سلام و خسته نباشید.ضمن تشکر از سایت خوبتان جهت پاسخگویی به سوالات هموطنانمان خواستم بپرسم :
من چند وقت پیش حرفی را شنیدم که خواستم از منظر شما ان را ببینم.
شنیدم که گناه استمنا بیشتر از زنا است.مگر هر دو کبیره نیستند؟ خب چه فرقی بین آنهاست؟
سوال دوم:میگن جوون باید پاک باشه ؛ شما به من بگید که چجوری میتونه پاک بمونه وقتی که نگاه به نامحرم حرام است،ارتباط عاطفی برقرار کردن با نامحرم قبل از ازدواج حرام است،دوستی های مخفیانه اشتباه است،رابطه با همجنس مسخره است و در آخر استمنا و رابطه جنسی که حرفش را نزنید. من نوعی نمیتونم پاک بمونم(البته خودم هم با موارد گفته شده مخالفم) ولی خب شما یه راهکار عملی به ما بگید.نه اینکه یک کش به دستمون ببندیم یا پامونو بکنیم توی آب سرئ و از این قبیل حرفهای بی منطق.

ببخشید که طولانی شد ولی ممنون میشم اگر جواب سوال دوم را نیز بدهید.

پرسش: مقايسه گناه استمنا و زنا
شنيدم كه گناه استمنا بيشتر از زنا است.مگر هر دو كبيره نيستند؟ خب چه فرقي بين آنهاست؟
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
از آن جايي كه هرگناهي نا فرماني و معصيت خداوند است، پس جرمي بزرگ و گناهي عظيم است. استمنا و زنا، هر دو از گناهان بزرگ هستند؛ زيرا مرتكب هر يك از آن دو، مورد لعنت قرار گرفته اند. پيامبر اكرم(ص) فرمود: «هر كس شهوتش را با دست (و هر طريق ديگري غير از مسير طبيعي و ازدواج) دفع كند، مورد لعنت و نفرت خداوند است». (1) امام صادق(ع) فرمود: «خودارضايي (يا دفع شهوت از غير مسير طبيعي)، از گناهان بزرگ است». (2) همچنين فرمود: «سه گروه اند كه خداوند در قيامت با آنان سخن نمي گويد و با نظر رحمت به آنان نمي‌نگرد؛ يكي از آن ها استمنا كنندگان است». (3) افزون بر اين كه روايات اين كار را مذموم و قبيح شمرده اند، در چند جاي قرآن ارضاي غرايز از راه هاي غير طبيعي و غير شرعي (مثل استمنا) مورد مذمت قرار گرفته و مرتكب آن، در شمار متجاوزان قرار داده شده است.
قرآن كريم در سوره مؤمنون (23) آيه 7 و نيز در سوره معارج (70) آيه 31 مي‌فرمايد: «فَمَنِ ابْتَغى‏ وَراءَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ العادُونَ»؛ «هر كس از راهي غير از همسرش، شهوتش را دفع كند، از تجاوز كاران است».
ولي در عين حال، گناه زنا بسيار بزرگ تر از استمنا است؛ زيرا زنا در معارف اسلامي به عنوان يك عمل زشت و نماد «فحشا» و كار بد معرفي شده است؛ (4) حتي در برخي آيات قرآن، در رديف گناهاني چون شرك ذكر شده است. (5) مي دانيم كه شرك، بزرگ ترين گناه كبيره است.
