رنگ اتاق

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي دين نظر خاصي در مورد تزيين اتاق يا رنگ آميزي آن ندارد، يعني دين نگفته كه رنگ اتاق تان چه باشد يا چگونه تزيين كنيد، چرا كه تزيين و رنگ ها كاملا سليقه اي هستند، و ممكن است فردي رنگي را براي تزيين اتاقش دوست داشته باشد و ديگري رنگ ديگري را بپسندد، يا تأثير رنگ ها در افراد به لحاظ مزاج آنها متفاوت است، پس در اين كه چه رنگي باشد يا چگونه تزيين كند ، نظر خاصي در دين نيست، ولي براي اصل آراسته بودن اتاق و تزيين آن به رنگ يا هر تزيين ديگري ،دين نظر دارد ،يعني تزيين و رنگ اميزي اتاق در دين پسنديده است، چرا كه مصداق آراستگي است و اين آراستگي در دين خداوند ممدوح و زيبا است و حتي در زندگي اهل بيت هم ديده شده كه آن ها و خانواده شان به تزيين اتاق اهميت مي دادند، به اين حديث زيبا توجه كنيد: «دخلت علي ابي جعفر (ع) انا و صاحب لي فاذا هو في بيت منجد، و عليه ملحفة وردية، و قد حف لحيته و اكتحل، فسألنا عن مسائل، فلما قمنا، قال لي: يا حسن! قلت: لبيك قال: إذا كان غدا فأتني أنت و صاحبك، فقلت: نعم جعلت فداك، فلما كان من الغد دخلت عليه و اذا هو في بيت ليس فيه الا حصير و اذا عليه قميص غليظ، ثم اقبل علي صاحبي، فقال: يا اخا البصرة! انك دخلت علي امس و انا في بيت المرأة و كان امس يومها، و البيت بيتها، و المتاع متاعها، فتزينت لي، علي ان اتزين لها كما تزينت لي، فلا يدخل قلبك شي ء، فقال له صاحبي: جعلت فداك قد كان و الله دخل في قلبي، فأما الآن فقد و الله اذهب الله ما كان، و علمت ان الحق فيما قلت.(1) حسن زيات بصري مي گويد: من به همراه يكي از دوستانم به منزل امام باقر(ع) رفته، بر او وارد شديم. برخلاف تصور خويش، آن حضرت را در اتاقي مفروش، آراسته و زينت شده يافتيم و بر دوش وي پارچه اي به رنگ گلهاي سرخ مشاهده كرديم. محاسن را قدري كوتاه كرده و بر چشمان سرمه كشيده بود. (بايد توجه داشت كه در آن عصر و محيط سرمه كشيدن مردان رايج بوده است). ما مسايل خود را با آن حضرت در ميان گذاشتيم و سؤالهايمان را پرسيديم و از جا برخاستيم. هنگام خارج شدن از منزل، امام به من فرمود: همراه با دوستت، فردا هم نزد من بياييد. گفتم بسيار خوب، خواهيم آمد. چون فردا شد، با همان دوستم به خانه امام رفتيم، ولي اين بار به اتاقي وارد شديم كه در آن، جز يك حصير، هيچ امكاناتي نبود و امام پيراهني خشن بر تن داشت. در اين هنگام امام به رفيق من رو كرد و فرمود: اي برادر بصري! اتاقي كه ديشب مشاهده كردي و در آنجا نزد من آمدي از همسرم بود كه تازه با او ازدواج كرده ام و در واقع آن اتاق، اتاق او بود و لوازم آن نيز، لوازم و امكاناتي است كه او آورده است. او خودش را براي من آراسته بود و من نيز مي بايست عكس العمل مناسبي داشته باشم و خودم را براي او بيارايم و بي تفاوت نباشم.اميدوارم از آنچه ديشب مشاهده كردي، به قلبت گمان بد راه نداده باشي. رفيق من در پاسخ امام گفت: به خدا قسم، بدگمان شده بودم، ولي اكنون خداوند آن بد گماني را از قلبم زدود و حقيقت را دريافتم.»
همان طوري كه مي بينيد اهل بيت نيز اگر چه زاهد بوده اند، ولي موافق اراستگي اتاق ها بوده به گونه اي كه همسرشان اتاق تزيين شده و آراسته داشته و خود ايشان نيز براي رضايت همسرشان در آن اتاق حضور مي يافته و خود را متناسب با آن اتاق اراسته مي ساختند.
پس اصل رنگ آميزي و تزيين اتاق در دين مورد تاييد هست، ولي رنگ خاصي سفارش نشده است.
البته رنگ هاي شاد در طراحي اتاق ها معمولا سبب نشاط روحي مي شود و از نظر رواني توصيه شده است، ولي در هر حال رنگ آميزي تابع سليقه افراد مي باشد و كاملا اختياري و انتخابي است نه دستوري. البته از ديدگاه روانشانسي مطالبي بيان شده كه بايد به روانشناسي رنگ ها مراجعه شود.
پي نوشت:
1. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 ه.ق، ج 46، ص 293.
موفق باشید.