مثلا همزمان دعا توسل براي توسل به امام جواد و نماز حاجت براي حضرت فاطمه خواند؟من نگران هستم با اينكار ديرتر يا اصلا به خواسته ام نرسم.هرچند كه هدف من مداومت و اصرار بر خواسته ام باشد.خيلي ممنونم از توجه شما
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در مورد ائمه(ع) آنچه مهم است شناخت جايگاه امامت و توسل به ايشان است، خصوصاً اطاعت از امام و توسل به امام زنده در هر عصر و دوره اي.
گفتني است، هر يك از ائمه در امامت خود مطلق و كامل بوده و مظهر اراده و خواست خداوند هستند و از مقام شفاعت و هدايت و ولايت الاهي برخوردارند. هيچ امامي نيست كه داراي صفت نقصي باشد كه در امامي ديگر كامل شده باشد، بلكه امام مظهر همه صفات الاهي است. صفاتي؛ مانند علم، شفاعت، هدايت، معرفت و... در همه ائمه به نحو كمال و تمام موجود است و اين گونه نيست كه بخواهيم در شفاعت اختصاصاً به يكي از ائمه، در علم و معرفت به امامي ديگر و ... متوسل شويم.
بله چون معيار اجابت دعا و توسل و ... برقراري ارتباط قلبي با امام است، اين به روحيات خود فرد ارتباط پيدا مي كند كه نسبت به هر امامي چه نوع احساس خالصانه اي داشته باشد. مثلاً عشق را از امام حسين(ع) بياموزد و عرفان را از مولا علي(ع)، حال آن كه اين دو جداي از هم نيستند، ولي ممكن است حالات قلبي و دروني فرد در مورد يكي از ائمه به هر دليلي متفاوت باشد. و بعيد نيست با اين توضيح هريك از ائمه به نوعي خاص باب فيض خدا براي مردمان باشند و بر اين مسئله انكاري نيست.
همچنين انبياي الاهي هر كدام مي توانند بر پيامي خاص تأكيد داشته باشند و اسوه در صفتي خاص باشند و محل توجه و توسل در همان صفت قرار گيرند، ولي همچنان كه گذشت همه اينها مربوط به حالات خود فرد است و اصل نورانيت آنها جز نور مطلق خدا چيزي نيست.
- مطالب مهم كه مي طلبد در آن دقت فرماييد:
1- مي توانيد در ابتداي تلاوت يا پس از تلاوت سوره اي، آن را به روح مطهر ائمه(ع) و يا اموات و يا حتي به صورت مشترك هديه كنيد.
بهترين نوع درخواست حاجت، از ائمه(ع) اين است كه آن ها را واسطه بين خود و خداوند قرار دهيد. مثلا بگوييد: خدايا به آبروي ائمه(ع)، در درگاهت، فلان خواسته مرا، برآورده فرما.
2- مي توانيد به صورت مستقيم از ائمه(ع)، تقاضاي حاجت كنيد. ولي مشروط به اين كه باور داشته باشيد؛ ائمه(ع)، به اذن خداوند حاجت شما را برآورده مي كنند. اينان در برآوردن حاجات شما، مستقل نيستند. البته حاجاتي كه از دست بشر عادي خارج است. مثلا حضرت عيسي(ع) به تعبير قرآن، از خاك كبوتر مي سازد و بر آن مي دمد. اين مجسمه گلي، گوشت، پوست، استخوان و روح مي گيرد و پرواز مي كند.
اگر كسي معتقد باشد؛ حضرت عيسي(ع)، به تنهايي و مستقلا اين كار را كرده است؛ اين شرك است. زيرا آفرينش و برآوردن بعضي از حاجات مثل شفاعت، فقط، كار خداست. ولي اگر معتقد باشد كه حضرت عيسي(ع)، اين كار را با اذن و قدرت خداوند انجام داده است؛ هر چند كه به طور مستقيم از جانب حضرت عيسي(ع)، صورت پذيرفته؛ شرك نيست. زيرا اقرار به ربوبيت و قدرت خداوند كرده است.(1)
پي نوشت:
1. كه در دو سوره قرآن[آل عمران(3) آيۀ 49؛ و مائده(5) آيۀ 110] به اين موضوع، اشاره شده است.
موفق باشید.