شخصي از امام صادق(ع) در مورد استمنا سؤال مي كند، حضرت در پاسخ مي فرمايد: «إِثْمٌ عَظِيمٌ»؛ «گناه بزرگي است». آن حضرت مي فرمود كه اگر بدانم كسي اين كار را انجام مي دهد، هرگز با او سر يك سفره نخواهم نشست؛ زيرا خداوند از اين عمل در قرآن نهي كرده است... . سپس سؤال كننده مي پرسد: گناه زنا بزرگ تر است يا استمنا ؟ حضرت در پاسخ مي فرمايد: استمنا، گناه بزرگي است؛ اما همه گناهان در يك رديف نيستند. برخي گناه ها در مقايسه با گناه ديگر سبك تر است، مثل استمنا كه در مقايسه با زنا سبك تر است؛ ولي به هر حال، هر دو گناه و بلكه گناه كبيره اند؛ «وَ الذُّنُوبُ كُلُّهَا عَظِيمَةٌ عِنْدَ اللَّهِ لِأَنَّهَا مَعَاصِي وَ أَنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مِنَ الْعِبَادِ الْعِصْيَانَ وَ قَدْ نَهَانَا اللَّهُ عَنْ ذَلِكَ لِأَنَّهَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ...»؛ (6) «و همه گناهان نزد خدا بزرگ است؛ زيرا گناه از يك سو عصيان و سركشي از فرمان خدا است و خداوند ما را از آن نهي كرده است و از سويي ديگر، پيروي از شيطان است و ما مأموريم با شيطان دشمني ورزيم».
پي نوشت ها:
1. المحدث النوري، مستدرك الوسائل، ج 14، ص 355، مؤسسة آل البيت، قم، 1408 ه.ق.
2. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، ج 20، ص 353، مؤسسة آل البيت، قم، 1409 ه.ق.
3. همان، ص 354.
4. اسراء (17)، آيه 32.
5. ممتحنه (60)، آيه 12.
6. مستدرك‏ الوسائل، ج14، ص 355، همان.
پرسش: دل پاك باشد
سوال دوم:ميگن جوون بايد پاك باشه ؛ شما به من بگيد كه چجوري ميتونه پاك بمونه وقتي كه نگاه به نامحرم حرام است،ارتباط عاطفي برقرار كردن با نامحرم قبل از ازدواج حرام است،دوستي هاي مخفيانه اشتباه است،رابطه با همجنس مسخره است و در آخر استمنا و رابطه جنسي كه حرفش را نزنيد. من نوعي نميتونم پاك بمونم(البته خودم هم با موارد گفته شده مخالفم) ولي خب شما يه راهكار عملي به ما بگيد.نه اينكه يك كش به دستمون ببنديم يا پامونو بكنيم توي آب سرئ و از اين قبيل حرفهاي بي منطق.

ببخشيد كه طولاني شد ولي ممنون ميشم اگر جواب سوال دوم را نيز بدهيد.
پاسخ: با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
وضعيت دشواري كه با آن روبرو هستيد، تا حدّي قابل درك است. اما بزرگان دين به ما آموخته اند موظف به سعي و تلاش براي حل مشكلاتيم. پس از به كار بستن تمام تلاش و سعي مان در انجام كارهاي مورد سفارش، بقيه آن را به خداوند متعال واگذار نماييم و دل خودمان را آرام نگه‌ داريم. در اين زمينه نكات زير را با دقت مطالعه بفرماييد:
خداى متعال به حكمت بالغه اش شهوت و غريزه جنسي را در نهاد انسان گذارده و براي حفظ نسل آن را با طبيعتش در آميخته، از روى رحمت و هدايت خود راه هاى آسان و معقول كنترل و ارضاي آن را نيز پيش پاى او قرار داده است و نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست هشدارهاى لازم را به انسان داده است.
بنابراين، غريزه جنسي، موهبت الهي است كه به طور قطع نياز به ارضاي صحيح همگام با نظام طبيعت و شريعت سازگار دارد تا از كنترل خارج نشده و سرمايه هاى عظيم انسانى را به خاكستر تبديل نكند. براي كنترل و هدايت درست اين غريزه، راه‏هاي متعددي وجود دارد كه طبق فرموده قرآن، تحت دو عنوان گنجانده مي شود:
اول: ازدواج؛
از نظر دين، بهترين و موثرترين راه در كنترل غريزه جنسي، ازدواج است. روشن است كه ازدواج نيز مانند امور ديگر، به مقدمات و شرايطي بستگي دارد كه بايد آن ها را فراهم شده باشد تا بتوان ازدواجي موفق و سالم داشت. البته مي‌پذيريم كه امروز شرايط ازدواج به دلايل متعدد و از جمله مسائل اقتصادي سخت شده، ‌اما آيا نبايد به خاطر نتايج بسيار ارزشمند آن (كه اكمال دين و تقويت ايمان و نجات و رهايي از عذاب دوزخ و گناه و...بخشي از آن است) سختي‌ها را به جان خريد، يا از بسياري خواسته‌ها كه حتي شايد اهميت دارد صرف نظر نمود؟ مگر نه اين است كه براي رسيدن به هدف ارزشمند، سختي‌هاي آن را بايد به جان خريد؟ مطلوب هر چه ارزشمندتر باشد، سختي‌هاي بيش تري را بايد تحمل نمود.
