با سلام وتشکر از سایت بسیار خوبتون
من و همسرم 7 ساله که ازدواج کردیم
در طی این 7 سال و حتی دوران نامزدی که حدودا 3 سال بود متوجه شدم که همسرم با آلت خود بازی میکند گاهی اوقات آنقدر ادامه میدهد که ارضائ میشوداما گاهی اوقات تا حد ارضائ پیش نمیرود
چندین بار گوشزد کردم بهش و از خواستم که ترک کنه اما نمیتونه خواهش میکنم راهنماییم کنید که چگونه کمکش کنم
در ضمن در مورد رابطه زناشویی هم مشکلی نداریم که بگم شاید کم بود داشته باشه حکم این کار در موقعی که ارضائ نمیشه اما خودشو به شهوت میرسونه چیه؟
با تشکر
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
به احتمال خيلي زياد همسرتان اين عادت را از زمان مجردي اش داشته است، و حالا به صورت شديدي به آن عادت كرده است و نمي تواند جلوي آن را بگيرد. احتمال هم دارد كه به خاطر تخيلاتي كه در هنگام استمنا، در مورد رابطه جنسي به شخص دست مي دهد و هم چنين به خاطر تحريك شديد آلت تناسلي با سطح دست و در نتيجه تحريك شديدتر، استمنا كردن يك لذتي براي همسرتان دارد كه رابطه جنسي اين مقدار لذت را ندارد. احتمال ديگري كه وجود دارد اين است كه اين مسئله يك حالت وسواسي پيدا كرده است و شوهرتان نمي تواند با فكر استمنا و انجام آن مقابله كند.
نكته ديگر اينكه كساني كه عادت به استمناء پيدا كرده اند الگوي ارضاي جنسي آنها، از حالت عادي تغيير كرده و عادت كرده اند كه از طريق خود ارضايي، لذت جنسي ببرند، و نمي توانند با اين عادتشان مقابله كنند. شما بايد سعي كنيد كه اين الگوي نادرست ايشان را تغيير بدهيد، بايد به ايشان بگوييد همان كاري را كه از طريق خود ارضايي انجام مي دهد و كار حرامي است، مي تواند همان كار را از طريق شما انجام بدهد و لذت ببرد، با اين تفاوت كه ديگر حرام نيست، چون زن و شوهر مي توانند به هر طريقي از همديگر لذت ببرند، مثلا اگر با استفاده از دستش خود ارضايي مي كند مي توانيد با شوهرتان هماهنگ كنيد كه هر وقتي كه تحريك مي شود شوهر شما با استفاده از دستان شما، خودش را به ارگاسم برساند. ايشان به تدريج بايد با ترك خود ارضايي و ارضاء كردن خودش توسط شما، اين الگوي صحيح لذت جنسي را در خودش نهادينه كند، و خود ارضايي را كه يك الگوي غلط ارضاي جنسي است رها كند.
در هر صورت به احتمال زياد خود ايشان و شما نمي توانيد اين مسئله را حل كنيد، لذا توصيه مي كنيم كه ايشان حتما به يك روان شناس مراجعه كند تا به صورت حضوري با ايشان صحبت شود و علت اين كار ايشان دقيقا مشخص شود، و اگر وسواس فكري يا اضطرابي هم دارد درمان شود.
موفق باشید.