سلام از عقدمون 10ماه گذشته شوهرم و عاشقانه دوست دارم از بچگى تا حالا باهم اشناهستيم هردو 27سال سن داريم
بعد دوران عقد مشکلات زيادى برامون پيش اومد
ماه اول انگشتر شوهرم دست من بود با وجود اين که خودش کنارم حضور داشت تو خيابون گم شد بعد از کلى گشتن و پيدا نشدن بعد از کلى قرض و که کسى متوجه نشه با قرض انگشتر و با گرم پايين تر خريديم باوام ازدواج قرضهارو صاف کرديم
بعد از اون دعواهاى زيادى بينمون بوجود اومد با اين که من خيلى ساده مىپوشم بيرون از منزل اما ميگه چون من شوهرتم بايد تاکيد داره رو اين جمله بايد حجابتو بيرون ميرى درست کنى با اين که حتى خيلى ساده ميگردم کلى جروبحث داشتيم از اين بابت
بعد موضوع اجتماعى نبودنم و مطرح کرد من بسيار ساکت خجالتى اروم کم حرف برعکس شوهرم شوخ پر حرف و زبروزرنگ وپر انرژى ...تو مهمونى با اقوام دوستان تو اين 10ماه که رفتيم حالا مىگه تو اجتماعى نيستى و اصلا تو جمع انگار حضور ندارى و سردى
سعى کردم بهتر باشم ...
حالا سواى اين مشکلات و حالا خيلى هاشم نگفتم بماند هم بابت اين ها راهنماييم کنيد هم اين که من من مشکل بزرگم که تو اين 10ماه چند بارى برام پيش اومده و خيلى نگرانم کرده رو
تو جرو بحثو دعواهاى بينمون چه مقصر باشم چه نباشم
صدام بالا ميره داد ميزنم گريه ميکنم تنم ميلرزه حتى حتى دست رو شوهرم بلند ميکنم و هم با مشت به بازوش ميکوبم و هم سيلى ميزنم نميدونم چرا چند بارى اينجور شد
بار اخر تو اوج دعوا بغلم کرد گفت نگرانمه بريم دکتر قبول نکردم اخه مشکلات مالى ...
تو اغوشش عذرخواهى کردم بهم گفت گلم اين که من و ميزنى اصلا اشکالى نداره اينجورى خالى ميشى بزن ولى نگرانتم
ولى راستش ميترسم ميترسم تو دعواهاى بعدى تکرار شه جلو اقوام تو خيابون ابرومون بره
حالا چى کار کنم بنظرتون!؟با تشکر
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
توصيه اكيد داريم به دليل اينكه در دوران عقد هستيد اولا تا پيش از ورود به زندگي مشترك اين مشكل را حل كنيد و ثانيا تا زمان تشخيص قطعي (مثلا دو يا سه جلسه اول مراجعه به متخصص را شخصا و بدون همراهي همسرتان انجام دهيد و سپس در صورت صلاحديد متخصص اگر نياز بود، مسئله را با همسرتان در ميان بگذاريد). البته دقت كنيد كه هر گونه مخفي كاري مي تواند مشكلات بعدي را به همراه داشته باشد. لذا فقط چند جلسه اول را شخصا مراجعه كنيد. همچنين بهره گيري از كمك هاي تخصصي روانشناسان مشاور در خودكنترلي خشم مفيد خواهد بود. شما مي توانيد در نامه هاي بعدي از ما روش هاي خودكنترلي را هم درخواست كنيد.
همچنين راجع نوع و كيفيت پوشش بايد گفت بهتر است در اين مورد خود را با خواسته هاي همسرتان تطبيق دهيد و از هر گونه بحث و گفتگوي بي فايده بپرهيزيد. متاسفانه كم نديده ايم افرادي كه به دليل همين مشكل، و قبول نكردن خواسته شوهر يا جر و بحث با او دچار مشكل بزرگي به نام طلاق شده اند. پس سعي كنيد خود را با خواسته او هماهنگ كنيد.
لطفا در ادامه به نكات ذيل توجه كنيد
1. اگر مشكل خجالتي بودن واقعي باشد، هرگز خود را در رابطه با مشكل كم روئي سرزنش نكنيد. شما مي توانيد با اصلاح افكار منفي خود، بسياري از احساسات نادرستتان را كه برخواسته از اين افكار منفي است از بين ببريد.
2. در سلام كردن به ديگران پيش قدم باشيد و پس از آن به احوال پرسى با آنها بپردازيد. سعى كنيد موضوعى را مطرح كرده با يكى از آنان به گفتوگو بنشيند.
3. هنگام سخن گفتن، خود را گرفتار آداب و رسوم و تكلفهاى بى مورد نسازيد. ساده، راحت و عارى از هرگونه آداب خاصّ هدفتان را بيان كنيد.
