به خودم قول داده بودم که در سال جدید به انسان دیگری تبدل شوم.بارها برای خود برنامه ریزی کرده ام و به خود قول داده ام تا کارهایم را با نظم و برنامه ریزی انجام بدهم اما دچار نوعی رخوت،سستی و نا امیدی شده ام.مدت 2 سال است با مشکلی که گریبانگیر من است دست و پنجه نرم میکنم(پروژه ی دانشگاهی ام). یک کار نا تمام که به خاطر آن دچار افسردگی شدید شدم و مدتی از دارو استفاده کردم. این کار ناتمام همه ی زندگیه مرا تحت تاثیر قرار داده و به شدت روح وجسم مرا فرسایش داده است به طوری که انگیزه ای برای به اتمام رساندن آن ندارم و به جای انجام دادن کارهای مربوط به ان به دنبال فرار از آن هستم و به خوابیدن افراطی پناه آورده ام.روزها به سرعت میگذرند و من همچون یک انسان مسخ شده ساعتها به صفحه ی کامپیوترم خیره میشوم بدون اینکه قدم مثبتی برای کارم یا دیگر جوانب زندگی ام بردارم و کاملا به یک انسان تک بعدی مبدل شده ام و از جانب همسرم مورد انتقاد قرار میگیرم. انسان با خدایی هستم و با ائمه اطهار ارتباط خوبی دارم اما آنقدر روزهایم را به بیهودگی و بطالت گذرانده ام که شرم دارم از خدا و ائمه کمک بخواهم. تورا به خدا راهی پیش پایم قرار دهید. چگونه دوباره به همان انسان شاد قبلی تبدیل شوم؟ چگونه این کار ناتمام که همه ی ذهن مرا پر کرده به سرانجام برسانم؟
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
به نظر مي رسد كه منظورتان از پروژه دانشگاهي، پايان نامه دوره كارشناسي ارشدتان است. يكي از مشكلات دانشجويان كارشناسي ارشد و دكترا، نوشتن پايان نامه است، اين مسئله براي كساني كه سابقه اي در نوشتن و تاليف ندارند سختي مضاعف دارد. چيزي كه اين كار را باز هم مشكل تر مي كند كمال گرايي دانشجويان در هنگام انتخاب موضوع است، يعني يك موضوع مشكل و پيچيده انتخاب مي كنند و به خيال اينكه مثلا موضوع به درد بخور و مهمي را كار كنند خودشان را دچار مشكل مضاعف مي كنند. اگر شما موضوع مشكلي را براي پايان نامه انتخاب كرده ايد احتمالا ديگر زمان كافي براي عوض كردن موضوعتان نداريد، لذا بايد كاري كنيد كه همين موضوع را با كمترين فشار رواني كار كنيد.
اولين نكته اي كه بايد دقت و رعايت كنيد اين است كه كمال گرايي در نوشتن پايان نامه را كنار بگذاريد، اصلا به اين فكر نكنيد كه يك پايان نامه عالي و بسيار محكم بنويسيد، بلكه با توجه به اين وضعيت فعلي اتان، فقط بايد به اين فكر باشيد كه چيزي نوشته شود و بتوانيد آن را ولو با نمره متوسط ارائه بدهيد، مطمئن باشيد كه خيلي فرق نمي كند، و اينكه نمره اي متوسط بگيريد خيلي هم بد نيست. اصلا معلوم نيست كه كسي پايان نامه هاي نوشته شده را مطالعه كند، و مورد استفاده كسي قرار بگيريد، لذا اصلا به خوب بودن آن اهميت ندهيد و فقط به فكر جمع كردن مقداري مطلب و ارائه آن، ولو با كمترين نمره قبولي باشيد.
