به نام خدا
با سلام خسته نباشید..
بنده انگار عاق والدین شدم چکار باید کنم.؟
22سالم است پسر هستم در خونه زندگی می کنم دانشجو هستم.
قضیه شاید از دوران نوجوانی ام شروع شد.زمانی که14/15 سالم بود./
:
از خانه ناراضی بودم
احساس میکردمازم حمایت روانی از طرف خونه نمیشه البته واقعا هم همینطور بود.اینو میتونستم ببینم که مادرم از مادر بودن خسته است اون 5تا فرزند داره و انگار داره لحظه شماری میکنه که بچه هاش بزرگ بشن برن.از کارای خونه بیشتر خستس..بابام رو که زیاد نمیدیدم اصلا صحبت نمیکنم باهاش تا الانم همینطوره بابام پدر بودن رو بلد نبود شاید چون خودش خیلی زود یتیم شده بود الگویی تو ذهنش نداشته..
4 تا خواهر دارم با اونا هم کاری ندارم اصلا اونا طبقه بالایی هستن و من پایین.صحبت کردنم باهاشون حالت تصنعی و فانتزی داره.
اینا باعث شد علقه های عاطفی وجود نداشته باشه واسه خودم خانواده ای قائل نبودم این باعث شد در روابط اجتماعیم جدی تر باشم یعنی در بیرون دنبال کسی بودم که جای این خلا عاطفی رو پر کنه.یه نوجون هم نیاز به محبت داره دیگه..
خب ولی این تلاش چندان موفقیت آمیز هم نبود الان حسابی احساس تنهایی دارم.بیخیال..از بحث دور نشیم
اینارو گفتم که یه طرفه به قاضی نریم.
الان با زور پدر مادر رو تحمل میکنم در واقع هم اونا از من شاکی ان هم من از اونا بابام رو که چند دقیقه نمیتونه تحمل کنم حالم بهم میخوره مادرم هم تقریبا همینطور و این باعث شده بهشون بی احترام باشم.
همانطور که من احساس نمیکنم پدر مادری دارم اونا هم حسابی احساس می کنم پسری ندارن.
ولی خب نفرین اونا از ظلمی که به من شده ظارها قوی تر بوده.
چون زندگی من تو بنبسته بنبسته روانی و عاطفی که دیگه بوسیله کسی پر نشد و من حسابی نا امید و رو به سقوط هستم..
میخوام اما نمیتونم پدر مادر را تحمل کنم از دیدنشون خوشحال نمیشم که هیچ...
کاری که در نهایت میتونم انجام بدم.همین است که احترام و اکریم کنمشون بیشتر از این از دستم برنمیاد که البته همین رو هم الان خوب انجام نمیدم .
میخوام ببینم کار دیگه ای میشه کرد که این نفرین از زندگیم بره بیرون حالا اونا ازم راضی نیستن من از این بیشتر ازم بر نمیاد منم ناراضی ام..
تشکر اگه کمک کنین.راه خنثی کردن اثر عاق والدین
واسه من که هرکاری هم نمیتونم کنم کاری بهم پیشنهاد کنین که شدنی باشه برام.
تشکر رفقا
التماس دعا.
