من 6ماه است عقد کرده ام. اهل یزدم و همسزم اهل زرچ یزد.بین این دو منطقه اختلاف فرهنگی زیادی وجود دارد.خصوصا در رسومات ازدواج بسیار به خانواده ی عروس سخت میگیرند همسرمن بسیار اصرار دارد که ما همه ی رسوماتشان را اجرا کنیم!!!!و خانواده ی من زیر بار نمی روند
مشکل دوم اینکه ایشان بسیار پرتوقع هستند، یعنی تنها به کسانی احترام میگذارند و محبت می کنند که به ایشان خیلی احترام بگذارند و همیشه می گویند محبت دو سر دارد!!!!!بسیار روی پدر مادرشان حساس اند و همیشه می خواهند که پدر مادر من به آنها سر بزنند و مدام آنها را دعوت کنند!!!!!!!!!!
به هر حرفی که از خانواده ی من بشنود گیر می دهد و با عث می شود با آنها سرد بر خورد کند
البته در خانواده ی آنها ظواهر دین خیلی رعایت می شود در خانواده ی من کمتر. اما خودم کاملا مقیدم و این تو ضیحات را روز خاستگاری هم به ایشان دادم.
بنده از ایشان خاسته ام که فقط احترام پدر مادرم را نگه دارند اما شدت توقعاتشان فرصت نمی دهد...
بنظرم زندگی با ایشان کار بسیار سختی خواهد بود
البته ویژگی های خوب دارند ولی برای من شنیدن مداوم بدگویی در مورد خانواده ام بسیار سخت است...
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه مي دانيد بدون اطلاع از برخي جزئيات ضروري، نمي توان به تجويز نسخه پرداخت و ضروروي است اين مهم از طريق مشاوره حضوري شما با يكي از بهترين خانواده درمانگران يا روان شناسان باليني شهرتان صورت پذيرد. چه بسا ازدواج شما از ابتدا ملاكمندي لازم را نداشته و شما بي اعتنا به مساله تفاوت فاحش فرهنگي (ملاك همتايي فرهنگي) و همچنين ملاك سلامت رواني به ايشان بله گفته ايد. بي شك ميزان شدت و عمق اين اختلافات نشانگر درجه ملاكمندي در اين ازدواج مي باشد. در شرايط فعلي چاره اي نداريد جز اين كه تا حد امكان به سازگاري با ايشان بپردازيد و در صورت امكان مسائل را با صلاحديد يك مشاور حل نماييد. از نظر ما روان شناسان نبايد در مواجه با افرادي كه به نوعي كمبود دارند بگوييم چرا كمبود داري؟ بلكه بايد در حد امكان كمبودهايشان را به ايشان داد و از اين حيث از ايشان رفع كمبود كرد. مثلا اگر شوهر شما كمبود احترام دارد نبايد به او بگويد چرا كمبود داري يا در صدد مقابله با كمبودهاي او بر آييد، بلكه بهتر است به روش هاي مختلف اين كمبود را در ايشان به حداقل برسانيد. بديهي است وقتي ايشان ببيند كمبودهايش با ملامت و سرزنش شما همراه نيست كم كم با شما همراه مي گردد و كمتر بر روي كمبودهايش تمركز مي نمايد. در برخي موارد عقب نشيني استراتژيك بهترين راه براي يك عمر پيشروي است.
در مورد شوهر شما بايد اين نكته لحاظ گردد كه آيا اين مسائل فقط اختصاص به رسومات عقد و عروسي دارد يا اين كه بعد از عروسي نيز كماكان اين رسومات دست و پاگير ادامه دارد.
البته اين عقب نشيني استراتژيك نسخه اختصاصي شما به عنوان زن ايشان مي باشد و اين نسخه را نبايد به هيچ وجه بر خانواده خود تحميل نماييد. بي شك خانواده شما در برخي كوتاه نيامدن ها محق هستند و نبايد شما آنها را به خاطر توقعات شوهرتان تحت فشار قررا دهيد. در نامه تان بحثي از پرتوقعي شوهرتان به ميان آورده ايد كه اين مطلب نياز به واكاوي بيشتر دارد. چه بسا توقعات ايشان در حد معمول است و شما به هر دليلي آنها را فرامعمولي مي پنداريد و يا واقعاً ايشان پر توقع مي باشند. به نظر مي رسد بايد تا قبل از مراسم عروسي با كسب مشورت از يكي دو نفر از بهترين روان شناسان و مشاوران شهرتان به ارزيابي شرايطتان در دوران عقد و پيش بيني شرايط بعد از عروسي بپردازيد. بهتر است مشاوره به همراه شوهرتان صورت پذيرد ولي در صورت مقاومت و ممانعت ايشان بايد اين مهم را به تنهايي به انجام رسانيد. در برخي موارد مي توان مراسم عروسي را متوقف بر حضور داماد در جلسات مشاوره نمود تا طرفين با بينش و آگاهي بيشتري پا در زندگي در زير يك سقف نهند.
موفق باشید.
