سلام و تشکر از راهنمایی های خیلی خوبتون بابت سوال تربیت فرزندی که داشتم که خیلی جامع و خوب گفته بودید.من واقعا غذر خواهم که همیشه مزاحم تون می شم ولی خیلی خیلی خوشحالم که یه راهنمای خوب در هر زمیته برا سوالام پیدا کردم.
من با تمام روحیه هایی که خودم می دونم خوبه و دوستشون دارم اما از چندتاییش نالانم و خودم اصلا دوست ندارم ولی نمی دونم چی کار کنم؛یکیش حسودیه که بیشتر به دادشم و خانومش حسودیم میشه به خاطر توجهات بیشتر پدرو مادرم وگرنه وقتی اونا به اعتدال رفتار میکنند من خیلی خوبم اما خدا نکنه که بیشتر بشه من دست خودم انگار نیست داغ می شم از درون و دوست دارم از اون محیط زودتر خارج شم و گاهی بهشون بی توجه میشم.دوسشون دارم خیلی چون اونام به من کمک می کنن اما وقتی همش بالای خونه رو؛غذای بهتر و.....به اونا تعارف میکنن و من و شوهرم و اعتنا نمی کنن خیلی دلخور می شم با اینکه ما وقت مریضی و گرفتاری و کاراشون زودتر از اونا اونجاییم.یا به اینکه کسی بچه منو کمتر دوست داشته باشه دوباره همونحس بهم دست میده البته هی می خوام خودمو قانع کنم که این بچه داره بزرگ می شه و شاید اون شیرین کاری های کوچیکترارو نداشته باشه اما نمیدونم چرا باز شیطون میره توجلدم؟
2-اینکه خیلی صبر در برابر خرابکاری کای بچه ام کمه و حتی برا شوهرم؛زود از کوره در میرم و عصبانی میشم ووقتی هم از چیزی ناراحت یا عصبانی میشم به این زودی ها نمی تونم اونو از ذهنم پاک کنم و همش با خودم کلنجار میرم؟
ترو خدا کمک کنی واقعا عذاب می کشم خودم این حالات و شخصیت رو دوست ندارم.
التماس دعای زییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییاد
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
متأسفانه برخي از والدين با اصول تربيتي آشنايي كافي ندارند به همين دليل، در تربيت فرزندان دچار تبعيض و بي‌عدالتي مي‌گردند. اساساً يكي از چيزهايي كه امر تربيت را مختل مي كند، تبعيض و فرق گذاشتن بين فرزندان مي‌باشد. تبعيض و بي‌عدالتي در برخورد با فرزندان از هر جهتي (عاطفي، روحي و رواني و ...) روي فرزندان ديگر تأثير منفي مي‌گذارد و موجب پيدايش حسادت، كينه، مقايسه‌هاي ناروا و بروز برخي مشكلات بين فرزندان مي‌شود. تا تبعيض بين فرزندان هست، پيدايش خصومت، حسادت، مقايسه كردن‌ها، عقده و ساير مشكلات عاطفي، روحي و رواني بين فرزندان دور از انتظار نخواهد بود. پدر و مادر بايد بدانند كه همه فرزندان در يك سطح نيستند و هر كدام در زمينه‌اي استعداد دارند و اين نبايد سبب تبعيض بين فرزندان شود.
البته اين را بدانيد، بسياري از اين گونه بي‌مهري‌ها، تبعيض‌ها و فرق گذاشتن‌ها به واسطه ضعف فرهنگي و ناآگاهي والدين نسبت به وظايف خود نسبت به فرزندان و عدم آشنايي آنان از اصول صحيح تربيتي ناشي مي‌گردد و ممكن است خيلي عمدي نبوده باشد. گاهي برخي از فرزندان، توانايي و استعداد خاصي دارند و يا جذابيت و زيبايي چشمگيري دارند و يا حتي بيماري و معلوليت و مشكل خاصي دارند كه همه اين‌ها به نوعي باعث مي‌شود كه توجه والدين بيش از ساير فرزندان به آنها معطوف گردد كه همين عامل ممكن است خواسته يا ناخواسته، زمينه تبعيض و بي عدالتي را فراهم كند. از سوي ديگر، ممكن است برادر شما تازه داماد باشد و يا به خاطر بُعد مسافت و يا اين كه دير به دير به منزل مادرتان مي‌رود باعث شود كه مادرتان بيش از شما آنها را تحويل بگيرد و احترام‌شان كند كه همين موضوع ممكن است حس حسادت شما را تحريك كند و باعث آزارتان گردد.