4. قبل از سخن گفتن، مطلب مورد نظر را نوشته، در ذهن مرور و تمرين كنيد و شكل بيان و مهارت لازم را فراهم آوريد.
5. ارتباط بصرى با مخاطب را حفظ كنيد.
6. هميشه سخن را با مقدمه، كلام يا يك كلمه جالب آغاز كنيد، از به كارگيرى كلمات پيچيده بپرهيزيد. كلمات آغازين بايد متدوال و جذاب باشند.
7. هنگام سخن گفتن، به ديگران و قضاوت و حركات و سكناتشان هرگز توجّه نكنيد. گفتارتان را پىگيريد و با خونسردى و اعتماد به نفس به نتيجه كارتان بينديشيد.
8. موانع احتمالى و افكار و اعمال مزاحم را شناسايى و ذهن خود را براى مقابله با آن آماده سازيد؛ مثلاً اگر خنده مخاطب شما را از ادامه سخن باز مي دارد، شما نيز بخنديد.
9. به كار خود پاداش دهيد. يك نفس عميق، به خود آفرين گفتن يا باز گفتن تفصيلى و با آب و تاب آن براى نزديكان مىتوانند پاداش به شمار آيند.
10. در انجام رفتارهاى اجتماعى كوچك و در محيطهاى ديگر كه بيشتر احساس راحتى مىكنيد، فعال باشيد. اين كار را از سلام كردن، احوالپرسى، جواب سلام دادن، نگاه كردن، تعارف كردن و تعارف شنيدن آغاز كنيد. و با تمرين به كارهاى بزرگتر و مهمتر گسترش دهيد.
11. با افراد فعال و پر تحركى كه احساس خجالت نمىكنند، بيشتر مأنوس باشيد و از خجالتىها فاصله بگيريد.
12. هميشه كلامى براى گفتن و عمل يا هنرى براى ارائه به جمع داشته باشيد و آن را ارائه كنيد.
13. توجه داشته باشيد تا زمين نخوريد راه رفتن نمىآموزيد. پس بايد نقد ديگران و تمسخر آنها باشد تا شما مجال رشد يابيد. بنابراين، اگر با عكس العمل ديگران روبهرو شديد يا در فعاليتهاى آغازين احساس ناتوانى كرديد، از ادامه سخن يا عمل چشم نپوشيد.
14. در اينجا بايد ياد آور شد، اين هدف شما اندك اندك به دست مىآيد نه با چند جلسه تمرين و خواندن چند جلد كتاب. اجراى پيوسته دستور العملها، تكنيكها و رفتارها در رسيدن به هدف سودمند است. مطمئن باشيد با جديت، پشتكار و تمرين به خوبى مىتوانيد بر مشكل اضطراب اجتماعى و كمرويى پيروز شويد.
15. يكى از عوامل كم رويى نداشتن اعتماد به نفس كافى و خود كم بينى است در ابتدا بايد نگرشتان را درباره خود و توانايىها واستعدادهايى كه دارا هستيد اصلاح كنيد، تا بتوانيد به خود جرأت دهيد كه با ديگران ارتباط برقرار كرده و از كم رويى نجات پيدا كنيد. البته گفتنى است كه خجالتى بودن در ارتباط با جنس مخالف نامحرم، يك صفت منفى نيست، بلكه حياى پسنديده است.
به منظور افزايش اعتماد به نفس، به راه كارهاى زير توجه كنيد:
1. توانايىها و استعدادهاى خود را شناسايى كرده آنها را بر روى كاغذى يادداشت كنيد. هر روز آن را براى خود بخوانيد و هرگاه توانمندى ديگرى در خود يافتيد، به فهرست تهيه شده اضافه كنيد.
2. موفقيتهاى مختلف گذشته خود را، روى كاغذى يادداشت كنيد و هر روز آن را براى خود قرائت نماييد (موفقيتهاى علمى، تحصيلى، هنرى و...)
3. به خود تلقين كنيد كه من فردى توانا و با اراده هستم.
4. هيچ گاه خود را تحقير و سرزنش نكنيد.
5. از منفى بافى درباره خود و اعمال و كارهايتان جدا پرهيز كنيد.
6. به محض خطور افكار منفى و شكستهاى گذشته به ذهنتان، بلافاصله جنبههاى مثبت خود و زندگى و موفقيتهاى مختلفى كه تا به حال داشتهايد به ياد آوريد.
7. پس از هر موفقيتى هر چند كوچك خود را تشويق كنيد.
8. هميشه توكلتان به خدا باشد و پيش برويد كه موفق خواهيد بود.
موفق باشید.
