سوره صافات

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش هاي شما با توجه به مطالب مختلفي كه در اين سوره وجود دارد و در ذيل مي آوريم ، به نوعي مجمل و مبهم مي باشد اميدواريم در مراحل بعدي پرسش هاي خويش را شفاف تر و يا با توجه مطالب اين سوره ( كه از جهت موضوع فروان است) مطرح نمائيد، ولي براي اين كه به نوعي به سوالات شما پاسخ داه باشيم عرض مي كنيم:
اين سوره نيز به حكم آن كه از سوره‏هاى" مكى" است ويژگي هاى كلى سوره‏هاى مكى را در بر دارد، و بيشتر از هر چيز روى اصول معارف و عقائد اسلامى در ناحيه" مبدأ" و" معاد" تكيه مى‏كند، و ضمن تعبيرات قاطع و آيات كوتاه و كوبنده، مشركان را مورد شديدترين سرزنش ها قرار مى‏دهد، و با دلائل روشن و گويا بطلان عقائد آنها را برملا مى‏سازد.
به طور كلى محتواى اين سوره در پنج بخش خلاصه مى‏شود:
بخش اول: بحثى پيرامون گروه‏هايى از ملائكه و فرشتگان خداوند، و در مقابل آنها گروهى از شياطين سركش و سرنوشت آنها مطرح مى‏سازد.
بخش دوم: از كفار، و انكارشان نسبت به نبوت و معاد، و عاقبت كار آنها در قيامت سخن مى‏گويد، و در همين رابطه بحث آنها را با يكديگر در روز قيامت، و انداختن گناه به گردن هم، و گرفتارى تمام آنها در چنگال عذاب الهى، و نيز بخشى از نعمتهاى مهم بهشتى و لذات و زيبائيها و شادكاميهاى بهشتيان را شرح مى‏دهد.
بخش سوم: قسمتى از تاريخ انبياى بزرگى، مانند" نوح" و" ابراهيم" و" اسحاق" و" موسى" و" هارون" و" الياس" و" لوط" و" يونس" را به صورت فشرده و در عين حال بسيار مؤثر و نافذ بازگو مى‏كند، ولى در اين ميان بحث در باره" ابراهيم" قهرمان بت‏شكن، و مواقف مختلف زندگى او مشروحتر آمده است، و هدف اصلى آن است كه بيانات گذشته با ذكر اين شواهد عينى از تاريخ انبياء به صورت محسوس و ملموس مطرح گردد، و حقائق كلى عقلى در قالب هاى حسى مجسم شود.
بخش چهارم: از يكى از انواع شرك كه مى‏توان آن را" بدترين نوع شرك" دانست- يعنى اعتقاد به رابطه خويشاوندى ميان خداوند و جن و خداوند و فرشتگان بحث مى‏كند، و در جمله‏هاى كوتاهى چنان اين عقيده پوشالى را در هم مى‏كوبد كه كمترين بهايى براى آن باقى نمى‏ماند.
بخش پنجم : آخرين بخش اين سوره است، و در چند آيه كوتاه مطرح شده، پيروزى لشكر حق را بر لشكر كفر و شرك و نفاق، و گرفتار شدن آنها را در چنگال عذاب الهى، ضمن تنزيه و تقديس پروردگار از نسبتهاى ناروايى كه مشركان به او مى‏دهند بيان مى‏دارد و سوره را با حمد و ستايش پروردگار پايان مى‏دهد.(1)
پي نوشت:
1. مكارم شيرازى ناصر تفسير نمونه، ناشر دار الكتب الإسلامية، تهران، 1374 ش، چاپ اول، ج‏19، ص 3.
موفق باشید.