36 ساله ام ولی در جمع از شدت اضطراب تمرکز حواسمو از دست میدم،لرزش دست پیدا میکنم،گاهی حرف نامربوط میزنم،به حرکات خودم تسلط ندارم و حرکات اضافی پا یا دست دارم،دستهام یخ میکنه،گاهی تمام اطرافم رو تیره و تار میبینم....راههای زیادی رو امتحان کرده ام ولی بی فایده بوده ،خواهش میکنم بگید برای حل اساسی این مشکل چه کنم؟
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مشكلي كه از آن سخن به ميان آورده‌ايد و علايم آن را به خوبي برشمرده‌ايد نوعي اضطراب اجتماعي به حساب مي‌آيد كه برخي افراد هنگام مواجه شدن با ديگران و واقع شدن در جمع و در مواقعي كه در كانون توجه ديگران قرار مي‌گيرند، دچار آن مي‌شوند. اضطراب اجتماعى عمدتاً از عدم يادگيرى مهارتهاى اجتماعى ناشى مىشود. البته كم رويي و خجالت، ترس، استرس، اضطراب و نداشتن اعتماد به نفس كافي در تشديد اضطراب اجتماعي نقش دارد بنابراين، براي اين كه بر مشكل خود فاق آييد علاوه بر اين كه بايد مهارت سخنوري را به درستي بياموزيد، بايد اين گونه عوامل زمينه‌اي را نيز برطرف سازيد. ما دقيقاً نمي دانيم كه شما براي اين كه بر مشكل خود غلبه پيدا كنيد و بتوانيد به سهولت و در كمال آرامش در جلوي جمع صحبت كنيد چه تلاش‌هايي را تا به اكنون انجام داده‌ايد، اعتقاد ما بر اين است كه صحبت كردن روان و راحت، يك نوع مهارت است و هيچ كس به غير از برخي اولياي الهي ياري آن را نداشته كه بتواند از همان ابتدا به خوبي و در آرامش كامل صحبت و سخنراني كند بلكه، اندك اندك تلاش نموده و بارها لكنت زبان گرفته، تپق زده و اسباب خنده ديگران شده تا به تدريج توانسته است مهارت صحبت كردن و سخن گفتن را بياموزد. اگر شما به گذشته خيلي از سخنرانان معروف نگاه كنيد متوجه مي‌شويد كه آنان هيچ گاه در گذشته اين گونه نبوده‌اند بلكه، همت و تلاش نموده‌اند و بارها طعم شكست را تجربه كرده‌اند تا كه امروز يك سخنران حرفه‌اي شده‌اند.
يكي از گويندگان مشهور انگليسي در قرن نوزدهم اقرار مي كند كه در طول چند هفته قبل از نخستين خطابه‌اي كه قرار بود ايراد كند، چنان ناراحت بود كه آرزو مي كرد پيش از فرا رسيدن روز مقرر پايش بشكند تا از حضور در مجلس معاف گردد. او موقعي كه به طرف كرسي خطابه رفت، چنان از وحشت و اضطراب خود را باخته بود كه قيافه رقت باري پيدا كرده بود. عاقبت روزي تصميم گرفت در وضع خود به درستي تأمل كند و با خود گفت: «هنگام سخنراني چه خطري ممكن است براي من پيش آيد؟ هيچ چيز مهمي اتفاق نخواهد افتاد.» اضطراب شديد او با اين جمله برطرف و از به بعد متوجه شد خيلي راحت سخن مي گويد. در نتيجه يكي از بزرگ ترين گويندگان عصر خود گرديد.
پشتكار و تمرين در تقويت اراده از مهمترين كارهاست. قبل از اين كه در جمع صحبت كنيد، سعي كنيد محتواي سخنراني خود را چند بار تمرين كرده و نقاط قوت و ضعف خود را بيابيد. براي اين كار مي‌توانيد جلو يك آينه بزرگ قرار بگيريد و ژست يك سخنران حرفه‌اي را به خود بگيريد و يا از برخي از اعضاي خانواده و يا از دوستان خود كه با آنها راحت هستيد بخواهيد پاي كرسي خطابه شما بنشيند و نقاط ضعف و قوت آن را گوشزد كنند. حتي مي‌توانيد محتواي صحبت و سخنراني خود را ضبط كنيد و بارها آن را گوش دهيد و اصلاح نماييد. همچنين مي توانيد بعضي نكات مهم را يادداشت كنيد و به همراه خود داشته باشيد و در مواقع لزوم به آن نيم نگاهي بيندازيد بنابراين، بايد با تمرين، ممارست، اعتماد به نفس و قدرت اراده خود را افزايش دهيد. در كنار آن به توانايي‌هاي خود هنگام سخن گفتن توجه كنيد و خود را يك سخنگوي توانا احساس كنيد. به اين باور برسيد كه مي توانيد آنچه در درون خود داريد، با كلمات زيبا به جمع بگوييد، بدون اين كه ضعفي مانع آن شود.
در صبحت كردن كمرويي را كنار بگذاريد. «كمرو» به كسي گفته مي شود كه از مواجه شدن با ديگران مي ترسد و از ارتباط برقرار كردن با ديگران گريزان است. اگر احساس مي كنيد به اين مسئله مبتلا هستيد، بايد به درمان آن بپردازيد. از مهمترين روش‌هاي درمان كمرويي، توجه كردن فرد كمرو به قدرت تفكر، نحوه نگرش و بازخورد وي نسبت به پديده‌هاي مختلف و ايجاد آمادگي دروني براي ايجاد تغييرات مثبت در حوزه شناختي مي باشد. انجام كارهايي مثل صحبت كردن، شعر خواندن با صداي بلند، خاطره گفتن و نقل مطالب كتاب دلخواه تعريف موضوع و محتواي يك فيلم سينمائي، اظهار نظر درباره مسائل خانوادگي و اجتماعي، قصه گويي، داستان خواني، توضيح يك مسأله و يا تدريس يك موضوع درسي مورد علاقه توسط فرد كمرو، مؤثرترين روش اصولي و تدريجي اضطراب زدايي و افزايش مهارت اجتماعي و درمان كمرويي است.
يادتان باشد، يكي از عوامل مهم تقويت اراده، تلقين كردن است. انسان بايد اين گونه باور داشته باشد كه «من ميتوانم بر مشكلات پيروز شوم. من ميتوانم در سخن گفتن موفق شوم. من اراده قوي و پولادين دارم» در اين خصوص سخني از ناپلئون شنيدني است كه مي‌گويد: بايد كلمه «نميشود» را از قاموس زندگي و از فرهنگ لغت محو گردد و از واژههاي «نميشود، نميتوانم و نميدانستم» نبايد استفاده كرد.
براي يادگيري مهارت سخن گفتن، مي‌توانيد در دوره‌هاي آن نيز شركت كنيد و يا كتاب‌هايي كه در اين زمينه نگاشته شده است را مطالعه كنيد و يا به كمك روانشناسان و با تمرين و ممارست، از خود اضطراب زدايي كنيد. شما نياز به اضطراب زدايي، تمرين گام به گام و تقويت اعتماد به نفس داريد تا بر مشكل تان فائق آييد.
موفق باشید.