Raimondo.fosca@yahoo.com

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

اگرچه حقوق و وظايف طرفيني است. يعني همان طور كه پدر و مادر حقوقي به گردن فرزند دارند وظايفي نيز در برابر فرزندان دارند، چنان كه فرزندان نيز در برابر وظايفي كه در مقابل پدر و مادر دارند حقوقي نيز به گردن آنان دارند. هر كدام از اين دو گروه وظايف خود را در برابر ديگري انجام ندهند گناه كارند و مورد عاق قرار خواهند گرفت. يعني فرزند نيز اگر وظايفي كه پدر و مادر بايد برايش انجام مي داده اند را به درستي انجام نداده اند ميتواند پدر و مادر را عاق كند. البته بايد به نكته اي كه در آخر مي گوييم توجه داشته باشد. اما نكته بسيار مهمي كه بايد به آن توجه كنيم اين است كه هر كدام از والدين و فرزندان تكليف دارند وظيفه خود را در برابر طرف مقابل انجام دهند. اگر چه آن طرف عامل به وظيفه خود نبوده باشد. بنا بر اين فرزندان موظفند وظيفه خود را در قبال پدر و مادرشان انجام دهند اگر چه آن ها عامل به وظيفه خود نبوده باشند، خواه پدر و مادر زنده باشند يا مرده، خوب باشند يا بد، و حتي خواه مسلمان باشند يا غير مسلمان. مردي به امام صادق عرض كرد: پدر و مادر من مخالف شما و مذهب شيعه هستند، حضرت فرمود: با آن ها خوش رفتاري كن همان گونه كه با مسلمان هاي دوست ما اهل بيت خوش رفتاري مي كنيد.(1) امام باقر(ع) فرمود: سه چيز است كه خداوند اجازه مخالفت در آن را به كسي نداده است و آن عبارت است از: رد امانت به صاحبش خواه نيكوكار باشد يا بدكردار، وفاي به عهد و پيمان نسبت به نيكوكار و بدكردار، و خوش رفتاري با پدر و مادر ، نيكوكار باشند يا بدكردار(2) امام صادق (ع) فرمود: حتي اگر پدر و مادرت تو را زدند نسبت به آنان بدي مكن بلكه بگو: خدا شما را بيامرزد (3) و فرمود: هر كسي با حالت خشم و غضب به پدر و مادرش نگاه كند نماز و روزه آن شخص قبول نيست حتي اگر پدر و مادرش به او ستم كرده باشند. (4)
با تمام نواقصي كه ممكن است والدين داشته باشند، خداي متعال در رابطه با ارتباط فرزندان با والدين مي فرمايد: «و اخفض لهما جناح الذل من الرحمه و قل رب ارحمهما كما ربياني صغيرا.»(5) در مقابل پدر و مادر با گفتار و رفتارت فروتني و تواضع كن و همانند مرغي كه از روي مهر و محبت، در بالهاي خود فرو مي افكند و جوجه هاي خويش را زير پر مي گيرد، تو نيز كه اكنون جوان و نيرومندي و بال و پري گشوده داري پدر و مادر را در آغوش مهر خود جاي ده و بگو: پروردگارا والدينم را مشمول رحمت واسعه ي خود بنما، همانطور كه اينان از روي رحمت و عطوفت مرا در كودكي پرورش دادند. هر گز با تندي و شدت به پدر و مادرت منگر و با نگاه خيره و پر توجه به آنان نظر مكن، مگر آن كه نگاهت از روي كمال رأفت و رحمت باشد. مواظب باش صدايت بلندتر از صداي آنها نشود.
معمولا پدر و مادر ها با چنين مشكلاتي و چنين اختلافاتي فرزندان خود را عاق نمي كنند. يعني اينكه شما تصور مي كنيد آنها شما را عاق كرده اند به نظر صحيح نيست و تنها مي توان گفت كه رضايتشان از شما كم است و آن را نيز مي توانيد تصحيح كنيد. البته نه اينكه اصلا حرف خودتان را نزنيد، بلكه كاري كنيد كه كمتر در مورد مباحث اختلافي تان با آنها بحث كنيد. سعي كنيد در جايي كه آنها هستند احترامشان را نگه داريد و در مورد چيزهايي صحبت كنيد كه مرد اتفاق شما و آنان است. اگر سكوت كنيد و در برابر پدر و مادر بي احترامي نكنيد يقين داشته باشيد كه خداوند پاداش صبر كنندگان را به زودي عنايت مي كند.
پي نوشت ها:
1. الكافي، شيخ كليني، ج 2 ، ص163، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ش 1365.
2. همان.
3. همان، ص 157.
4. مستدرك الوسايل، آل البيت 1408، چاپ 4، ج 15، ص 195.
5. اسراء (17) آيه 24.