در مورد خطاب قرار دادن خدا در نماز می توانید توضیحات بیشتری بدهید و همچنین منابعی را در این باره معرفی نمایید تا ان شاالله نمازم را بهتر بخوانم.
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مرادتان از قسمت ابتدايي سوال روشن نيست. ما به نكته اي در اين زمينه اشاره مي كنيم. در صورت عدم دريافت پاسخ، در صورت تمايل در مكاتبات بعدي توضيح بيشتري بفرماييد تا پاسخ دهيم.
اين كه ما در نماز با خدا صحبت مي كنيم يك اصطلاح عرفي است، در واقع خداست كه در نماز با ما صحبت مي كند آنچه ما در نماز به خدا مي گوييم همه كلام خود اوست سوره حمد كلام خداست سوره اي هم كه بعد از حمد خوانده مي شود باز كلام خداست. شايد بتوان گفت ذكرهاي سجده و ركوع را هم از آيات «فسبح باسم ربك العظيم» (1) و «سبح اسم ربك الاعلي» (2) اخذ شده اند، ذكرهاي تشهد و سلام نيز به اشكال مختلف در آيات قرآن موجودند و از اينها گذشته نماز را خدا به بشر تعليم داده است لذا اوست كه با زبان خودمان با ما سخن مي كنيم. همان طور كه در حال قرآن خواندن خداست كه با زبان خودمان با ما سخن مي گويد.
بنابراين خداست كه با زبان خودمان به ما امر مي كند كه بگو خدا يكي است. و در واقع اين تلقيني است از زبان ما بر قلب هايمان يعني ما از قول خدا به قلب خود امر مي كنيم كه بگو خدا يكي است.
اگر ما واقعا در حال نماز متوجه اين امر باشيم و قلب ما اين امر را اطاعت كند. آنگاه قلب متوجه خدا مي شود و از همه چيز بريده مي شود و خود قلب از خدا مي شنود كه قول هو الله احد و آنگاه كه به ركوع مي رود خدا را با اسم رب العظيم مشاهده مي كند و با اين اسم را تسبيح مي كند و وحدت خدا را مي بيند و در تشهد شهادت به يگانگي او مي دهد.
و اما معرفي منابعي جهت مطالعه پيرامون نماز:
1/ نماز عارفانه، جواد محدثي.
2/ پرورش در پرتو نيايش، حسنعلي نوري ها.
3/ نماز زيباترين الگوي پرستش، غلامعلي نعيمآبادي.
4/ نماز از ديدگاه قرآن و حديث، موسوي لاهيجي.
5/ نماز، حسين انصاريان.
پي نوشت ها:
1. واقعه(56) آيه 74.
2. اعلي(87) آيه 1.
موفق باشید.