با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
جهانگردي ديني مي‌تواند فرصتي باشد براي تبيين حقايق، انتقال ارزش‌ها و مفاهيم و رويكردي پيشبرنده در مقابله با جنگ نرم.
انسان معاصر در جهان پيشرفته امروزي هر چند در محاصره جذابيت‌هاي زندگي مادي قرار گرفته است، ولي هنوز دين و گرايش‌هاي مذهبي نقش مهمي در زندگي پيروان اديان مختلف ايفا مي‌كند. به عبارت ديگر، بايد گفت با وجود تمام تلاش‌هايي كه براي سست‌كردن اعتقادات ديني در بين پيروان اديان الهي صورت مي‌گيرد، هنوز هيچ نيرو يا جذابيتي نتوانسته است مانع از گسترش باورهاي ديني در جوامعه مختلف شود و برخلاف تفكراتي كه انسان قرن حاضر را انساني بي‌تفاوت نسبت به دين و گرايش‌هاي ديني جلوه مي‌دهد، آن‌قدر مسئله دين براي انسان‌هاي امروزي از اهميت برخوردار است كه سالانه ميلياردها دلار صرف سفرهاي مذهبي مي‌شود. گواه اين ادعا، تداوم و سير صعودي سفر به مناطق مقدس و اماكن مذهبي در سراسر جهان است كه حتي باعث شده امروز گردشگري مذهبي به زيرشاخه‌اي مهم از صنعت گردشگري تبديل شود.
در اين ميان سرعت رشد و توسعه گردشگري ديني، گوي سبقت را از ديگر گونه‌هاي گردشگري نظير طبيعت‌گردي، گردشگري تاريخي و... ربوده است تا آنجا كه بسياري مقامات سازمان‌هاي مسئول در كشورهاي مختلف بشدت در تلاشند تا با معرفي و تبليغ اماكن مذهبي كشورشان، از رقابت بسيار پرسود جهاني براي جذب گردشگران مذهبي عقب نمانند. از طرفي گردشگري و جهانگردي از نظر تاريخي با دين، معرفت و جهان‌بيني درآميخته است و امروزه نيز بيشترين شمار گردشگران و متفكران را در اماكن تاريخي مذهبي مي‌توان ديد. گردشگران مذهبي از نظر ويژگي‌هاي شخصيتي و سطح آگاهي با ساير گردشگران متفاوتند. اين گردشگران اكثراً آداب اجتماعي و اخلاقي را رعايت مي‌كنند و رغبت خاصي به علوم و معارف ديني دارند.
با اندك تأملي بر آيات قرآن كريم و احاديث اسلامي به روشني در مي يابيم كه با سفر كردن مي توان به مطالعه آفاق و انفس و كسب علم و تجربه، خداشناسي از طريق مردم شناسي و شناخت عظمت خلقت، اعتقاد به معاد، مطالعه سنت هاي غلط و ضد ارزش هاي اسلامي و اخلاقي و همچنين عبرت آموزي از سرگذشت پيشينيان پرداخت، در واقع سفر به شهرهاي زيارتي و تقويت حوزه گردشگري زيارتي و ديني بيانگر اين است كه زيارت اماكن مقدس مهمترين بخش فعاليت هاي توسعه فرهنگي از طريق گردشگري ديني است؛ و اين مسئله نشانگر اين است كه در فرهنگ اسلامي چنين سياحتي در ارتقاي معنوي بشريت مورد اهتمام ويژه قرار دارد، بنابراين يكي از راه هاي تقويت معنويت و ايجاد ارتباط با معبود، زيارت است. بر اين اساس با تأكيد بر قطب اين نوع گردشگري در ايران (كلانشهر مشهد و ساير شهرهاي زيارتي) مي توان رونق و توسعه پايدار شهري را در تمام ابعاد براي چنين شهرهايي پايه گذاري كرد.
زائراني كه به اين شهرها سفر مي كنند و در اماكن مقدس از طريق "زيارت نامه خواندن، راز و نياز، دعا و ثناء و..." با معبود خود خلوت مي كنند، احساس مي كنند كه با خداي خود رابطه معنوي برقرار كرده اند و نزديك ترشده اند. حتي برخي از اوقات، مسير زيارت را همواره با عشق و از خود گذشتگي طي مي كنند، بر اين اساس بايد زيارت و زائر بودن اماكن مقدس را نوعي پيوند قلبي دانست كه جهانگردان زيادي را هر ساله در هر زمان و مكاني به سوي خود مي كشاند. اين پيوند ناشي از عمق ذهن، لطافت قلب و كشش دروني نه از روي محاسبه عقلي مي باشد.
براي آگاهي بيشتر به تأملي كاركردي بر نقش توسعه پايدار گردشگري ديني در جامعه ايران
نوشته محمد حسن شربتيان http://www.anthropology.ir/node/10725 مراجعه نمايد.
موفق باشید.