نكته ديگري كه بايد رعايت كنيد اين است كه لازم نيست كه براي شروع كار، حتما پايان نامه را كامل كنيد و سپس تحويل اساتيد راهنما و مشاور بدهيد، بلكه سعي كنيد كه يك چيزي بنويسيد ولو اينكه خيلي خوب نباشد، و فقط يك قسمت كار باشد، سپس آن را به اساتيد بدهيد، و آنها حتما اشكالات كار را تذكر مي دهند و به شما مي گويند كه آن را اصلاح كنيد، نكته مورد نظرم اين است كه با استارت زدن كار (ولو ضعيف)، به تدريج كارتان روي ريل مي افتد و جلو مي رود.
نكته ديگر اينكه انتظار نداشته باشيد كه يك باره بنشينيد و 10 ساعت كار علمي بكنيد و بلند شويد، بلكه اگر ذره ذره هم اين كار را شروع كنيد خوب است، مثلا سعي كنيد كه يك ربع خودتان را به اين كار مشغول كنيد، و سپس اگر حوصله اتان سر رفت بلند شويد و سراغ كار ديگري برويد، و باز دوباره مدت كوتاهي مشغول كار شويد، با اين كار، به تدريج كارتان پيش مي رود.
احساس گناه افراطي در هيچ موردي كار خوبي نيست، و باعث ناشاد شدن و محزون شدن شما مي شود، هم چنين در مورد گذشته اتان تلقين منفي نداشته باشيد، در مورد عدم موفقيت هايتان بزرگ نمايي نداشته باشيد، هيچ نكته مثبت و هيچ خيري از اين كارها حاصل نمي شود، احساس گناه و به ياد داشتن شكست ها تا حدي خوب و مطلوب است كه شما را به سمت جلو حركت بدهد، نبايد به حدي زياد باشد كه شما را افسرده و نااميد كند. همه افراد، حتي افراد خيلي موفق، در مقطعي از زندگي اشان، دچار اين حالت ها مي شوند، ولي با سعي و تلاش و آرام آرام خودشان را از وضعيت نامطلوب خارج مي كنند. شما هم همه زندگي اتان را بر باد رفته ندانيد، بلكه مشكلي است كه ايجاد شده است و با كمي تلاش حل خواهد شد.
در برنامه ريزي براي انجام كارهايتان، به دنبال يك نظم خاص و برنامه دقيق نباشيد، چون معمولا حاصل نمي شود و شما را دچار ناراحتي مي كند، شما فقط بايد به دنبال انجام كار پايان نامه اتان باشيد، و اينكه انتظار داشته باشيد كه در فلان ساعت، فلان كار را انجام بدهيد انتظار معقولي نيست، بلكه فقط استرس بي مورد به شما وارد مي كند، چون برايتان سخت است كه آن كار را سر وقت انجام بدهيد. بايد فقط مقداري از كار پايان نامه اتان را در روز انجام بدهيد، و نظم خاصي را از خودتان انتظار نداشته باشيد.
بايد بررسي بشود كه چرا شما احساس نااميدي و افسردگي مي كنيد، بايد مواردي را كه باعث ايجاد چنين حالتي در شما شده است را شناسايي كنيد و با كمي تغيير ساده، خودتان را از اين وضعيت خارج كنيد. تلاش كنيد كه روابطتان را با دوستانتان به صورت تلفني و حضوري افزايش دهيد، و به طور كلي با ديگران تعامل برقرار كنيد. سعي كنيد كه از خانه نشيني دوري كنيد، مثلا به خانه دوستان و نزديكان برويد، به مكان هاي مذهبي مثل مسجد برويد. به كارهاي مورد علاقه اتان بپردازيد، مثل كارهاي هنري، ورزشي و ... خلاصه اينكه سعي كنيد كه سبك زندگي اتان را عوض كنيد و خودتان را از اين حالت خارج كنيد.
توصيه مي كنيم كه شما حتما به يك خانم روان شناس مراجعه كنيد، تا هم در مورد افسردگي به شما كمك كند و هم در مورد نوشتن پايان نامه اتان به شما كمك روحي رواني بكند.
موفق باشید.
