سلام""پسری 23 ساله هستم که حدود 2 سال هست که نسبت به حرفهای پدرومادر خود حساس شدم
همیشه بهم گیر بی خود میدن{چی بخور.چی نخور.چی کار بکن.چی کار نکن و...}وقتی میگن اعصابم بهم میریزه .داغون میشم..یا یه روز {20 بار} گفتم این کار رو انجام نده بعد اومدم خونه دیدم دقیقا برعکس عمل کرده دو روز حالم گرفته بود .نمیدونم چی کار کنم از این اخلاقشون خسته شدم.آخه توی سن وسال من کسی دوست نداره {پدر و مادر} کاراشو زیر ذربین بذارن
دیگه به سنی رسیدم که بفهمم که چه کاری درسته"
ممنون از شما لااقل میدونم که یکی هست که به حرفام گوش بده و یه جواب درست بده

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

واقعيت اين است كه در زمانه اي كه ما زندگي مي كنيم نگراني پدرها و مادرها در مورد فرزندانشان خيلي زياد شده است و علت آن هم شرايط پيچيده و مشكلاتي است كه سر راه جوانها وجود دارد. اين كارها و حرف هاي پدر و مادرتان را نبايد به حساب لجاجت و زورگويي آنها گذاشت، آنها به هيچ عنوان قصد اذيت كردن شما را ندارند، بلكه آنها فقط نگران شما هستند، اما با همه اين توضيحات، پدر و مادرها نبايد در اين موارد سخت گيري شديد داشته باشند، و بايد استقلال زندگي بچه ها را رعايت كنند، و به آنها احترام بگذارند.
به اين نكته توجه داشته باشيد كه اين طور نيست كه پدر و مادرها هميشه به دنبال اين باشند كه حرف خودشان را به كرسي بنشانند، بلكه آنها چندين سال از شما بيشتر زندگي كرده اند و تجربه زيادتري دارند، لذا در مسائل مختلف اگر احساس كنند كه كار يا حرف شما درست نيست از روي دلسوزي جلوي شما را مي گيرند و سعي مي كنند كه حرف درست خودشان اجرا شود، البته خيلي مشخص است كه در بعضي موارد، پدرها و مادرها هم اشتباه مي كنند، و واضح است كه سخت گيري بيش از حد خانواده ها درست نيست و آنها بايد به حرفهاي بچه ها هم توجه كنند و تا جايي كه امكان دارد و مشكلي ايجاد نمي كند بچه ها را آزاد بگذارند، اما بايد انصاف به خرج بدهيد و به آنها هم حق بدهيد.
اينكه به سني رسيده ايد كه تا حدود زيادي خوب و بد را تشخيص مي دهيد حرف درستي است، اما بايد دقت داشته باشيد كه خيلي از افرادي كه هم سن و سال شما هستند و خوب و بد را هم تا حدودي تشخيص مي دهند گاهي اوقات هم دچار اشتباهات فاحش و بزرگي مي شوند كه پدر و مادرها را نگران مي كند.
در هر صورت شما بايد با احترام گذاشتن به عقايد و نظرات پدر و مادرتان، مديريت آنها در خانواده را قبول كنيد و سعي كنيد كه از آنها تبعيت كنيد، مطمئن باشيد كه برخورد تند و خشن شما با آنها، شما را يك انسان غير معقول و حرف گوش نكن جلوه مي دهد و اين باعث مي شود كه آنها به شما كمتر اعتماد كنند. در مواقعي كه حتي فكر مي كنيد كه تصميم آنها نادرست است، اگر سعي كنيد كه با آنها درست برخورد كنيد و صداقت و تواضع خودتان را به آنها نشان بدهيد رفتار آنها هم كاملا عوض خواهد شد و به شما بيشتر اعتماد مي كنند و خيلي از كارها را به عهده خودتان مي گذارند. البته منظور اين نيست كه اصلا حرفتان را نزنيد،‌ بلكه منظور اين است كه با آنها صحبت بكنيد، اما رعايت احترام آنها را هم بكنيد و سعي كنيد با اطمينان خاطر دادن به آنها، زمينه لازم براي جلب اعتماد آنها را فراهم كنيد.
اگر در اطرافيان و آشنايانتان، كسي هست كه روي پدر و مادرتان نفوذ دارد مي توانيد از او بخواهيد تا با پدر و مادرتان صحبت كند و از آنها بخواهد كه حداقل در مسائل سطحي و بي اهميت، مثل خوردن، خوابيدن، و اين جور چيزها به شما كاري نداشته باشند، و بيشتر از گذشته مراعات شما را بكنند.
احتمال دارد كه پدر و مادر شما هم مثل خيلي از پدر و مادرها، نوعي طرز فكر قديمي و مربوط به دوران خودشان داشته باشند، كه در مواردي با طرز تفكر شما و رفتار شما سازگاري ندارد، بايد خيلي مواظب باشيد كه توي ذوق آنها نزنيد و حداقل به صورت مستقيم با آنها جر و بحث نكنيد. تا آنجا كه ممكن است كارهايتان را طبق دلخواه آنها انجام دهيد، شايد در بعضي موارد مخالف ميلتان باشد، اما به اين نكته توجه داشته باشيد كه رضايت و دلخوشي آنها موجب سرازير شدن رحمت الهي در زندگي شما مي شود و آثار مثبت آن را حس خواهيد كرد و باعث پيشرفت مادي و معنوي شما خواهد شد. يقين داشته باشيد كه راضي نگه داشتن پدر و مادر بسيار بيشتر و بسيار سريع تر موجب پيشرفت شما خواهد شد. تجربه هم ثابت كرده است كه افرادي كه پدر و مادرشان از آنها راضي هستند، صدمه مادي و معنوي كمتري مي بينند.