احساس میکنم دیگر حالت خوف و رجا ندارم.امیدواری و توکلّم کمتر شده است و همینطور خوف از خدا هم برایم کمتر شده است.احساس خیلی بدی دارم.احساس میکنم خدا خیلی از دستم ناراحت است.احساس میکنم دیگر خدا لیاقت اینکه قلب و ذهنم را جایگاه ذکر و یاد خودش کند،نمی بیند.خیلی احساس گناه میکنم.دلم میخواهد همیشه و در هر حال به یلد او باشم ولی مشکلات و اتفاقات زندگیم ذهنم را خیلی به خود مشغول کرده اند. نمی خواهم اینطور باشم.
لطفا کمکم کنید .احساس میکنم به حالت خوف و رجاء نیاز دارم
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي ما نمي دانيم چه اتفاقي افتاده كه چنين احساسي داريد، چرا احساس مي كنيد خدا از دست تان ناراحت است؟ چرا احساس گناه مي كنيد؟ مشكلات و اتفاقات زندگي تان كه باعث درگيري ذهن تان شده چيستند؟ دانستن اين موارد به پاسخگويي ما كمك بسيار مي كند. توصيه مي كنيم با توضيح بيشتر براي ما يا بخش تلفني ما به شماره 09640 جواب مناسب تر و دقيق تري دريافت كنيد.
اما به طور كلي اگر احساس گناه مي كنيد و به اين خاطر فكر مي كنيد اميدتان كم رنگ شده است بايد بدانيد خداوند بابي را براي بندگانش باز كرده است به نام توبه ،كه اميد بخش ترين چيز براي انسان است، يعني هر انساني در هر مرحله اي كه باشد با توبه مي تواند به رحمت پروردگار اميد داشته باشد ،اين توصيه خداوند به همه بندگان است:«قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم»(1)بگو: «اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كردهايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.
پس با توبه واقعي و ترك خطا ها و گناهان و جبران گذشته مي توان به رحمت خداوند اميد داشت.
توبه به معناي وسيع تر بازگشت به سوي پروردگار است هر چه به خداوند بيشتر نزديك شويد و بيشتر با خدا ارتباط برقرار كنيد، اميدتان به ادمه زندگي بيشتر خواهد شد.
البته بايد در كنار اين اميد، خوف از عذاب يا قهر الهي نيز داشته باشيم، چرا كه امت هاي گذشته بعضا دچار گناهان و خطاهايي شدند و به خاطر اعمالشان دچار بلا و هلاكت شده اند ،و چون از عاقبت خود نيز خبر نداريم ،بايد هميشه حالت خوف را نيز داشته باشيم، همان طور كه در دعاهاي اهل بيت عليهم السلام نيز اين خوف از خداوند ديده مي شود. درواقع هر چه به بزرگي خداوند بيشتر معرفت پيدا كنيم ، بيشتر به كوچكي خود واقف مي شويم و خوف مان بيشتر خواهد شد و اين خوف از خداند است كه در تك تك مراحل زندگي دست گير انسان خواهد بود همان طور كه امام صادق(ع) مي فرمايد :«ُ مَنْ خَافَ اللَّهَ أَخَافَ اللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَيْءٍ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ أَخَافَهُ اللَّهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ (2) هر كس از خدا بترسد خدا هر چيزي را از او مي ترساند، و كسي كه از خدا نترسد، خداوند او را از هر چيزي مي ترساند.»
در نامه بعدي با بيان جزيي تر مشكلات جواب دقيق تري دريافت كنيد.
پي نوشت:
1. سوره زمر (39) آيه 53.
2. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 ه.ش، ج 2، ص 68.
موفق باشید.
