من یه دختریم که خیلی گناه کردم خیلی ینی بدترین گناهارو اینقد بد که از خودم متنفرم .چندبار توبه کردم اما باز...
امشب که رفته بودم مجلس عزای حضرت فاطمه فهمیدم چقد بدم.من پشیمونم میخام آدم باشم خدا منو میبخشه؟؟
دوس ندارم باز زیر قولم بزنم کمکم کنین باید چیکا کنم..
یعنی خدا منو دوست داره؟؟منو میبخشه؟؟
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
بله اگر توبه واقعي بكنيد و با خداي مهربان عهد ببنديد كه ديگر گناه نكنيد، قطعا خداي توبه پذير، توبه شما را قبول مي كند و همه گناهان شما را مي آمرزد. و شما را دوست خواهد داشت؟ چنان كه در آيه 222 سوره بقره مي فرمايد : إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِين. همانا خداوند توبه كنندگان و پاكان را دوست دارد.
جهت توضيح مطلب نخست به آيات دلنشين قرآن كه گوياي عشق و علاقه خداي مهربان نسبت به بندگانش است، توجه كنيد. اگر چه دوستي و مهرباني خدا نسبت به بندگانش با كلمات و واژه هاي زيادي مانند « رحمان، رحيم، كريم، ودود، و ُمحب و...» در قرآن بيان شده، ولي واژه « رؤف و رأفت» كه بيانگر يك نوع رابطه ظريف و نزديك ، صميمي، و عشق و صفاي ديگري است، ده بار در قرآن براي خدا به كار رفته است. (1) مثلا در دو آيه آمده است «إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِيمٌ » (2) خداوند نسبت به همه مردمان علاقه مند و مهربان است. و در دو آيه با عبارت «وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ» (3) خداوند نسبت به همه بندگان علاقه مند است، مهرباني خدا بيان شده است. در يك آيه رأفت خدا نسبت به گناه كاراني كه توبه كرده اند، بيان شده است. « ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِم إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحِيم» (4) سپس خداوند توبه آنان (گناه كاران) را پذيرفت، چون خدا نسبت به آنان علاقه مند و مهربان است. و در حديث قدسي آمده است كه خداوند به حضرت داود (ع) فرمود: اي داود ! اگر گناه كاراني كه به من پُشت كردند، و دستوراتم را اجرا نكردند، بدانند چه قدر دوست شان دارم، و چگونه منتظرم به سوي من برگردند، و گناه و معصيت را ترك كنند، و با من رفيق شوند، و من دوست آنان گردم، آن چنان عشق به خدا وجودشان را فرا مي گيرد كه از شدت شوق و اشتياق جان خواهند داد. بعد فرمود: «يا داود هذه إرادتي في المدبرين عني فكيف إرادتي في المقبلين علىّ و ما اجلّ ما يكون عندي إذا رجع إليّ.» (5) يعني اي داود ! وقتي من بندگان گناه كار خود را اين قدر دوست مي دارم ، پس خود بدان كه بندگان مؤمن و توبه كنندگان از گناه را چه قدر دوست دارم! وقتي بنده گناه كاري توبه مي كند، و به سوي من مي آيد، در نزد من چه جلالت و مقام و عظمت والايي دارد.!!
پرسشگر گرامي ! حالا پيغامي را كه خداي مهربان از طريق پيامبرش براي بندگان گناهكار خود فرستاده است، بشنويد:
«(اي رسول ما !) به آن گروه از بندگانم كه با گناه كردن، بر نفس خويش ظلم و ستم روا داشته اند، بگو: هرگز از رحمت بيمنتهاي خدا نا اميد مباشيد. چه آن كه خداوند همه گناهان شما را ( در صورت توبه ) خواهد بخشيد، كه او خدايي بسيار آمرزنده و مهربان است».(6) شاعر گويا همين پيام را در قالب شعر چنين بيان كرده است:
غرق گنه نا اميد مشو ز دربار ما كه عفو كردن بود در همه دم كار ما
بنده شرمنده تو ، خالق بخشنده من بيا بهشتت دهم مرو تو در نار ما
توبه شكستي بيا، هر آنچه هستي بيا اميدواري بجو ز نام غفار ما
پيامبر اكرم (ص) نيز فرمود:«لكل داء دواء و دواء الذنوب الاستغفار؛(1)براي هر دردي درماني است و درمان درد گناهان، توبه و استغفار است» خواه گناه، بزرگ باشد يا كوچك، كم باشد يا زياد.
حضرت علي(ع) مي فرمايند:«التوبة تطهّرالقلوب و تغسل الذنوب(2)؛ توبه دل ها را پاك مي كند و آثار گناهان را مي شويد». بنا بر اين اگر كسي به صورت واقعي توبه كند، نه تنها خداوند او را از همه آلودگيها پاك ميكند، بلكه او را دوست ميدارد؛ دوست و محبوب خويش قرار مي دهد. به ويژه اگر توبه كننده جوان باشد. تصميم جدي بگيريد كه ديگرهيچ گناه نكنيد. به نماز اول وقت پايبند باشيد. گاهي با خدا خلوت كنيد، با او حرف بزنيد، درد دل كنيد، دعاي توبه را از روي مفاتيح الجنان بخوانيد. از گناه و تقصيرات خود عذر خواهي كنيد. خير و صلاح دنيا و آخرت خود را از او بخواهيد.
پي نوشت ها:
1. مثل آيات 7، و 47 نحل (16) و 20، نور ( 24) و 9، حديد ( 57) و 10، حشر (59).
2. بقره (2)، آيه 143و حج ( 22 )، آيه 65.
3. بقره ( 2)، آيه 207 و آل عمران ( 3 )، آيه 30.
4. توبه ( 9)، آيه 117.
5. تفسيرمفاتيح الغيب، فخر رازي، ج 31، ص 33، ناشر دار احياء التراث العربي، بيروت، سال 1420 ق.
6. زمر (39)، آيه 53.
7. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، مؤسسه آل البيت، قم، 1409 ه.ق، ج 11، ص 354.
8. المحدث النوري، مستدرك الوسائل، مؤسسه آل البيت، قم، 1408 ه.ق، ج 12، ص129.
موفق باشید.






