نام

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
قبل ازظهور اسلام، مشركان بت‌پرست معتقد به خداوند نيز بوده‌اند. از اين رو به آن ها مشرك گفته مي‌شود. اعتقاد آنان به خداوند به عنوان ربّ الارباب بوده، نيز خالقيت را به او نسبت مي‌دادند، ولي از آن رو كه معتقد بودند راه‌يابي به پيشگاه او و برقراري ارتباط با او نا ممكن است و بايد با واسطه‌اي با خداوند ارتباط برقرار نمود، اشيائي از قبيل ماه، ستارگان و بت‌ها را مي‌پرستيدند، ولي در عين حال به الوهيت خداوند (الله) نيز معتقد بودند، همان گونه كه اين مطلب در قرآن آمده:
«وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى».(1)
همه مشركان به خدا(الله) به عنوان‌ آفريدگار تمام عالم هستي(آسمان و زمين) اعتقاد داشتند. اين صريحاً‌ در يكي از آيات قرآن آمده:
و لئن سألتهم من خلق السموات والارض ليقولنّ الله؛(2)
اگر از ايشان سؤال كنيد كه چه كسي آسمان ها و زمين را خلق كرده است، در پاسخ مي گويند خدا (الله).
اين آيات بيانگر آن است كه الله به عنوان‌آفريدگار عالم هستي مورد پذيرش همه بوده. اما بت ها را واسطه و نماينده پروردگار عالم مي دانستند.
نتيجه آن كه روشن است چرا نام پدر پيامبر عبدالله است.
الله چيز نامعلومي براي عرب قبل از اسلام نبود. او پرودگار تمام عالم هستي بود. همان خداي آفريدگار بود. و چون خاندان پيامبر بر دين حنيف و يكتاپرست بودند، نامگذاري نام فرزندشان به عبدالله نيز روشن مي شود.
پي‌نوشت‌ها:
1. زمر (39) آيه 3.
2. همان، آيه 38.
موفق باشید.