با سلام
در بعضی جا ها از بعضی بزرگان مثل ایت ایت الله کشمیری نقل است که گفته اند ذکر یونسیه باعث باز شدن چشم بزرخی و تجرد روح است. اما می دانیم که خواندن خود سرانه اذکار خاص کار غلطی است(عواقب سو دارد). بنده علاقه زیادی به سیر و سلوک معنوی دارم. اما نمی توانم به دستور العمل هایی که اینجا و انجا هست اعتماد کنم. و نمی توانم به صرف دیدن اینکه در سایتی نوشته 400 باز ذکر یونسیه در سجده میان نماز مغرب و عشا خوانده شود اینکار را بکنم. لطفا راهنمایی بفرمایید که چگونه دستور صحیح اذکار خاص برای سیر و سلوک را بیابم؟ چگونه می توان دستور العمل های سیر و سلوک عرفان ناب اسلامی را بدست اورد؟ چگونه می توان راه های مطمئن که تجرد روح و غلبه بر نفس سرکش را به طور جدی به انسان می اموزد پیدا کرد؟
تشکر
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
مرحوم آيت الله العظمي بهجت مكرر به افرادي كه از ايشان دستور العمل طلب مي كردند، مي فرمودند: انجام واجبات و ترك محرمات.
اين قدمي است براي همه افراد كه تا برداشته نشود ذكر و فكرش نفع چنداني به حالش ندارد.
استاد آيت الله شجاعي در اين باره مي گويد:
انتخاب «اوراد» به تناسب حال و مقام، با توجه بر اينكه مراعات تناسب از امور ضرورى مىباشد، بايد به ارشاد و تعليم فرد كاملى كه به معنى كلمه كامل است، انجام بگيرد، و نبايد خودسرانه عمل شود، كه ممكن است به جهت عدم تناسب، نه تنها نتيجه مطلوب عايد نشود، بلكه لغزش ها و انحراف ها، و گرفتاري هاى گوناگون پيش بيايد. نبايد به گفته و تعليم مدعيان بى صلاحيت، و راهزنان بىحقيقت، و جهال فاقد معرفت كه در اين زمان بسيارند، عمل شود، كه به طور كلى با گفته و تعليم آنان پيش رفتن، و آنان را دليل راه قرار دادن، جز ضلالت و خسران همه جانبه دربر نخواهد داشت.
هر كدام از «اوراد» به جاى خود حساب خاصى دارد. بى عدد، يا با عدد معين بودن، و اوقات و ساعات هم از حساب خاص برخوردار است. همچنين، هر امر و هر موضوعى در اين باب را حسابى هست.
ممكن است يك «ورد» معين با كيفيت خاص، عدد خاص، و يا بدون عدد معين، در وقت خاص، و يا در هر وقتى از اوقات، به لحاظ آثار و نتايجى كه بر آن مترتب است، متناسب با حال سالك نباشد. اگر آن را «ورد» خود سازد، و بر آن مداومت كند، نه تنها نتيجه مطلوب عايدش نشود، بلكه، نتيجه نامطلوب عايد وى گردد. انحراف ها و لغزش ها، و ضلالت هاى گوناگون پيش آيد. سالك را به مهالك متنوع بكشد. به خسران گرفتار سازد. اگر هيچ يك از اين ها هم پيش نيايد، موجب قساوت قلب گردد.
هر يك از «اوراد» را باطن مخصوصى هست كه با مداومت بر آن به صورت «ورد» و به عبارتى، در صورت «ورد»ساختن آن، باطن نورى آن به سالك روى مىآورد، و به نوعى به وى اقبال مىكند. اگر انتخاب «ورد» با حساب و كتاب نباشد، يا آن باطن نورى بر مىگردد، و به دل راه نمىيابد، يا منتهى به نتايج نامطلوب مىشود. اورادى كه به صفات رحمت، و اسماي جمال مربوط مىشود، مداومت كردن بر آن ها فقط، بدون توأم بودن با اوراد مربوط به صفات و اسماي جلال، و نيز، مداومت نمودن بر آن ها بدون مراعات مقتضاى حال، و بدون مراعات تناسب، و بالاخره بدون قيد و شرط، ممكن است يا مؤثر نيفتد، يا موجب بعضى انحراف ها و لغزش ها، در نتيجه، حرمان ها و خسران ها گردد. (1)
با اين بيان مشخص مي شود كه ما ابتدا بايد در انجام كامل واجبات و ترك كامل محرمات و گناهان كوشش كنيم و بعد از اين مرحله هر زماني كه نياز بود خداوند ما را با هدايت خاصه خود هدايت كرده و به محضر استاد كاملي خواهد رساند،تا آن زمان شما مي توانيد از قرائت قرآن و اذكار عمومي مانند استغفار و صلوات و ديگر اسامي و صفات خداوند، البته بدون لحاظ عدد خاص و مشخص بهره مند شويد.
ره چنان رو كه رهروان رفتند.
پي نوشت:
1. محمد شجاعي، مقالات(طريق عملى تزكيه)،سروش، تهران، 1385ش، ج 3، ص265.
موفق باشید.
