سایت sufi.ir

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اظهار نظر در زمينه يك سايت نه در حيطه وظايف اين مركز و نه امري است كه به آساني و بدون مطالعه مشروح مطالب آن ممكن باشد؛ به طور كلي ما گرايش هاي صوفيانه را به هر شكل و گونه اي باشد، با همه تنوعي كه در اين فرقه ديده مي شود، نوعي انحراف از مسير اهل بيت و سلوك مومنانه و مورد تاييد شرع مقدس مي دانيم و دليل ما بر اين امر روايات عديده از معصومين و ديدگاه هاي صريح فقها در طول تاريخ است.
به عنوان مثال از امام رضا(ع) روايت شده است كه :
« من ذُكر عنده الصوفيه و لم ينكرهم بلسانه و قلبه فليس منّا و من أنكرهم فكأنّما جاهد الكفار بين يدي رسول الله (ص)؛ (1) هر كس نزد او از صوفيه سخن به ميان آيد و به زبان و دل انكار ايشان نكند، از ما نيست و هر كس صوفيه را انكار نمايد گويا اين كه در راه خدا در حضور رسول خدا (صلي الله عليه وآله) با كفار جهاد كرده است.»
همچنين در روايتي ديگر از آن حضرت آمده كه فرمودند: « كسي قائل به صوفيه نمي شود مگر از روي خدعه و مكر يا جهالت و حماقت»(2)
البته اين امر بدان معنا نيست كه همه اهل تصوف و دروايش را انسان هايي بي دين و دور از ديانت و تشرع بدانيم، چه بسا در بين اين گروه افراد مومن و متشرع نيز بوده و باشند، اما در عين حال اصل شكل گيري اين جريان و شواهد و قرائن گوناگون تاريخي و حتي احوالات بزرگانِ همين فرقه مورد تقديس در اين سايت نشان مي دهد كه تبليغ و ترويج اين فرقه ها مورد تاييد مكتب اهل بيت نيست .
بر همين اساس مراجع معظم تقليد نيز به پيروي از اهل بيت (ع) موضع صريح خود را نسبت به انحرافي بودن اين گرايش ها بيان داشته اند. مرحوم آيت الله آخوند خراساني صاحب كفايه، در سال 1294 به خاطر سخنان گزاف و انحرافات عقيدتي سلطان محمد گنابادي رئيس فرقه دراويش گنابادي حكم ارتداد او را صادر كرد. رئيس يا قطب فعلي اين فرقه نور علي تابنده، از سران نهضت ملي و از مخالفان سر سخت نظام جمهوري اسلامي مي باشد.(3)
به علاوه مراجع كنوني نيز در استفتائات خود مراوده و ارتباط با اين گروه ها را صحيح ندانسته اند؛ به عنوان مثال در پاسخ به اين پرسش كه: شركت در مجالس و محافل صوفيه و انجام اعمال و گفتن اذكار آنان و حضور در خانقاه آنها چه صورتى دارد؟ فر موده اند:
1- باسمه تعالى. جايز نيست و كسانى كه اوامر و نواهى قرآن كريم را قبول داشته باشند، و به اطاعت ائمه(ع) معتقدند، چه بهتر كه اسم جداگانه و آداب و رفتار جداگانه را كه لازم نيست، بلكه مضراست كنار گذاشته در جماعت عظيم ملّت بزرگ مسلمان خود متسمك باشند. (سيد على خامنه‏اى)
2- بسمه تعالى. هرگونه عملى كه موجب تقويت و رواج آنها باشد جايز نيست. (دفتر آيت اللّه فاضل)
3- بسم اللّه الرّحمن الرّحيم. شركت و حضور در آن محافل ترويج حرام و باطل است. و اللّه العالم. (لطف اللّه صافى)
4- بسمه تعالى. جايز نيست و كمك به اهل بدعت است. (ناصر مكارم شيرازى)
5- اجتناب از حضور در مجامع آنان و دور كردن مردم از آنها لازم است. (سيد على سيستانى) (4)
به هر حال كسي كه اندك اگاهي هاي ديني داشته باشد با مراجعه به سايت مذكور مي يابد كه بسياري از مطالب مورد اشاره در آن برخلاف نظرات صريح دين و بدعت و اشتباه است.
جهت مطالعه بيش تر به منابع زير مراجعه فرمائيد:
- پيدايش تصوف در ميان شيعيان، داود الهامي.
- تاريخ صوفي و صوفيگري، عبدالله مبلغ آباداني
- جلوه حق، آيت الله مكارم شيرازي
پي نوشت ها:
1. شيخ عباس قمي، سفينه البحار، نشر بنياد پژوهشهاي اسلامي آستان قدس رضوي، مشهد،1377ش، ج2، ص57.
2. همان ج2، ص58.
3. جهت آگاهي بيشتر رك: http://tooba.net/Magazines/Show/58/6-5 و: « از كوي صوفيان تا حضور عارفان»، اثر كيوان قزويني.
4. رك : http://sabeghii.blogfa.com/post-2.aspx
موفق باشید.