خسته نباشيد سئوال من اين است كه خداوند چرا اينهمه انسان را آفريده خب براي همه امتحانات و بخشش و همه چيزهايي كهمي گويند شايد 1 ميليارد انشان هم كافي بود
چرا اين همه انسان با اين همه رنج آفريده شده اند؟
كلا منظور از آفرينش انسان آن هم با اين خيل عظيم در زماني به اين طولاني چيست؟
با تشكر
يه چيزي هم بگم من از ديدن اين همه آدم عذاب مي كشم آخه اين همه رنج براي چيه؟

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
دلايل خلقت يا همان هدف خداوند از خلقت انسان يكي از مهم ترين سوالات بشر در طول تاريخ بوده است و در اين ميان نكته مهم آن است كه مسئله فلسفه خلقت چيزي نيست كه انسان با عقل خود آن را درك كند در واقع مسئله فلسفه خلقت انسان از آدم تا آدم امري فرا عقلي و نيازمند آن است كه به متون ديني مراجعه شود تا روشن گردد خود خالق هستي فلسفه خلقت مخلوقات خود را چه چيزي بيان كرده است.
ظاهر متون ديني حاكي از آن است كه در مجموع همه انسانها براي سعادت دنيا و آخرت و به تعبيري براي رسيدن به كمال نهايي خلق شده اند و با اين فرض،لازمه حكمت و جود خداوند آن است كه هر موجودي را كه امكان وجود و رسيدن به كمال نهائي دارد، خلق كند به عبارت ديگر خدايي خدا اقتضاي آفرينش دارد؛چرا كه «آفريدن» به معناي ايجاد كردن است. هر وجودي خير است. لازمه فياض(بخشنده) بودن خداوند، عطا كردن او است: "... وَ ما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ مَحْظُوراً " عطاي پروردگارت منع نشده است"، (1) هر چيزي كه اقتضاي وجود و هستي داشته يا امكان وجود داشتن آن باشد، فيض وجود از خدا دريافت مي كند.
خداوند بخل در وجود و هستي دادن ندارد، تا موجودي كه امكان وجود آن است، وجود را دريافت نكند. لذا جهان هستي با تمام نظم و زيبايي هايش نمادي از لطف، مهرباني، علم، قدرت، حكمت و... خداست، به طوري كه بدون آفرينش، صفات جمال و جلال خدا مخفي و پنهان مي ماند . هر «بود»ي، «نمود»ي دارد؛ نمي شود فياض باشد ، اما فيضي نداشته باشد، همان گونه كه نمي تواند نور باشد. اما روشنايي نداشته و رحمت باشد. اما بخشش نداشته باشد!
بر اين اساس تا زماني كه مانعي وجود نداشته باشد، خداوند از فيض خود براي رساندن انسانها به كمال دريغ نمي كند گرچه اين امر ميليونها سال طول كشيده و ميلياردها انسان دنيا بيايند و بروند.
بنابراين مطابق آنچه بيان شد، همه انسانها براي رسيدن به كمال نهائي خلق شده اند و رساندن ميلياردها انسان به چنين مرحله اي نه تنها مذموم نبوده، بلكه بسيار مطلوب است و نكته مهم در اين زمينه آن است كه امتحان افراد بواسطه اعمال سخت، مصيبت و... و همچنين وعده حساب و كتاب و جهنم، تنها به عنوان ابزاري براي منع انسانها از ورود در امور منافي كمال و در آخرت به عنوان ابزاري براي پاك كردن و در نهايت رساندن آنها به كمال مقرر شده است و هدف اصلي خداوند همان رساندن به كمال ابدي و سعادت واقعي است و اين امر هر چقدر بيشتر باشند، مطلوب تر است، مگر آنكه مانعي وجود داشته باشد.
لذا هيچگاه امتحان افراد بواسطه مصيبت ها و...به عنوان غايت نهائي تلقي نشده، بلكه ابزاري براي رساندن ميليونها بلكه ميلياردها انسان به كمال نهائي است و هر اندازه اين عدد بيشتر باشد، مطلوب تر است.
به علاوه آنكه توجه داشته باشيد بعضي از تفاوت‏ها معلول ستم و تجاوز افراد نسبت به حقوق ديگران است.
مشكلات مالي و انواع دردها و رنج ها در بسياري از خانواده ها ناشي از ظلمي است كه در گذشته بر آن ها يا پدران آن ها شده است. اگر ظلم ها نبود، وضع كنوني يك خانواده و خاندان حتي يك جامعه متفاوت بود. خداوند نخواسته ظلم باشد. يا خانواده اي گرفتار فقر و به همين دليل راهكار برطرف شدن آن ها را هم با ارسال پيامبران ارائه داده، اما چون اين راهكار ها به طور كامل به نتيجه نرسيده، چنين اموري هم وجود دارد.
در نتيجه نوع انسانها از رنج موجود در زندگي بشر نارحت و مانند شما عذاب مي كشند. اما بسياري از آنها معلول عملكرد خود آنهاست و مي توانند با تلاش و كوشش آن را رفع نموده و زندگي خوبي داشته باشد.
در پايان از شما تشكر كرده و آماده پاسخگويي به سوالات احتمالي شما در اين زمنيه مي باشيم.
پي نوشت:
1. اسراء (17) آيه 20.
موفق باشید.