باسلام و احترام فراوان
من یک پسر 21 ساله ودارای یک خواهر 13 ساله هستم مادر من فرهنگی و پدرمن کارمند است...
متاسفانه پدر بنده بخشی از پول ماهیانه ی خود را صرف رابطه ی تلفنی با زن نامحرم می کند
وتا کنون موفق نشده ایم او را از این عمل باز داریم.درواقع این رفتار پدر من تبدیل به عادت شده است که قادر به ترک این عمل نیست...
مادرمن با تمام این توضیحات قادر به ادامه زندگی است..
حال راه حل های پیشنهادی شما برای ادامه زندگی بهتر من و مادرم چیست؟
وظیفه ی من و مادرم در برابر این عمل ناپسند پدر خانواده چیست؟
خواهشمندم که حتما پاسخ دهید...
باتشکر از زحمات شما.

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه مي دانيد برخي عادات رفتاري رنگ و بوي اعتياد به خود مي گيرند و عنصر اراده و اختيار در آنها به شدت كم رنگ مي گردد. اين رفتارهاي اعتياد آميز مثل ساير اعتياد ها به صرف خواهش و التماس يا پند و اندرز يا حتي تهديد و تنبيه پايان نمي پذيرد. اساساً فرد چه بسا خود خواهان ترك اعتيادش باشد، ولي اراده اي در خود نبينيد تا جلوي وسوسه شديد آن كار بايستد. اين رفتارها همچون رفتارهاي وسواسي مي مانند كه بايد به جاي خوددرماني (يا درمان هاي ساير ناكارآمد يا كم كارآمد) از طريق روان درماني يا دارودرماني تعديل و حذف گردد. هر چند به احتمال زياد پدر شما خواهان ترك رفتار اعتيادآميزش نيست، ولي اگر واقعاً خواستار آن بود مي توانست با يك دارودرماني موقت (مثلاً 2 تا 6 ماه) در كنار 5 و6 جلسه رواندرماني تا حد زيادي بر اين رفتار گناه آلودش فائق آيد. دارو درماني باعث كاهش اضطراب و وسواس فكري مي گردد و از اين طريق بر روي رفتار اعتيادآميز اثر مي گذارد.
متاسفانه نامه شما فاقد بسياري از جزييات است و نمي توان بدون اطلاع از اين جزييات به بيان راهكار پرداخت. چه خوب است شما به همراه مادرتان به يكي از بهترين روان شناسان شهرتان مراجعه نماييد و با ذكر جزييات ضروري به كسب راهكار از ايشان بپردازيد. چه بسا همان روان شناس بتواند بستري براي مراجعه حضوري پدرتان فراهم آورد و پدرتان را به نحوي در فرآيند درمان قرار دهد.
همچنين مراجعه به يك روانپزشك نيز مي تواند كارساز باشد. مثلاً در صورت عدم همكاري و همراهي پدرتان، اين امكان وجود دارد تا زير نظر روانپزشك به خوراندن مخفيانه برخي داروهاي كاهنده اضطراب و وسواس يا افكار پريشان به پدر اقدام نماييد (باز تأكيد مي گردد با صلاحديد روانپزشك).
البته مداخلات قانوني و پليسي سر جايش محفوظ است، چرا كه به راحتي مي توان از طريق قانوني آن زن نامحرم را شناسايي كرد و با تهديد قانوني او را سر جايش نشاند.
از نامه شما بر مي آيد كه مادر شما به هيچ وجه دنبال اين گونه مداخلات قانوني نيست. حتي به نظر مي رسد كه مادرتان مداخلات روان شناختي و روانپزشكي را هم زياد قبول نداشته باشد. در هر صورت يكي ديگر از تكنيك هاي مورد استفاده براي حذف رفتارهاي سوء همانا تكنيك انزجاردرماني مي باشد. يعني رفتار اعتيادآميز (به عنوان يك محرك خوشايند) را با يك محرك ناخوشايند يا يك صحنه انزجارآميز يا اشمئزازآور (مثل صحنه استفراغ و دل به هم خوردگي يا يك شوك الكتريكي) همراه مي سازند. اين دو پس از مدتي پيوند شرطي با هم مي سازند و باعث حذف رفتار مي گردند.
نكته ديگر اين كه پدر شما به عنوان يك انسان حتماً داراي يكسري نقاط ضعف و يك عده حساسيت ها و به اصطلاح رگ خواب مي باشد. سعي كنيد در كمال خونسردي به رصد اين رگ خواب ها بپردازيد و بعد از شناسايي اين حساسيت ها شما مي توانيد اين رفتار پدر را براي او هزينه دار نماييد. يعني پدر ببنيد هزينه رفتارش دارد بالا مي رود و رفتارش دارد برايش سنگين تمام مي شود. توضيح بيشتر در اين زمينه را مي توانيد از روان شناس مورد نظر بپرسيد يا اين كه با خلاقيت ذهني خودتان راه هاي هزينه دار كردن رفتار پدرتان را پيدا كنيد. وظيفه شما اين است كه تا حد امكان از تكنيك جداسازي استفاده كنيد و به نحوي يك فاصله رواني بين خود و رفتار سوء پدرتان ايجاد نماييد. مثلاً يك پليس جنايي سعي مي كند يك فاصله رواني بين خودش و صحنه دلخراش قتل ايجاد كند و از طريق جداسازي اجازه ندهد آن رويداد اضطراب زا به زندگي شخصي اش تسري يابد. براي بهداشت رواني مادرتان نيز بهترين راهكار مشاوره با يك مشاور يا روان شناس خانم مي باشد.
موفق باشید.