با سلام من یک فردی هستم که مدتی قبل با وجود اینکه هردو بالغ بودیم با پسری نزدیکی کردم و بعد پشیمان شدم و دیگر سراغ آن گناه نرفتم و از آنجایی که من عاشق خواهر آن پسر بودم و فهمیدم که نمی‌توان با آن دختر ازدواج کرد لطفاً راه کاری به من نشان دهید تا من بتوانم به عشق خود برسم
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مسئله مطرح شده زماني صحيح است كه عمل دخول با شرايط مذكور در رساله ها انجام شده باشد. براي اطلاع از جزئيات شما مي توانيد با دفتر مرجع تقليد خود تماس بگيريد يا با متخصصان مسائل فقهي در اين مركز (09640) تماس بگيريد.
رسول اكرم(ص) فرمود:
«هر مرضي دارويي دارد و داروي گناهان استغفار و طلب عفو از پيشگاه ذات پاك الهي است».
توبه كه به معني پشيماني واقعي از معصيت است، موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگي پاك و تيرگي را مبدّل به روشنايي مي‌سازد. گناه هر چه باشد قابل توبه است و توبه از آن در درگاه الهي پذيرفته مي‌شود، به شرط آن كه توبه حقيقي باشد؛ يعني انسان از عمق دل توبه كرده باشد. مكتب تربيتي اسلام تمام آلودگان به گناه را دعوت مي‌كند كه براي اصلاح خويش و جبران گذشته از در توبه كه در رحمت الهي است، وارد شوند و سعادت خود را باز يابند.
امام زين العابدين(ع) در مناجات زيباي خود مي‌فرمايد:
«معبود من! تو كسي هستي كه به روي بندگانت دري به سوي عفو گشوده و نامش را توبه نهاده و فرمودهاي: باز گرديد به سوي خدا و توبه كنيد، توبه خالص حال كه اين در رحمت باز است. عذر كساني كه از آن غافل شوند و توبه نكنند چيست؟».
توبه هرگاه واقعي باشد و از اعماق جان برخيزد و انسان از كرده خويش پشيمان شود، مقبول در گاه خدا مي‌شود و آثار و بركات توبه نمايان مي‌گردد. توبه كار واقعي خود را از مجالس گناه دور مي‌دارد و از عواملي كه گناه را وسوسه و تداعي مي‌كند، برحذر مي‌باشد و خود را در پيشگاه خدا شرمنده مي‌بيند و همواره در صدد كسب رضاي او مي‌باشد. خداوند نه تنها توبه را مي‌پذيرد، بلكه توبه كار واقعي را دوست دارد.
نيروي اراده و تصميم جدي و توفيق خداوندي است كه راهزن و سارق خطرناكي چون فضيل بن عياض را كه به انواع گناهان و معاصي آلوده بود، با شنيدن آيه‌اي از قرآن كريم در هنگام سرقت، از خواب غفلت چندين ساله بيدار گرديد و توبه جدي نمود و در راه بندگي خداوند تا بدان جا پيش رفت كه نامش در زمرة زاهدان و عابدان ثبت گرديد.
بِشر حافي بعد از عمري عيش و نوش و افسارگسيختگي و بندگي شيطان با شنيدن تذكري از امام كاظم(ع) توفيق توبه پيدا كرد و از بندگان پاك و خالص خداوند گرديد. پس مي‌توان با همت و اراده و درخواست توفيق از خداوند و توسل به اولياي پاك او جبران گذشته را نمود. نيز فرصت‌هاي از دست رفته را جبران نمود و در كاروان بندگان پاك خداوند كه عازم ديدار كوي دوست مي‌باشند وارد شد و از مقيمان حضرت دوست گرديد.
گناه هر چه باشد قابل توبه است. در اين جهت فرقي بين لواط و گناهان ديگر نيست. به شرط آن كه توبه حقيقي باشد؛ يعني انسان از عمق دل توبه كرده باشد. مكتب تربيتي اسلام تمام آلودگان به گناه را دعوت مي‌كند كه براي اصلاح خويش و جبران گذشته از در توبه كه درب رحمت الهي است وارد شوند و سعادت خود را باز يابند.
موفق باشید.
