با سلام
چرا خدا هرکسی رو دوست داره رو بیشتر اذیت میکنه ؟؟؟
مگه اونایی که خدا دوستاشون داره چه گناهی داره کو این ضرب المثل هم باب شده
هرکه در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهیم ؟؟؟
با تشکر
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
"بلا" در اصل به معناي آزمايش كردن است. منتهي گاهي بوسيله نعمتهاست كه آن را "بلاء حسن" ميگويند و گاهي بوسيله مصيبتها و مجازات هاست كه به آن "بلاء سيّيء" گفته ميشود.(1) چنانكه درباره بني اسرائيل ميخوانيم: "وَ بَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَ السَّيِّئاتِ" آنها را به وسيله نعمتها و مصائب آزموديم"(2) همچنين در آيه ديگر ميخوانيم:"وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَنا"(و خدا) ميخواست مؤمنان را به اين وسيله به خوبي بيازمايد"(3)
نيز ميفرمايد:" وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَة" "و شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود."(4)
خداوند يكي را با تنگدستي آزمايش ميكند، و ديگري را با غنا و ثروت، و گاه يك انسان را درد و زماني با هر دو در بوته امتحان قرار ميدهد كه آيا به هنگام فقر، مناعت طبع و مراتب شكرگزاري را بجا ميآورد يا همه را زير پا ميگذارد؟ و به هنگام غنا از آنچه در اختيار دارد در راه او انفاق ميكند يا نه؟
اين پندار و تفكر باطل در ميان برخي افراد وجود دارد كه چون طرفدار حق هستند، لازم است بدون تحمل رنج و درد به اهداف اجتماعي خود و سعادت ابدي برسند؛ قرآن كريم اين تفكر را رد ميكند و ميفرمايد: در صورتي ايمان عامل سعادت است كه انسان در برابر سختيها و آزمايشهاي الهي صبر و پايداري داشته باشد:
"أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرين"آيا چنين پنداشتيد كه (تنها با ادّعاى ايمان) وارد بهشت خواهيد شد، در حالى كه خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخّص نساخته است."(5)
البته امتحان الهي براي كشف امري بر خداوند نيست، زيرا چيزي بر خداوند پوشيده نيست تا به واسطه امتحان كشف شود، بلكه او "علّام الغيوب" و "عالم السر و الخفيات" است و حكمت ابتلاء و امتحان دو چيز است:
الف: بر شخص امتحان شونده معلوم ميشود كه حقيقتاً داراي چه صفاتي است و ادعاهاي او تا چه حد مقرون به حقيقت است. زيرا چه بسا بر خود انسان مشتبه ميشود و فكر ميكند داراي مراتب عاليه از ايمان و ملكات فاضله است، ولي هنگامي كه امتحان پيش ميآيد، چه بسا خلاف آن ظاهر ميشود.
ب: بر ديگران نيز موقعيت و مرتبه اين شخص معلوم ميگردد كه اگر مورد عنايتي واقع شود يا معذّب به عذابي گردد، بدانند كه به جا و سزاوار بوده است.(6) بعلاوه، سختيها و بلايا انسان را آبديده ميكند و محكمتر ميسازد، همانگونه كه سنگهاي معدني تا گرماي جانسوز را تحمل نكنند از آنها طلا و نقره و فولاد حاصل نميشود.
خداي متعال به اين حقيقت اينگونه اشاره ميفرمايد كه:"أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا يُفْتَنُون""آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها ميشوند و مورد آزمايش قرار نميگيرند؟"(7)
البته ممكن بود كه خداوند ساختار عالم را به گونه اي قرار دهد كه فشارها و محدوديت هايي وجود نداشته باشد، اما در اين وضعيت ديگر رشد و تعالي و تكامل روحي بشر كه در سايه سختي ها و فشارها و خويشتن داري ها شكل مي گيرد، براي او وجود نمي داشت، حقيقتي كه به نوعي فلسفه اصلي و هدف نهايي زندگي بشر محسوب مي گردد.
و نكته مهم پاياني اين كه بسياري از بلاها و مشكلات نتيجه خطاهاي كوچك و بزرگ خود مومنان است كه خداوند بخاطر لطف و رحمت خود اين خطاها را با بلاهاي دنيوي مي پوشاند تا فرد مومن در آخرت گرفتار نباشد، ولي اين لطف خاص از غير مومنان دريغ داشته مي شود تا تقاص اشتباهات و خطاهاي خود را تمام و كمال در آخرت بپردازند.
پينوشتها:
1. ناصر مكارم شيرازي، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1374، ج 7، ص 116.
2. اعراف(7)، آيه 168.
3. انفال(8)، آيه 17.
4. انبياء (21)، آيه 35.
5. آل عمران (3)، آيه 142.
6. سيد عبدالحسين طيب، تفسير اطيب البيان، تهران، انتشارات اسلام، 1378 هـ.ش، ج 2، ص 405.
7. عنكبوت(29)، آيه 2.
موفق باشید.