علاوه بر آن كه اين مشكلي نيست كه قابل حل نباشد. زيرا مي توان با كاهش سطح توقعات و انتظارات، پرهيز از تشريفات غير ضروري، كنار گذاشتن بعضي رسوم فرهنگي و اجتماعي منفي، به تأخير انداختن مراسم عروسي در دوران نامزدي شرعي و عقد و بعضي تدابير ديگر مي‏توان از مشكلات مادي و اقتصادي كه فرا روي بسياري از جوانان مي‏باشد، نجات يافت.
ازدواج بدون تشريفات، راهكاري است كه در قرآن نيز به آن اشاره شده است: وَأَنكِحُوا الْأَيَامَى مِنكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِن يَكُونُوا فُقَرَاء يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ. (1) در اين آيه ابتدا جوانان را بر ازدواج آسان و ساده و پرهيز از تشريفات دست و پاگير تشويق كرده و به آنان اميد داده كه فقر را مطرح نكنند. زيرا با اتخاذ شيوه صحيح و منطقي در زندگي و اميد به رحمت و فضل خدا، اين مشكل به راحتي حل مي‏گردد.
رسول خدا (ص) مي‏فرمايد:«من ترك التزويج مخافه العيلة (الفقر) فقد ساء ظنه بالله عزوجل ان الله عزوجل يقول: ان يكونوا فقراء يغنهم الله من فضله(2)كسى كه از بيم فقر و تنگدستى ازدواج نكند، به خداوند بدگمان شده است، خدايى كه مي فرمايد: اگر فقير باشند، خدا از فضل خويش آنان را بى نياز و غنى مى سازد».
وعده خداوند را كه قول داده است تنگدستى را به غنا تبديل كند و جايى براى بيم از فقر باقى نگذارد، نبايد فراموش كرد. البته در اين زمينه، ايجاد روحيه توكل و اعتماد به لطف الهى، قناعت و مدارا لازم است.
با لحاظ اين مطلب، پيشنهاد ما به شما كه 23 سال سن داريد، نامزد شرعي گرفتن در شرائط كنوني و به تاخير انداختن مراسم رسمي ازدواج تا فرصت مناسب است. با توافق خانواده دختر مورد نظر، صيغه شرعي اجرا شود تا با هم محرم شوند، ولي مراسم مدتي بعد انجام گيرد. در اين مدت مي توانند با هم ملاقات و رفت و آمد داشته باشند. از اين طريق تا حدي به آرامش و نيازهاي خود مي رسد. هزينه اقتصادي زيادي هم لازم ندارد. البته بايد فردي را انتخاب نمايد كه او و خانواده اش با شرايط اين فرد توافق داشته باشند. البته نبايد دوران نامزدي طولاني شود كه خود آسيب هايي دارد.
دوم: رعايت عفاف و تقواي دروني و عملي:
روشن است كه اگر كسي نتوانست از راه ازدواج به نياز غريزه جنسي خود پاسخ بگويد لازم است از راهكار دوم كه در آيات و روايات به آن اشاره شده كمك بگيرد و آن داشتن تقواي دروني و عملي است. بزرگان گفته‏اند: «نفس را مشغول بدار؛ و گرنه او تو را به خود مشغول خواهد ساخت». اين تنها راهي غير از ازدواج است كه مي توان به كمك آن غريزه جنسي را كنترل كرد. البته اين راهكار خود از مولفه هاي مهم تشكيل مي شود كه در فرصت ديگري از آن سخن مي گوييم.
پي نوشت ها:
1. نور (24) آيه32.
2. ثقة الاسلام كلينى، الكافي، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365 ه.ش، ج5، ص 330 .

موفق باشید.