9لام
اول خواهش میکنم یه بار خودتون به لینک زیر برید و جواب کارشناس خودتونو ببینید :
http://www.pasokhgoo.ir/node/68592
من نمیدونم شخصی که جواب داده اند عالم دین بوده اند یا بلحاظ علم ناقص امروزیش این جوابو داده
من فقط میخام به اون کارشناس بگم مرد حسابی این نسخه رو از کجا پیچیدی ؟
میتونی یه ثانیه خودتو جای ما بذاری؟من جوون 21 ساله بدون تضمین شغلی و با این همه بلا مصیبت از قبیل سربازیو ارشد و هزار کوفت و دیگه الان توی این سن هر روز توی دانشگاه با هزار دختر خلط و آمیزش داریم نگاه مون به هم میوفته توی این سن که الان کپسول عاطفه شدیم و این مشکلو همه هم دارن از مذهبیه مذهبیش بگیر تا آخرش آقا بلانسبت مگه سیمانیم یاآجریم که بتونیم تا ارشد تحمل کنیم
همین الانش مشکل عاطفی داره خفم میکنه جرات ندارم با پدرم هم مطرح کنم
خداییش اگه دختر چادری و با دین و ایمون هم پیدا کنیم جوون توی شرایط من که تقریبا 90 درصد دانشحو های پسر شرایط منو دارن بازم به ازدواج منتهس نمیشه
خواهشن واسه ما دانشجو های آمیدوار به آینده ی بیکار و عاشق کمک کنید به وضع دانشگاه ها برسید بخدا قیامت گیرید بیچاره اید مضطرید من که بنوبه خودم قیامت یقه همهشونو میگیرم
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
متاسفانه هيچ ربط منطقي بين نامۀ اخير شما با لينك مذكور در نامه نيافتيم، چرا كه در لينك مذكور از مباحثي سخن به ميان آمده است كه هيچ سنخيتي با عجز و لابه هاي شما دوست عزيز ندارد. قطعاً شما مستحضر هستيد كه ما روانشناسان از كره ماه نيامده ايم و در همين دانشگاه هاي كه شما درس مي خوانيد درس خوانده ايم و مي خوانيم. ما هم دوران نوجواني و جواني مشابه شما داشته ايم و لااقل با ده هزار نفر همچون شما مشاوره داشته ايم. روزي نيست كه ما درگير مسائل جوانان نباشيم و با تمام وجود مشكلات مختلف جامعه ايران از قبيل مشكلات اقتصادي و اجتماعي را لمس نكنيم. اساساً اين آسمان و ريسمان بافتن ها از دست هر كسي از جمله ما بر مي آيد و ما مي توانيم تا صبح قيامت (كه قرار است شما يقه ي ما و غير ما را بگيريد) براي شما ذكر مصيبت كنيم. متاسفانه فرافكني مشكلات در جامعه ما به روش غالب مبدل شده است و همه ماها به نحوي مشكلات را به ديگري حواله مي دهيم. همه بايد بپذيريم كه ما خودمان مسئول اشتباهات و كم كاري هاي خود مي باشيم و نبايد با سلب مسووليت از خود به مقصر جلوه دادن ديگران بپردازيم. اين شيوه غوغاسالاري و زمين و زمان را به هم دوختن هيچ دردي از شما دوا نمي كند، كما اين كه از افراد پيش از شما دوا نكرده است. تا زماني كه شما نشسته ايد تا ديگران بيايند مشكل شما را حل كنند كاري از پيش نخواهيد رفت و شما چاره اي جز نوشتن هاي اين نامه هاي آتشين (كه صرفا بيان درد است بدون اين كه كوچكترين پيشنهاد يا حل مساله اي در آن باشد) به اين مركز يا آن مركز نداريد.
چه بپذيريد چه نپذيريد همه ماها وقتي دادمان بلند مي شود كه سعي داريم زير سبيلي از زير بار برخي مقررات و مسئوليت ها فرار كنيم. مثلاً وقتي جريمه مي شويم دادمان به فلك مي رسد در حالي كه سر سوزني به اين فكر نمي كنيم كه ما هم مقررات راهنمايي رانندگي را رعايت نكرده ايم. مثلاً در اسلام اين همه سفارش به حفظ حريم نگاه شده است وقتي جواني از اساس با اين اصل پيشگيرانه بيگانه است (يا انگ غير عملي بودن به آن مي زند) و با چشمان بي حريم به هر دختري نگاه مي كند طبيعي است كه دير يا زود عاشق دل خسته جنس مخالف خود مي گردد، عشقي كه صد درصد مغز او را مشغول خود مي كند و فرد را درگير و دار ازدواج بدون احراز شرايط اوليه مي نمايد. از يك طرف نياز شدت يافته و از سوي ديگر عدم امكانات فرد را تا مرز جنون و افسردگي پيش مي برد. باور نماييد بنده و امثال بنده با رعايت همين اصل پيشگيرانه در ده سال تحصيل در بهترين دانشگاه هاي كشور ثانيه اي عاشق دختري نشديم و با كمترين فشار رواني و جنسي به يك ازدواج موفق (هرچند ديرهنگام) نايل آمديم. از سوي ديگر هيچ آيه اي مبني بر لزوم كار دولتي وجود ندارد و اساساً هيچ دولتي در جهان از عهده اين ايجاد همه فرصت شغلي بر نمي آيد. فرصت شغلي را من و شما با همت و تلاش شبانه روزي خود مي سازيم. مثلاً افرادي همچون بنده كه از قشر زير متوسط جامعه بوديم به جاي چشم اميد داشتن به ايجاد اشتغال توسط دولت از همان 12 و 13 سالگي به كار نيمه وقت پرداختيم و در كنار تحصيل (تا مقطع دكتراي روان شناسي) ثانيه اي از كار و كسب درآمد حلال غافل نبوديم. اگر قرار بود من ليسانس بگيرم و بعد سربازي بروم و بعد تازه منتظر شغل مناسب شأن خود از طريق كارهاي دولت باشم امروز يك بيمار رواني بيش نبودم. بياييم كمي منصف باشيم و سهم تقصير خود را در مسائل و مشكلات زندگي خود بپذيريم. به ياد داشته باشيم كه مشكل عاطفي درمان دارد و درمان آن به هيچ وجه عشق درماني يا ازدواج درماني نيست. اساساً بايد مشكل عاطفي را پيش از ازدواج با مراجعه به روان شناس باليني حل كرد و نه اين كه به خاطر حل مشكل عاطفي به ازدواج اقدام نماييم. اگر من جاي شما بودم چشم اميد از همه جز خدا مي بستم و صرفاً با اتكا به داشته هاي خود مسير زندگي ام را مشخص مي كردم و...
موفق باشید.
