سلام.
درباره ی احکام دینی و مذهبی سوالات بسیار زیادی تا به الان پرسیده ام اما متاسفانه هیچکدام از مراکز پاسخگویی درست به سوالات بنده پاسخ ندادند.
بنده آدم منطقی و حرف شنو (البته اگر جواب درست اثبات شود) هستم.
می خواهم بدانم چرا به اهل سنت در ایران بها داده نمی شود و با بی احترامی با آنها برخورد می شود؟آیا آنان مسلمان نیستند؟یا اینکه آنان خدای مارا نمی پرستند؟و یا قرآنشان جداست؟شاید هم کارهای حرام را کاملا انجام می دهند؟
؟؟!!
بعد از توضیحات کامل شما بنده به ادامه ی سوالات خود خواهم پرداخت.با تشکر از شما.موید و در پناه حق باشین.
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
رفتار شيعيان با اهل سنت بايد مبتني بر آداب و آموزه‌هاي اخلاقي باشد؛ زيرا حسن معاشرت از ديدگاه اهل بيت(ع) با تمام انسان‌ها چه موافق و چه مخالف، واجب است. هر رفتاري خارج از اين چار چوب باشد-كه ما منكر بروز آن از سوي برخي نيستيم -تقبيح مي شود و ناشايست است.
به همين دليل علي(ع) هنگامي كه فرد غير مسلمان را بدرقه كرد، در پاسخ به او كه از اين عمل پرسيد، فرمود: « بدرقه كردن انسان براي گراميداشت او هنگام جدايي، تمام و كامل كردن حسن مصاحبت و همراهي است».(1)
امامان ما سفارش كرده‌اند كه به غير مسلمانان سلام كنيد(2) حال كه اهل سنت از جامعه اسلامي محسوب مي‌شوند، اين مسئله اهميت بيشتر مي‌يابد.
رفتار انسان دوستانه شيعيان با اهل سنت مي‌تواند در قالب‌هاي مختلف صورت گيرد.
معاوية بن وهب گويد: به حضرت امام صادق(ع) عرض كردم: چگونه شايسته است با قوم خود و با مردماني كه آميزش داريم (يعني شيعه نيستند) رفار كنيم؟ فرمود: «نگاه كنيد به پيشوايان خود. از آنان پيروي كنيد. هر طور كه آنها رفتار مي‌كنند، شما نيز رفتار كنيد. به خدا سوگند! بيمارانشان را عيادت مي‌كنند و بر سر جنازه‌هايشان حاضر مي‌گردند و به سود و زيان آن گواهي مي‌دهند و امانت‌هاي آنان را به خودشان برمي‌گردانند».(3)
امام صادق(ع) در روايتي ديگر شيعيان را سفارش نموده كه در مساجد اهل سنت حضور يابند: «... بيماران آنان را عيادت، در تشيع جنازه آنان شركت نموده و در مساجدشان نماز بگذاريد».(4) برخي از روايات دلالت دارند كه شيعيان با اهل سنت روابط حسنه داشته و با اخلاق حسن برخورد نمايند، زيرا اين گونه رفتار عوامل اختلاف را از بين برده، موجب مي‌گردد كه اهل سنت نسبت به اهل بيت خوش‌بين شوند.(5)
حتي در برخي روايات ما را از ناسزا گفتن به كسي كه اهل بيت را دشنام مي‌دهند، بازداشته‌اند.
ابن مسكان از امام صادق(ع) نقل مي‌كند: «گمان مي‌كنم هرگاه كسي نزد تو ناسزايي به حضرت علي(ع) بگويد، اگر بتواني او را بكشي، چنين خواهي كرد» ابن مسكان مي‌گويد: گفتم بلي، فدايت شوم! قسم به خدا چنين هستم! امام فرمود: «اين كار را انجام نده! به خدا قسم! گاهي مي‌شود كه مي‌شنوم كسي به علي(ع) ناسزا مي‌گويد، در حالي كه بين او و من جز ستوني فاصله نيست، پس پشت ستون مخفي مي‌شوم، و پس از فراغت از نماز، از كنارش گذشته، به او سلام كرده و با او مصافحه مي‌كنم».(6)
در روايات به شيعيان سفارش شده است كه با اهل سنت خوشرفتار باشند،(7) زيرا اين امر زمينه الفت و وحدت اسلامي را فراهم مي‌نمايد. بدين‌سان رفتار ما با اهل سنت بايد بر اساس خردورزي و آموزه‌هاي ديني باشد و رفتار و گفتار امامان را به نمايش بگذاريم. آنان با اهل سنت رفتار منطقي و محبت‌آميز داشتند.
در عصر حاضر وحدت اسلامي بسيار مهم مي‌باشد، بدين‌سان بايد جهت حفظ وحدت اسلامي و دوري از اختلاف به گونه‌اي رفتار كنيم كه اختلافات كم‌رنگ گردد.
پي‌نوشت‌ها:
1. محمد بن يعقوب كليني، اصول كافي، كتاب فروشي علميه اسلاميه، ج2، ص 67.
2. حر عاملي، محمد بن الحسن،وسائل الشيعه، ج11، ص 429.
3. اصول كافي، ج4، ص 356.
4. حر عاملي، محمد بن الحسن، وسائل الشيعه، موسسه آل البيت، قم، 1409 ه ق،ج12، ص7.
5. سيد كبيرحسيني، مداراي بين مذاهب، ناشر موسسه بوستان كتاب قم،ص 490.
6. محدث نوري، مستدرك الوسايل، بيروت، موسسه آل البيت، 1408 ق، ج12، ص 259.
7. اصول كافي، ج4، ص 447.
موفق باشید.
