ترك نماز

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر گرامي اين كه از نماز نخواندن تان ناراحت هستيد، نشانه بسيار خوبي است بر اينكه هنوز نسبت به نماز بي تفاوت نيستيد و همين مسئله به شما كمك خواهد كرد كه سريع تر مشكل تان حل شود.
در ابتدا بايد بگويم غالبا زندگي بدون معنويت و زندگي همراه با دوري از خدا براي انسان بي مفهوم مي شود و علت بسياري از نا اميدي ها و افسردگي ها در افراد با اينكه از نظر مادي بعضا توانا هستند همين دوري از خدا و دستورات اوست و بر عكس در بسياري از افراد نشاط و سبك بالي و اميد به زندگي زنده است براي اين كه معنويت خود را از دست نداده و رشته اتصال با خدا را از بين نبرده اند.
اما ترك نماز علل زيادي دارد كه گاهي ترك نماز يا به خاطر عدم اطلاع از آثار آن و يا عدم اطلاع از عواقب ترك آن است كه اگر اين علت در شما هست بايد بگويم كه : ولي براي تقويت انگيزه و علاقه خويش يه اين امر مهم سعي كنيد با مطالعه كتب جذاب كه درباره نماز و اهميت آن نوشته شده، شناخت خود را در اين باره گسترش و تعميق بخشيد. در اين باره مطالبي را يادآور مي شويم و شما را به مطالعه كتب زير توصيه مي كنيم:
1.نماز و آثار آن در دوره جواني، تاليف ابراهيم موسي زاده
2. دانستني هاي لازم از نماز، محمد وحيدي
3. اسرار الصلاة يا پرواز در ملكوت، امام خميني(ره) ترجمه آقاي فهري
4. پرتوي از اسرار نماز ،از محسن قرائتي
5. صلوة الخاشعين ،از مرحوم دستغيب
6. نماز از ديگاه قرآن و حديث، سيد حسن موسوي لاهيجي، انتشارات جامعه مدرسين .
و بايد بگوييم كه يكي از عوامل و راهكار مهم دوباره نماز خواندن شناخت پيامدهاي منفي ترك نماز است. در قرآن بر ترك نماز وعده عذاب داده شده است: « بهشتيان از دوزخيان مي‌پرسند: چه چيز شما را به دوزخ كشانيد، جهنميان در پاسخ گويند: ما از نمازگزاران نبوديم».(1)
و روايتي در باره سستي در نماز مي آورم:
أَنَّهَا سَأَلَتْ أَبَاهَا مُحَمَّداً ص فَقَالَتْ يَا أَبَتَاهْ مَا لِمَنْ تَهَاوَنَ بِصَلَاتِهِ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ قَالَ يَا فَاطِمَةُ مَنْ تَهَاوَنَ بِصَلَاتِهِ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِخَمْسَ عَشْرَةَ خَصْلَةً سِتٌّ مِنْهَا فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ ثَلَاثٌ عِنْدَ مَوْتِهِ وَ ثَلَاثٌ فِي قَبْرِهِ وَ ثَلَاثٌ فِي الْقِيَامَةِ إِذَا خَرَجَ مِنْ
فاطمه زهرا (س) از پدرش رسول خد پرسيد: عذاب و عقوبت كسي كه نمازش را سبك بشمارد [ يعني مسلماني كه نماز نخواند يا گاهي بخواند يا به نماز و كيفيت صحت آن اهميتي ندهد ] چيست؟ پيامبر فرمود: هر مرد يا زني نمازش را سبك بشمارد و نسبت به آن بي اهميت باشد، خداوند او را به پانزده بلا و گرفتاري مبتلا مي‏سازد. شش مكافات در دنيا و سه گرفتاري هنگام مردن و سه تا در قبر و عالم برزخ و سه مجازات در قيامت خواهد بود:
فَأَمَّا اللَّوَاتِي تُصِيبُهُ فِي دَارِ الدُّنْيَا فَالْأُولَى يَرْفَعُ اللَّهُ الْبَرَكَةَ مِنْ عُمُرِهِ وَ يَرْفَعُ اللَّهُ الْبَرَكَةَ مِنْ رِزْقِهِ وَ يَمْحُو اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ سِيمَاءَ الصَّالِحِينَ مِنْ وَجْهِهِ وَ كُلُّ عَمَلٍ يَعْمَلُهُ لَا يُؤْجَرُ عَلَيْهِ وَ لَا يَرْتَفِعُ دُعَاؤُهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ السَّادِسَةُ لَيْسَ لَهُ حَظٌّ فِي دُعَاءِ الصَّالِحِينَ
اما شش بلاي دنيوي: خداوند بركت را از عمر او برمي‏دارد (عمرش كوتاه مي‏شود يا پرفايده و نافع نيست).
2 - بركت را از رزق و روزي او برمي‏دارد (مبتلا به فقر مي‏شود يا اگر پول دارد، نفعش به كسي نمي‏رسد).
3 - خداوند سيماي صالحان را از چهره او بر مي‏دارد (هر كس او را ببيند، او را از مجرمان و افراد ناشايست مي‏پندارد).
4 - اعمال خوب ديگراو اجري ندارد.
5 - دعاي او به آسمان نمي‏رود (پذيرفته نمي‏شود).
6 - اگر خوبان هم به او دعا كنند، براي او فايده‏اي ندارد.
