حضرت فاطمه س

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
بله ما هم قبول داريم كه همه جوانب تاريخ زندگي معصومان - از جمله حضرت زهرا (س)- شفاف نيست، و همين امر نيز موجب برداشت هاي نادرست از زندگي آنان گرديده است. از جمله اين موارد، همين مساله است كه گريه حضرت زهرا (س) موجب اذيت ديگران مي شده است.
علامه سيد جعفر مرتضي عاملي در اين باره مي نويسد: " گريه حضرت فاطمه زهرا(س) تنها براي از دست دادن پدر نبود، بلكه با آن گريه‏ها مردم را به ياد دردها و رنج‏هايي مي‏انداخت كه حضرت فاطمه زهرا(ص) از هيئت حاكمه ديده بود. همچنين حقيقت اين است كه مردم مدينه از گريه حضرت فاطمه ناراحت نمي‏شدند، بلكه اين هيئت حاكمه بود كه از اين گريه‏ها رنج مي‏بردند و هيئت حاكمه اعتراض مي‏كردند، نه اهل مدينه. حضرت فاطمه (ع) بعد از رحلت پيامبر به فاصله كوتاهي به پدرش ملحق شدند. در اين فاصله اندك گريه و حزن آن حضرت بر پدرش چيزي طبيعي و از طرف ديگر مردم نيز خود را در آن مصيبت عظماي بشري صاحب عزا مي دانستند. پس چطور اعتراض مي كردند؟(1) البته در برخي احاديث غير قابل اعتمادي از جمله اين حديث آمده است كه مردم آمدند و گفتند: يا علي! فاطمه هم شب گريه مي‏كند و هم روز و ما راحتي و آسايش نداريم. شما از او بخواهيد كه يا شب گريه كند و يا روز. در باره اين گونه روايات بايد گفت: اولا اين حديث ( كه معروف به حديث فضه است) معلوم نيست از چه مأخذي است و براي همين قابل اعتماد نيست،(2) دوم: بعضي از اين روايات ضعيف و غير قابل اعتماد مي باشند. زيرا در هيچ منبع معتبر نيامده اند. سوم: اين روايات قابل توضيح و تفسير است. چنان كه علامه مجلسي بعضي از اين روايات را غير قابل استناد و اعتماد دانسته و آن ها را توجيه كرده است. (3)
چهارم: اينكه قائل بشويم حضرت زهرا(س) طوري گريه و جزع مي كرد كه موجب اذيت و سلب آسايش مردم مي شد. با توجه به بزرگواري و عظمت و عصمت زهرا(ع) غير قابل تصور به نظر مي رسد. همين خود دليل است كه اين گونه روايات قابل اعتماد نيست. وي در اين باره مي گويد: "ما تصور نمي كنيم كه گريه زهرا(س) در فراق پدرش آسايش مردم را به هم زد و موجب اعتراض آنان شد، بلكه آنچه آنان را ناراحت كرد و به واكنش واداشت، چيزي است كه وجود زهرا(س ) در كنار قبر پدرش با حالتي از حزن و اندوه و دلتنگي و دل شكستگي برمي انگيخت(يعني) مظلوميت زهرا كه بلافاصله پس از درگذشت پدرش به سراغ او آمده، نمايانگر حالت تحريك مداوم مردم پاك نهاد و مخلص و با ايمان و در نتيجه نابودي خطي بود كه از انجام هيچ عملي در راه رسيدن به خواسته هايش فرو گذار نكرد." (4)
در ضمن برخي از مطالب را كه بعضي مداحان و روضه خوانان مطرح مي كنند، صحت ندارند.
پي نوشت ها:
1. سيد جعفر مرتضي عاملي، رنج هاي حضرت زهرا (س)، مترجم محمد سپهري،(ترجمه مأساة الزهرا،) قم، انتشارات تهذيب، چاپ سوم، 1382 ش، ص302-303.
2. محمدباقر مجلسي، بحارالانوار، بيروت، موسسه الوفاء، 1404ج 43، ص 174، ح 15 .
3. همان، ص 177.
4. جعفر مرتضي عاملي، رنج هاي حضرت زهرا (س)، ص 302 و 301.
موفق باشید.