خواندن زن

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در خصوص حرمت آواز خواندن زن در قرآن آيه اي نيست، بلكه آياتي كه به طور كلي حرمت بعضي كارها را براي زنان بيان كرده مثل نگاه كردن، آشكار كردن زينت و... يا بعضي آيات كه درباره حرمت اصل غنا و آواز خواني حرام است، شامل آواز خواندن زن هم مي شود كه به چند آيه اشاره مي كنيم:
1- «وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِن....»(1)؛ و زينت و جمال خود را آشكار نسازند جز براى شوهران خود يا پدران يا پدران شوهر يا پسران خود ....
بدون شك صداي زن مخصوصا با آواز و ناز، زينت او محسوب شده و در اين آيه نهي شده از آشكار كردن آن براي نامحرمان.
2- «و من الناس من يشترى لهو الحديث ليضلّ عن سبيل اللّه بغير علم و يتخذها هزواً اولئك لهم عذاب مُهين»(2)؛ گروهى از مردم، خريدار سخنان بيهوده اند، تا به نادانى، مردم را از راه گمراه كنند و قرآن را به مسخره مى گيرند. بهره اينان، عذابى است خوار كننده.
در روايات صحيح، اين آيه بر غنا و موسيقي تطبيق شده و وعده آتش، بر آن ها داده است.(3)
3- «والذين لايشهدون الزور واذا مروا باللغو مروا كراماً»؛ (4) مؤمنان واقعي آنان اند كه به دروغ شهادت نمى دهند و چون بر ناپسندى بگذرند، به شتاب از آن دورى مى جويند.
در روايت معتبر،"الزّور" به غنا و موسيقي تفسير شده است. (5)
4- «والذين هم عن اللغو معرضون»؛ (6) «آنان كه از عمل (يا سخن) بيهوده اعراض مى كنند.»
در ذيل اين آيه شريفه، روايتى از امام نقل شده كه آن حضرت مى فرمايد:«انه الغناء والملاهى»؛ (7) «آن لغو، عبارت است از لهو و لعب».
5- «يَانِسَاءَ النَّبىِ‏ِّ لَسْتنُ‏َّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتنُ‏َّ فَلَا تخَْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِى فىِ قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا»(8)؛ اى همسران پيامبر، شما مانند هيچ يك از زنان [ديگر] نيستيد، اگر سَرِ پروا داريد پس به ناز سخن مگوييد تا آنكه در دلش بيمارى است طمع ورزد و گفتارى شايسته گوييد.
اين آيه هر چند درباره زنان پيامبر(ص) است. اما توصيه اي كه به آنها مي كند شامل زنان ديگر نيز مي شود، اينكه در گفتارشان با نامحرمان با نرمي سخن نگويند تا ديگران در آنها طمع كنند و مسلما نهي از آواز خواني نيز از اين آيه به دست مي آيد.
رواياتي كه در خصوص حرمت شنيدن صداي زن خواننده وارد شده است، و بيع و شراء و كسب او را حرام دانسته چنين است:
1- مسعدة ‌بن ‌زياد مي‌گويد: «در خدمت ‌امام ‌ششم‌(ع) بودم ‌كه ‌شخصي‌ گفت‌: در همسايگي ‌من ‌كساني ‌هستند كه ‌كنيزهاي ‌آوازه ‌خوان ‌و موسيقيدان ‌دارند و گاه‌ و بي گاه‌ مي‌خوانند و مي‌نوازند. گاهي‌ كه‌ براي ‌كاري ‌به ‌طرف‌ ديوار خانه ‌آنان ‌مي‌روم‌، اندكي توقف ‌مي‌كنم ‌تا آواز آن‌ها را بهتر و بيش تر بشنوم‌! حضرت ‌فرمود: ديگر اين ‌كار را تكرار مكن‌». (9)
2- «قَالَ سُئِلَ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا (ع) عَنْ شِرَاءِ الْمُغَنِّيَةِ فَقَالَ قَدْ تَكُونُ لِلرَّجُلِ الْجَارِيَةُ تُلْهِيهِ وَ مَا ثَمَنُهَا إِلَّا ثَمَنُ كَلْبٍ وَ ثَمَنُ الْكَلْبِ سُحْتٌ وَ السُّحْتُ فِي النَّارِ»(10)؛ حسن بن علي وشاء مي گويد: از حضرت رضا (ع) سؤال شد: كنيز آوازه خوان را مي شود خريد و فروش كرد. فرمود: مردي كنيزي دارد كه او را با آواز خود مشغول مي كند. پولي كه از محل فروش او به دست مي آيد، مانند پولي است كه از فروش سگ به دست مي آيد و حرام است.
3- «أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ الْمُغَنِّيَةُ مَلْعُونَةٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَكَلَ كَسْبَهَا»(11)؛ امام صادق(ع) فرمودند زن آوازه خوان مورد لعن است و ملعون است كسي كه درآمد او را بخورد.
در اين زمينه روايات ديگري است كه در كتب فقهي و روايي موجود است و مي توانيد آنها را وسايل الشيعه ببيند.(12)
پي نوشت ها:
1. نور(24)آيه31.
2. لقمان (31) آيه 5.
3. حر عاملي، وسائل الشيعه، ج 12، ص 226، روايت 6، محمد بن مسلم عن الباقر(ع): «الغناء، مما وعداللّه عليه النار. و تلاهذه الايه: و من الناس من يشترى لهو الحديث ليضل عن سبيل اللّه بغير علم و يتخذها هزواً، اولئك لهم عذاب مهين».
4. فرقان (25) آيه 72.
5. وسائل الشيعه، ج 12، ص 226، روايت 3 و 5.
6. مؤمنون (23) آيه 3.
7. عبد على بن جمعه العروسى الحويزى، تفسير نورالثقلين، انتشارات اسماعيليان، ج 3، ص 529.
8. احزاب(33)آيه32.
9. وسائل ‌الشيعه‌، ج ‌2، ص 957‌.
10. همان، ج 17، ص123.
11. همان، ص121.
12. همان، باب 16؛ بَابُ تَحْرِيمِ بَيْعِ الْمُغَنِّيَةِ وَ شِرَائِهَا وَ سَمَاعِهَا وَ تَعْلِيمِهَا ....
موفق باشید.