وَ أَمَّا اللَّوَاتِي تُصِيبُهُ عِنْدَ مَوْتِهِ فَأُولَاهُنَّ أَنَّهُ يَمُوتُ ذَلِيلًا وَ الثَّانِيَةُ يَمُوتُ جَائِعاً وَ الثَّالِثَةُ يَمُوتُ عَطْشَاناً [عَطْشَانَ‏] فَلَوْ سُقِيَ مِنْ أَنْهَارِ الدُّنْيَا لَمْ يَرْوَ
اماسه بلا وقت مرگ:
7- هنگام مردن ذليلانه و با خواري مي‏ميرد.
8 - گرسنه مي‏ميرد.
9 - تشنه مي‏ميرد (هنگام مردن چون احساس گرسنگي و تشنگي مي‏كند، تمام فكر و توجهش به آن است و توجهي به خدا و ياد خدا ندارد، در نتيجه با حالت غفلت مي‏ميرد). اگر از تمام رود هاي دنيا بخورد سيراب نمي شود
وَ أَمَّا اللَّوَاتِي تُصِيبُهُ فِي قَبْرِهِ فَأُولَاهُنَّ يُوَكِّلُ اللَّهُ بِهِ مَلَكاً يُزْعِجُهُ فِي قَبْرِهِ وَ الثَّانِيَةُ يُضَيَّقُ عَلَيْهِ قَبْرُهُ وَ الثَّالِثَةُ تَكُونَ الظُّلْمَةُ فِي قبره
اما سه بلاي قبر:
10 - در قبر فرشته اي او را آزار مي‏دهد.
11- قبر بر او سخت و ناگوار مي‏شود و بر او فشار مي‏آورد.
12 - دچار ظلمت در قبر مي‏شود (روح او در قبر دچار فشار و ظلمت مي‏شود).
وَ أَمَّا اللَّوَاتِي تُصِيبُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ فَأُولَاهُنَّ أَنْ يُوَكِّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَكاً يَسْحَبُهُ عَلَى وَجْهِهِ وَ الْخَلَائِقُ يَنْظُرُونَ إِلَيْهِ وَ الثَّانِيَةُ يُحَاسِبُهُ حِسَاباً شَدِيداً وَ الثَّالِثَةُ لَا يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ لَا يُزَكِّيهِ وَ لَهُ عَذَابٌ
و سه بلاي قيامت:
13 - در روز قيامت هنگامي كه از قبر به سوي صحراي محشر روانه شود، فرشته اي او را به صورت روي زمين مي‏كشاند و مردم او را نگاه مي‏كنند.
14 - از او به سختي حساب مي‏كشند.
15 - خداوند نظر لطف و مرحمت به او نمي‏كند، در نتيجه دچار عذاب الهي مي‏شود.(2)
و گاهي اوقات انسان در اثر كثرت گناه ترك نماز مي كند كه البته اين از راه هاي متداول شيطان است ، يعني شيطان مي آيد و به ما مي گويد تو كه خيلي گناه كردي و مثل خوب ها نيستي و خدا ديگر تو را نمي بخشد حتي اگر نماز بخواني و از اين قبيل تفكرات ، و اين باعث مي شود كه انسان نماز را ترك كند در حال كه خدا وند وعده داده همه گناهان را مي بخشد به شرط توبه يعني ما اگر توبه كنيم خدا گناهان ما را مي بخشد پس چه دليلي وجود دارد كه ما نا اميد بشويم: قرآن مي فرمايداي بندگان كه بر خود اسراف و ستم كرديد ، از رحمت خدا مأيوس نشويد كه خدا همهء گناهان را مى آمرزد, زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است .(3). توبه حقيقي گناهكار توبه كننده را محبوب خدا مي سازد. قرآن كريم مي فرمايد: «اِنّ الله يحبّ التوابين؛(4) خداوند توبه كنندگان را دوست مي دارد».كسي كه دوست و محبوب خدا شد، خدا عزيزش مي كند؛ همه گناهان كبيره و صغيره او را مي بخشد، چنان كه پيامبر فرمود:«التائب من الذنب كمَن لا ذنب له؛(5) كسي كه از گناه توبه كند (خداوند همه گناهان او را مي آمرزد و) همانند كسي مي شود كه هيچ گناهي نكرده است».
در انتها خدمتتان عرض مي كنيم به سوي خدا برگرديد و توبه واقعي كنيد و بدانيد كه خدا تمام گناهان را مي بخشد و با خواندن دوباره نماز و به جا اوردن قضاي نماز هايي كه نخوانده ايد و انجام كار هاي خير كفه اعمال خير تان را سنگين كنيد و مطمئن باشيد در اين صورت آرامش پيدا مي كنيد و زندگي برايتان زيباتر خواهد شد.
پي‌نوشت‌ها:
1. مدثر (74) آيات 40 ـ 41.
2. محدث نورى، مستدرك الوسائل، 18 جلد، مؤسسه آل البيت عليهم السلام قم، 1408 ه.ق، ج3، ص 24.
3. سوره زمر(39)، آيه 53.
4. سوره بقره(2) آيه 222.
5. كليني، اصول كافي، ترجمه حاج سيد جواد مصطفوى‏، كتاب فروشى علميه اسلاميه، ج 3، ص 109.