زيادي در بي بركتي در مال دارد گناه است. گناه در كنار عقوبت هاي اخروي كه دارد، موجب محروميت از نعمت‏ها و تنگى روزى و بي بركتي در مال است. امام صادق (ع) مى‏فرمايند: «ان الذنب يحرم العبد الرزق؛ (2) گناه بنده را از روزى محروم مى‏سازد».
اميرالمؤمنين (ع) نيز فرموده‏اند: «و ايم اللَّه ما كان قوم قط فى غض نعمة من عيش فزال عنهم الا بذنوب اجترحوها، لان اللَّه ليس بظلام للعبيد؛ (3) به خدا سوگند ! هرگز مردمى زندگانى خرم و نعمت فراهم را از كف ندادند، مگر به كيفر گناهى كه انجام دادند، زيرا خدا بر بندگان ستمكار نيست».
خلاصه كلام:
بي بركتي زاييده يكي از عوامل مادي و يا معنوي است كه در بالا بيان شد. لذا توصيه مي كنيم :
عملكردهاي خود را واكاوي و ارزيابي كنيد، ببينيد گير و گره كار شما كجاست. آيا سببي از اسباب كاهش روزي و بي بركتي را مرتكب شده ايد؟ آيا در مهماني ها اسراف مي كنيد؟ هدف از مهماني ها چشم و هم چشمي هاي مرسوم در جامعه ما نيست؟ آيا با انجام اين مهماني دل كسي را مي شكنيد؟
گاه زياده روي و بي تدبيري در برپايي اين گونه مجالس سبب مي شود انسان تا مدتي در رنج و گرفتاري برگزاري يك مهماني باشد. آيا شما براي برگزاري اين مجلس مهماني تدابير لازم مثل پس انداز از قبل و نيز ميانه روي در مخارج اين مهماني ها داشته ايد؟
پيمودن مسير ميانه و اعتدال را خداوند حتي در امور خير مثل مهماني ها و ...سفارش كرده و براي آن حد و حدود مشخص نموده است.
خداوند خطاب به پيامبر مي فرمايد:« وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا»(4)هرگز دستت را بر گردنت زنجير نكن(بخل نورز)بسيار هم دست خود را مگشاي تا مورد سرزنش قرار گيري و از كارفرو ماني».
«وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَلِكَ قَوَامًا؛ آنان كساني هستند كه هرگاه انفاق مي كنند، نه اسراف كنند و نه سختگيري، بلكه در ميان اين دو اعتدال مي ورزند».(5)
وَآتُواْ حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ؛ هنگام درو حق زكات(غلات و غيره)را بپردازيد، ولي (در انفاق)اسراف نكنيد.(6)
با توجه به آيات ياد شده، حتي در كارهاي خير ، مثل انفاق، مهماني ها و ...، در صورتي كه انسان راه افراط و زياده روي را در پيش گرفته باشد، مي تواند مشمول اسراف گردد.
پي نوشت ها:
1. ثقة الإسلام كليني، الكافي، دار الكتب الإسلامية - طهران، 1365 ه. ش. ص 271.
2. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏السلام قم، 1409 ه.ق، ج15، ص 301.
3. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 ه.ق، ج6، ص 57.
4. اسراء(17) آيه 29.
5. فرقان(25) آيه 67.
6. انعام(6)آيه 141.
موفق باشید.