یه وقتایی نماز نمیخونم چه کنم؟

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اولاً اين حالت روحي و رواني را كه داريد و نگران انجام اعمال و عبادات مي باشيد، را به شما تبريك مي گوئيم، زيرا اين نشانه لطف خداوند متعال به شماست و اين دغدغه يكي از نعمت هاي بزرگ الهي است كه اگر به خوبي از آن استفاده كنيد مي توانيد موفق به انجام كارهاي خوب و رسيدن به درجات عالي شويد!
- مطالبي براي رسيدن به جواب:
1- بايد توجه داشته باشيد كه حالات معنوي انسان گاهي پايدار است و گاهي ناپايدار و زودگذر. يعني ممكن است مثلاً انسان متناسب با فضائي كه در آن قرار مي گيرد، حس و حال معنوي پيدا كند و با برطرف شدن آن فضا او هم حال معنوي خود را از دست دهد. لذا براي كسب حالات معنوي، نبايد بر احساسات و تأثير گرفتن هاي سطحي ناشي از فضاي اطراف تكيه كرد؛ بلكه بايد از طريق كسب معرفت و استحكام بخشيدن به ايدئولژي كه پايه و اساس معنويت است، حال معنوي در خود ايجاد كرد. به نحوي كه اين حال معنوي از درون بجوشد؛ نه اينكه گذر از فضاهاي بيروني آن را بوجود آورد. پس با خود بررسي كنيد كه چه زمان هايي داراي حال مناسب براي عبادت دارد و چه زمان هايي بي حوصله هستيد، با متوجه شدن اين مسأله مي توانيد راحت تر به رفع مشكل بپردازيد.
2- انسان بايد انگيزه منطقي و عقلائي از معنويت داشته باشد تا بتواند معنويت خود را پايدار نگه دارد. به عبارتي اگر معنويات بر پايه احساسات و جوّ موجود باشد، نتيجه اش ايمان زودگذر است؛ اما اگر بر پايه معرفت و شناخت باشد، انسان را در كسب ايمان مستحكم ياري مي كند. مانند كسي كه به خود عطر مي زند و فقط ساعتي معطر است. اما گل چون از خود بو توليد مي كند، هميشه معطر مي ماند. وقتي انسان با كسب معرفت به حق تعالي و هدف از شكرگذاري، در خود انگيزه هاي معنوي ايجاد كند و با چنين پشتوانه اي معنويت از درون او بجوشد و تراوش كند، مي تواند يك حال معنوي پايدار در خود حاصل كند. اما معنويتي كه ناشي از احساسات و جوگير شدن در جمع ها باشد، پايدار نخواهد بود و چه بسا گاهي جنبه كاذب و شيطاني پيدا كند و ما را به گمراهي بكشاند.
3- گاهي اوقات انسان نيازها و يا دغدغه هايي دارد كه در صورت محقق نشدن آنها به مسايل ديگر زندگي همچون مسايل عبادي بي توجه مي شود؛ يعني در اثر شبهه اي كه از ناحيه شياطين به ذهن او وارد شده، اعتقاد اش خدشه دار و نسبت به عبادت خداوند بي تفاوت شده است و يا در اثر عدم رعايت حضور قلب از آن لذت نمي برد و به همين خاطر آن را عبث و بي فايده مي داند و يا....
اگر ناراحتي و يا مشكلي برايتان ايجاد شده، بدانيد كه اتفاقاً همنشيني با خداي متعال است كه اطمينان قلب و آرامش روح مي دهد.(1)
4- نكته ديگري كه در بوجود آوردن اين حالت هاي مورد علاقه در انسان بسيار موثر است، همنشيني با افرادي است كه اهل انجام امور عبادي نيستند كه مي بايست از دوستي و مصاحبت و همنشيني با اين افراد دور بود.
5- همانگونه كه ترك نماز داراي پيامدهاي منفي مي باشد؛ بر اساس آيات و روايات اقامه نماز نيز داراي پيامدهاي مثبت دنيوي و اخروي مي باشد كه نمي توان از آنها چشم پوشي نمود؛ از جمله اين آثار مانع شدن از حُزن و اندوه در آخرت، آرامي بخش جانها، بازدارنده از زشتيها و گناهان، بهترين كمك كار انسان در برابر مشكلات دنيوي و شوينده گناه مي باشد. لذا با اميد به رحمت الهي و توبه و با يك تصميم جدي بر نماز خواندن مرتب و بعد از ان جبران تدريجي گذشته به خودتان ثابت كنيد كه توان اين كار را داريد ودر مورد قضاي نمازها و روزه ها، تنها آن مقداري كه يقين داريد نمازتان را نخوانده يا روزه نگرفته ايد، قضا دارد و مقداري را كه احتمال مي دهيد بيشتر باشد واجب نيست. (مثلا اگر نمي دانيد چهار تا نماز بوده يا پنج تا) اگر مقدار كمتر را بخوانيد كافي است، ولي بهتر است (يعني مستحب است) موارد مشكوك را هم قضا كنيد. مواظب باشيد طوري برنامه ريزي نماييد كه خواندن نمازهاي قضا برايتان خسته كننده شود و باعث زدگي گردد لذا اول سعي كنيد عادت به نماز خواندن مرتب پيدا كنيد وبعداً به تدريج نمازها را قضا كنيد.
- نكتۀ پاياني:
اگر خداي متعال لذت اين گونه اعمال و عبادت ها را به انسان بچشاند، ديگر آنها را رها نخواهد كرد. خداوند اين حال را نصيب و روزي همه علاقمندان بگرداند انشاء الله.
پي نوشت:
1. رعد(13) آيۀ 28. «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دلها آرامش مى‏يابد.
موفق باشید.