chera peyambar baad az beesatash hazrate ali ra be khaneye khod bord?

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
علت اصلي اين امر آن بود، كه رسول خدا (ص)، علي(ع) را تربيت نمايد.
در كتاب فروغ ولايت آمده است:
"... اين بخش از عمر- كودكي - براي هر انساني، از لحظه‏هاي حساس و ارزنده‏ي زندگي او شمرده مي‏شود. شخصيت كودك در اين سن، همچون برگ سفيدي، آماده‏ي پذيرش هر شكلي است كه بر آن نقش مي‏شود...، لذا پيامبر عاليقدر اسلام، به همين هدف عالي، تربيت حضرت علي (ع) را پس از تولد او به عهده گرفت. هنگامي كه مادر حضرت علي (ع) نوزاد را خدمت پيامبر آورد با علاقه‏ي شديد آن حضرت نسبت به كودك روبرو شد... و در موقع بيداري با او با كمال ملاطفت سخن مي‏گفت. گاهي او رابه سينه مي‏فشرد و مي‏ گفت:
اين كودك برادر من است و در آينده ولي و ياور و وصي و همسر دختر من خواهد بود.
امير مؤمنان در سخنان خود خدمات ارزنده‏ي پيامبر (ص) را ياد كرده، مي‏فرمايد:
شما اي ياران پيامبر، از خويشاوندي نزديك من با رسول خدا و مقام (احترام) مخصوصي كه نزد آن حضرت داشتم كاملاً آگاه هستيد و مي‏دانيد كه من در آغوش پر مهر او بزرگ شده‏ام؛ هنگامي كه نوزاد بودم مرا به سينه‏ي خود مي‏گرفت و در كنار بستر خود از من حمايت مي‏كرد...
از آنجا كه خدا مي‏خواهد، ولي دين او، در خانه‏ي پيامبر بزرگ ‏شود و تحت تربيت رسول خدا قرار گيرد، توجه پيامبر را به اين كار معطوف مي‏دارد. مورخان اسلامي مي‏نويسند: خشكسالي عجيبي در مكه واقع شد. ابوطالب، عمومي پيامبر، با عايله و هزينه‏ي سنگيني روبرو بود. پيامبر با عموي ديگر خود، عباس، كه ثروت و مكنت مالي او بيش از ابوطالب بود به گفتگو پرداخت و هر دو توافق كردند كه هر كدام يكي از فرزندان ابوطالب را به خانه‏ي خود ببرد تا در روزهاي قحطي گشايشي در كار ابوطالب پديد آيد. از اين جهت عباس، جعفر را و پيامبر اكرم (ص) حضرت علي را به خانه‏ي خود بردند.
اين بار كه امير مؤمنان به طور كامل در اختيار پيامبر قرار گرفت از خرمن اخلاق و فضايل انساني او بهره‏هاي بسياربرد و موفق شد تحت رهبري پيامبر به عاليترين مدارج كمال خود برسد. امام (ع) در سخنان خود به چنين ايام و مراقبت‏هاي خاص پيامبر اشاره كرده، مي‏فرمايد:
من به سان بچه ناقه‏اي كه به دنبال مادر خود مي‏رود در پي پيامبر مي‏رفتم؛ هر روز يكي از فضايل اخلاقي خود را به من تعليم مي‏كرد و دستور مي‏داد كه از آن پيروي كنم.(1)
پي نوشت:
1. جعفر سبحاني، فروغ ولايت، قم انتشارات صحيفه، 1368ش، ص36 – 38(باتلخيص).
موفق باشید.