با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اساسا گناه بر روح و روان و بر سر نوشت انسان و جامعه آثار منفي زيادي دارد كه قساوت قلب، سياهي دل، كوتاهي عمر، كاهش رزق و روزي، سلب توفيقات الهي، مانع استجابت دعا، رسوايي و آبروريزي و دهها آثار منفي از جمله آن هاست.
نگاه گناه آلود، نيز از اين آثار و تبعات مستثني نيست. در روايات به برخي از اين آثار اشاره شده است. از جمله:
نگاه آلوده به نا محرم باعث سنگدلي و قساوت قلب و تيرگي دل مي گردد. اين چشم دوختن به گناه و نگاه هاي آلوده است كه مانع بصيرت دروني و باز شدن چشم خدايي در درون و باطن انسان مي شود. رسول خدا(ص) مي فرمايد: «غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ تَرَوْنَ الْعَجَائبِ» چشم هايتان را از نامحرم وگناهان ببنديد، تا خداوند چشم ملكوتي و باطن نگر به شما عنايت كند، تا با آن بتوانيد شگفتي هاي آفرينش و باطن آن را مشاهده كنيد.(1)
باز آن حضرت ميفرمايد: «كسي كه چشمش را از حرام پر كند، خداوند روز قيامت چشمش را از آتش پر خواهد كرد، مگر آن كه توبه كند و برگردد».(2) اگر ترك گناه، هميشگي باشد ثمرات دنيوي و اخروي اش را به شما نشان خواهد داد.
آثاري براي چشم پوشي از حرام در روايات ذكر شده، از جمله چشيدن شيريني عبادت: پيامبر اسلام(ص) ميفرمايد: «مسلماني چشم خود را از زن نامحرم فرو نميبندد، مگر آن كه خداوند شيريني عبادتش را در دل او ايجاد ميكند».(3)
اينكه به فكر اين هستيد كه حرف شيطان را گوش ندهيد، بسيار خوب است و اميدواريم كه هميشه همينگونه باشيد. بايد بدانيد كه گناه هر چه باشد قابل توبه است. توبه از هر گناهي دو ركن اساسي دارد: پشيماني از گناه؛ تصميم بر ترك آن.
در صورت توبه از سوي انسان شكي نيست كه خداوند آن را مي‌پذيرد. اين بشارت را خداوند در قرآن داده است: «هو الّذي يقبل التوبة عن عباده ويعفو عن السيئات؛(4) خدا است كه توبة بندگانش را مي‌پذيرد و گناهان آنان را عفو مي‌نمايد». كسي در وفاي به عهد راستگوتر از خداوند است؟ قرآن مجيد وعده داده كه خداوند توبه را از بندگانش مي‌پذيرد.
اما براي اينكه هميشه به ياد خدا باشيد، بايد به دقت، در آفريده هاي خدا بينديشيد و با كساني كه مومن هستند همراه و همنشين باشيد. بهترين ذكر ها نيز نماز خواندن و گفتن تسبيحاتي است كه در نمازها در ركعت سوم و چهارم مي خوانيم(تسبيحات اربعه).
پي نوشت ها:
1. بحار الانوار، علامه مجلسي، مؤسسه الوفاء بيروت – لبنان، سال انتشار 1404 ق، ج 101، ص 41.
2. همان، ص 33.
3. همان، ص 39.
4. شورى (42) آيه 25.
موفق باشید.
