سلام
از پاسخگویی به موقع شما نهایت تشکر را دارم
درباره ی سوال قبلیم باید این حرف رو بگم که من اوجایی که بودم رو اصلا دوست نداشتم و حتی از رفتاری که با من میشد اصلأ خوش نمیامدم و گاهی اوقات خونه که میومدم بارها توی خلوت خودم میزدم زیر گریه و از خدا میخواستم که منو ببخشه ولی باور کنید که من اونجا کارآموز بودم و وقتی اون به من میگفت بیا کنار من بشین تا کار یاد بگیری نمی تونستم بگم نه و من نمیام آخه من میبایست اونجا کار کنم ولی به قول شما باید خدا رو شکر کنم که از این بدتر نشد ولی با این حال هنوز ترس کار کردن با همکار مرد رو دارم
خیلی ممنون
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي در كار آموزي شما مجبوريد كه كار را ياد بگيريد، ولي بايد دقت كنيد كه اگر مي توانيد جايي براي كارآموزي برويد كه همكاران تان زن باشند يا اگر مرد هم هست لا اقل شما درخواست كنيد براي اين كه راحت تر باشيد از كارشناس زن براي ياد دادن كار به شما استفاده كنند.
و اگر هيچ يك ممكن نشد، يعني به هيچ وجه نتوانستيد كار را از يك زن ياد بگيريد، و مجبور بوديد از يك مرد ياد بگيريد، بايد در رفتارتان بسيار مواظب باشيد، كه با وقار و سنگيني خود وصحبت كردن به صورت رسمي و نه دلبرانه ، و رفتار محكم نه عاطفي، و برخورد جدي نه همراه با شوخي، اجازه ندهيد كه مرد به شما وابسته بشود.
البته ترس شما نيز از كار كردن با مردان نشانه حيا و ايمان شما است و اين خوب است و موجب مي شود كه در رفتارتان در مواجهه با مردان بيشتر دقت كنيد. البته اين ترس نبايد موجب اختلال در زندگي تان بشود.
براي آينده هم اگر تمايل به كار كردن داريد بهتر است ابتدا مراكزي كه كاركنان آن خانم است را انتخاب كنيد، اگر هم مشكل است، در صورتي كه به كار كردن نياز مبرم نداريد، بهتر است كاركردن را به بعد از ازدواج واگذار كنيد و پي گيري شغل را به همسر آيندۀ خود بسپاريد.
موفق باشید.