«حسد و رشك» به معناي آرزوي زوال نعمت از ديگران است، البته، گاهي افراد كم اطلاع صفت خوب «غبطه» را با حسد اشتباه مي كنند، در حالي كه غبطه عبارت است از: تمنّا و خواستن نعمتي كه در ديگري است براي خود، بدون اين كه آرزوي از بين رفتن آن را در ديگري داشته باشيم. «حسد سنگ سر راه ديگران انداختن است و غبطه سنگ را از سر راه خود برداشتن است» انسان بايد به جاي حسد، غبطه را شعار خود كند، چون در حسادت انسان به خود و ديگران ضرر ميرساند، ولي در غبطه انسان علاوه بر اين كه به ضرر ديگري كار نكرده، بر تلاش و جدّيت خود افزوده، و در حقيقت به نفع خود گام برداشته است كه اين حالت ايرادي ندارد. البته گاهي مي‌توانيد در فضاي آرام و صميمي با مادرتان صحبت كنيد و از او بخواهيد با شما نيز با محبت برخورد كند و يا گاهي احساس قلبي خود را با مادرتان در ميان بگذاريد. اين طوري مادرتان متوجه رفتار تبعيض آميز خود مي‌شود و ممكن است شيوه برخورد خود را تغيير دهد.
به هر حال، در تعاليم اسلامي از حسادت به عنوان يك بيماري، بلكه بدترين و خطرناك ترين بيماري اخلاقي ياد شده است كه اگر اين مسئله در شما واقعيت داشته باشد بايستي به درمان آن بپردازيد و تمام راهكارهايي كه بر اين اين منظور وجود دارد را به كار اندازيد.
بسياري از مادران و پدران از شيطنت بسيار زياد و خرابكاري‌هاي مكرر كودكان‌شان شكايت دارند. آنها اظهار مي‌‌دارند كه فرزندشان مرتب در حال حركت و جنب و جوش است، دوست دارد به همه جا سرك بكشد يا دائم به همه چيز دست بزند. آنها اين فعاليت‌ها را بيش از اندازه مي دانند و مرتب فرزندشان را مورد سرزنش و انتقاد قرار مي دهند. عده‌اي از پدر و مادرها كنترل خود را از دست مي دهند و اين كودكان را تنبيه يا تهديد مي كنند و بر سرشان فرياد مي‌زنند.
همان گونه كه مي‌دانيد؛ كودكان كنجكاو هستند. آنها ميل دارند امور را به طور عميق مطالعه كنند. آنها علاقه به درك ارتباط بين امور دارند. كودكان علاقه دارند خود به حل مسأله خويشتن اقدام كنند.
يادتان باشد كنجكاو بودن يكي از ويژگي‌هاي كليدي كودكان سالم است و او را به سوي ناشناخته‌ها هدايت مي‌كند. زنده كردن تمايلات كودك براي كشف، جستجو و رسيدن به هدف از طريق كوشش و كسب تجربه، بسيار مهم است. كودك ميل دارد از مهارت‌هاي كسب شده اش استفاده كند، احتياج به تاييد، تشويق و توجه دارد و خواست او براي آزمايش آنچه مي‌تواند انجام دهد، محرك اصلي او براي يادگيري در سال‌هاي اوليه است. هرگز نبايد فرصت كشف آگاهي‌ها و عملي كردن آنها را از كودك گرفت كه بي علاقگي، تنبلي، عدم توجه به درس و پيدايش برخي آشفتگي‌هاي رواني از جمله عواقب اين نگرش است درحالي كه اكتشاف و كنجكاوي، كليدي است كه به وسيله آن مي‌توان گنج‌هاي ذهني كودك را گشود و به كودك آموخت كه به ارزش ذهن خود پي ببرد و آن را در زندگي عادي به كار گرفته و از آن لذت ببرد.
براي اين كه از شدت خرابكاري فرزندتان بكاهيد توصيه مي‌شود اشيايي كه براي كودك خطرناك هستند يا براي شما ارزشمند است و كودك‌تان براي بازي به آنها توجه دارد، از دسترس او دور نگه داريد. در اين صورت، هم خودتان در آرامش هستيد و هم او خرابكاري نمي كند. در عوض اين كار، اسباب بازي‌هاي كم قيمت و مورد علاقه او را تهيه كنيد و در اختيار وي بگذاريد. اجازه بدهيد هرگونه كه مي‌خواهد با اسباب بازي‌هايش بازي كند. گاه آن را خراب كند تا ارتباط اجزاي آن را بهتر بشناسد. از نظر كودك اين به كار گيري مهارت و افزايش آگاهي است. پس او را از اين كار منع نكنيد و تا جايي كه امكان دارد اسباب بازي‌هاي مناسب سن او را فراهم نماييد.
سعي كنيد سطح تحمل خود را بالا ببريد، بر خود كنترل داشته باشيد و اطرافيان را نيز به اين امر توصيه نماييد. به هيچ وجه به تنبيه بدني كودك‌تان نپردازيد بلكه، با تغير موقعيت، نوشيدن آب، وضو گرفتن و كارهاي ديگر خشم خود را فرو بنشانيد. يادتان باشد شما نيز در كودكي اين گونه بوده ايد. پس بي جهت براي هيچ خودتان را رنج ندهيد.
موفق باشید.
