آیا می توان با ستناد به آیه شریفه اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حینَ مَوْتِها وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها فَیُمْسِكُ الَّتی قَضى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْرى إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فی ذلِكَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ [زمر/42] خدا جانها را به هنگام مردنشان مىگیرد، و نیز جان كسانى را كه در خواب خود نمردهاند. جانهایى را كه حكم مرگ بر آنها رانده شده نگه مىدارد و دیگران را تا زمانى كه معین است باز مىفرستد. در این عبرتهاست براى آنهایى كه مىاندیشند. سوره زمر/42
و بخصوص با توجه به معنی " جانهایى را كه حكم مرگ بر آنها رانده شده نگه مىدارد و دیگران را تا زمانى كه معین است باز مىفرستد" به وجود تناسخ برای بعضی ارواح استناد کرد؟
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسشگر محترم آيه بالا هيچ دلالتي بر تناسخ ندارد.
تناسخ به اين معنا است كه انساني كه زندگي كرده با مرگ مرحله معادش شروع مي شود و معادش زندگي دومي است كه براي او پيش مي آيد يعني روح او دوباره در قالب بدن جديدي متولد مي گردد و رشد و نمو مي كند و زندگي ديگري خواهد داشت، ولي زندگي دوم او تابع زندگي قبلي است؛ اگر در زندگي قبلي ايمان و تقوا و نيكوكاري داشته، زندگي دومش خوب خواهد بود و ...
اما اين آيه ناظر به اين واقعيت است كه خواب با مرگ شبيه است و خواب مرگ كوچك است و هر كس مي خوابد، خداوند روح او را مي گيرد. اگر اجل او رسيده باشد ديگر روح به بدن بر نمي گردد و خواب او به مرگ مي پيوندد و روح به عالم برزخ و بعد قيامت كبرا مي رود ولي اگر مرگ او فرانرسيده باشد، روح به بدن بر مي گردد و حيات مادي اش تا رسيدن اجل ادامه مي يابد.
اين آيه هيچ دلالتي بر تناسخ و نبود معاد و جهان ديگر ندارد.
تناسخ اعتقادي در نفي معاد و جهان آخرت است و اين آيه در صدد اثبات معاد است.
