سلام؛ سوالی در مورد مقبولیت مردمی نظام جمهوری اسلامی دارم. خوشبختانه مردم ما ثابت کرده اند که پای اسلام و انقلاب ایستاده اند و در انتخابات ها و راهپیمایی ها و ... حضور فعال دارند. اما سؤال من این است که چرا اثری از این مردم انقلابی در جامعه دیده نمی شود؟! اکثریتی که ما در جامعه میبینم انتقادات بسیار بسیار ساختارشکن و عصبیت های شدیدی نسبت به نظام دارند که اصلا نمی توان قبول کرد اینها همان آدم های انقلابی هستند. این افراد کجا ناپدید می شوند؟! اصلا چطور با این وضع نارضایتی ها، نظام از مقبولیت برخوردار است؟ با تشکر
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
براي داوري و قضاوت بايد جهات مختلف مثبت و منفي را مورد بررسي قرار داد، بلي يك سري مشكلات وجود دارد و افراد متخلفي هستند، اما انسان هاي خوب و خدوم نيز فراوانند و نظام خدمات زيادي انجام داده است. و داراي مقبوليت مناسبي است.
كشور ما دچار برخي مشكلات مي باشد، اما اين امر در آن حد نيست كه در برخي گزارش ها و سايت ها آمده است. بدينسان انتظارمي رود در تحليل مشكلات كشور، واقعيت، ظرفيت، موانع و پتانسل هاي كشور را مد نظر قرار قرار داد، آنچه باعث تاسف مي شود اين است كه امروزه به هنگام اظهار نظر درباره وضع موجود كشور، جدا از برخي تحليلهاي مغرضانه و جهتدار دشمنان، بخشي از تحليلها و قضاوتهاي دوستان نيز منصفانه و واقع بينانه ارائه نمي شود، ولي تامل واقعبينانه و تحليل علمي تحولات پس از انقلاب، به وضوح نشان مي دهد كه با توجه به شرايط و محدوديت هاي موجود، جمهوري اسلامي در مدت عمر خود توانسته ضمن مقاومت در برابر فشارها و تجاوزات بيگانگان، در اصلاح و بهبود وضعيت معيشتي و اجتماعي مردم خود نيز توفيقات فراواني به دست آورده است.
امروزه ايران يكي از قدرت هاي منطقه محسوب ودر معادلات سياسي و اقتصادي، نظامي... منطقه -حتي جهان- تاثير گذار مي باشد، و اين در حالي است ايران قبل از انقلاب كشور عقب مانده و وابسته به بيگانگان و فاقد عزت مندي و اقتدار بود. مهم تر از همه اينكه درايران قبل از انقلاب با دين و ارز شها مبارزه مي شد. متصديان ساست هاي دين زداي را دنبال مي كردند، و حال اينكه امررزه حاكميت دين يكي از اهداف نظام و مسولان مي باشد. همچنين قبل از انقلاب باورهاي ديني مردم تضعيف و مفاسد و ناهنجهاري گسترش يافته و تعداد زيادي از جوانان به جاي اينكه به تحصيلات بپردازند، دنبال شهوت راني، و مفاسد اخلاقي بودند، رواج قمار و شراب نمونه هاي از گسترش نا هنجاري مي باشند و حال اينكه كه امروزه باور هاي ديني در جامعه قوت يافته و بيشتر جوانان به معنويت رو آورده اند، شاهد اين امرشركت جوانان در مراسم عبادي، مانند اعتكاف، و حضور شان در كربلا، حج و مسجدجمكران مي باشد. همين طور اين جوانان بودند كه با معنويت و عشق به امام حسين به جبهه هاي جنگ حضور يافته و حماسه خلق نمودند. همچنين يكي ازبرنامه هاي اسلام فقر زداي است.
دولت جهت فقر زدايي وخدمت رساني به قشر آسيب پذير جامعه فعاليت هاي مهم انجام داده است. تشكيل كميته امداد امام و دهها سياست ديگر مبني برفقر زدايي نشان از خدمات دولت دارد. در اين جا مناسب است به وضع روستا ها اشاره شود:
فقر و نابساماني جوامع روستايي از مسائل و معضلات مهم و اساسي كشورهاي توسعه نيافته و در حال توسعه به شمار مي رود. به همين جهت برخلاف رژيم گذشته كه تنها به توسعه و آباداني تهران و شهرهاي بزرگ اكتفا مي كرد، بعد از پيروزي انقلاب، توجه به روستاها و مناطق محروم كشور براي دولت و برنامه ريزان از اولويت خاصي برخوردار شد. در اينجا به بخشي از شاخصهاي برخورداري روستاها در سالهاي پس از انقلاب اسلامي اشاره مي كنيم:
تعداد مراكز بهداشتي و درماني روستايي در سال 57 13، 1500 واحد بوده كه در سال 1381 به 7345 واحد رسيده تعداد خانهه اي بهداشت از 2500 واحد در سال 1357 به 16561 واحد در سال 1381 افزايش يافته است.
برقرساني به روستاها و مناطق محروم و ايجاد تاسيسات زيربنايي از قبيل توسعه شبكه راههاي روستايي، مخابرات و... در اين مناطق از اقدامات موفقيت آميز پس از انقلاب به شمار مي رود.
تعداد روستاهاي برخوردار از برق از 4327 روستا در سال 1357 به 45359 روستا- بيش از 10 برابر - در سال 1380 افزايش يافته است. همچنين طي دوره 1357- 1317 تنها 8000 كيلومتر راه روستايي كشيده شده بود. اما اين رقم بعد از انقلاب به 86000 كيلومتر رسيده است (بيش از 10 برابر در مدتي تقريبا 10 ساله). تعداد روستاهاي بهره مند از شبكه مخابرات از 312 روستا در سال 1357 به 10429 روستا در سال 1374- بيش از 30 برابر- افزايش يافته. تعداد واحدهاي پستي روستايي هم از 180 واحد در سال 1357 به 4912 واحد در سال 1374- بيش از 25 برابر- رسيده است. (2) همچنين ايران از نظر صنعت و اقتصاد پيشرفت نموده است. اين امر به گونه اي است كه ايران را در رده هجدهم كشورهاي اقتصادي جهان قرار داده است كه حاكي از پيشرفت اقتصادي آن دارد.(1)
بر اين اساس وظيفه ما اين است كه با انتقادهاي سازنده وضع كشور مان را اصلاح نماييم، نه اينكه به سياه نمايي وضع كشور بپردازيم.
انتقاد ها زياد است، ولي هواداران ومدافعان نظام اسلامي ، بسيار بيشترند.
پي نوشت:
1. www.aapp2006.com .
