خیانت به همسر

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
اللهم اغفر لي الذنوب التي تهتك العصم؛ خدايا ! از تو مي خواهم آن دسته از گناهانم را بيامرز كه سبب بي آبرويي من مي شود و پرده ي روي گناهانم را كنار مي زند، و مرا نزد خلايق رسوا مي كند.
آقاي پرسشگر! پيش از ارائه مشاوره و راهكار چند نكته را توجه كنيد.
نكته اول: غفلت و در خواب فرورفتگي تا كي؟ آيا پس از ازدواج باز فشار جنسي داشتي كه به سمت گناه رفتي؟ آيا نياز جنسي شمابا ازدواج بر طرف نمي شد؟ يا فكر مي كردي از راه هرزگي و بندگي هواي نفس زودتر به سعادت و خوشبختي مي رسي؟ آيا نمي دانيد كه خداوند ستار هميشه گناهان را نمي پوشاند، بلكه مدتي به انسان مهلت مي دهد تا از خواب غفلت بيدار شود، اگر از اين مهلت دادن ها سؤء استفاده كرد و بر گناه خويش اصرار ورزيد، زمينه رسوايي و آبرو ريزي او را فراهم مي سازد؟ديدي كه در زمان مجردي چون همسر نداشتي، رسوايت نكرد، به تو مهلت داد تا برگردي و توبه كني، اما شما اين كار را نكردي، چند سالي بعد از ازدواج باز هم به تو مهلت داد، ولي باز از خواب غفلت بيرون نيامدي، بلكه آن زن را به خانه خود دعوت كردي و با اين كار شعله هاي آتش جهنمت را شعله ور تر ساختي، و كار را به جايي رساندي كه خداوند با آن كه ارحم الراحمين و ستار العيوب است، بر تو خشم كرد. الان هم مي گويي توبه كردم. از وجدان خودت بپرس: اگر همسرت از راه تلفن همراه و يا برخي حركات و كارهاي شما به ارتباط نا مشروعت پي نمي برد و شما را در فشار و منگنه قرار نمي داد، و زندگي ات وارد اين مرحله كه خود توضيح دادي نمي شد، باز توبه مي كردي؟ معلوم نبود، شايد. پس اگر آبرويت برود، و اگر پيش مردم رسوا و انگشت نماي سرزنش ها و شماتت هاي مردم گردي، و اگر همسرت به خاطر خيانت شما به او آرامش روحي و رواني خود را از دست داده، و اگر خداي ناكرده راه گناه را در پيش بگيرد، مقصر همه اين كارها كسي جز خودت نيستي، و بار همه اين گناهان بر دوش شما است، پس هيچ كسي جز خودت را ملامت و سرزنش نكن.
نكته دوم: الان سخن از توبه و استغفار مي گويي. خودت، خودت را ارزيابي كن، ببين آيا توبه حقيقي كردي يا توبه از روي ناچاري؟ اگر توبه حقيقي كردي خوشا به حالت، اگر دنيايت هم خراب شود، لا اقل آخرت خوبي خواهي داشت ،اما اگر اظهار توبه تنها از روي ناچاري و براي از هم نپاشيدن زندگي و نرفتن آبرو و حيثيت اجتماعي باشد، واي به حال تو . پس به خودت و آينده ات و آخرتت و فرزندانت رحم كن . عمق دلت را وارسي كن، ببين آيا هنوزمحبت و عشق آن زن بدكاره ، در ته دلت نيست؟ اگر به فرض خانمت صد در صد تو را ببخشد، حتي شما را در برقراري ارتباط با آن زن فاسد آزاد بگذارد، و زندگييت روبه راه شود، دوباره به سمت آن زن نخواهيد رفت؟ و آيا در دلت نسبت به كارهاي حرامي كه مرتكب شدي ،و نسبت به آن زن، تنفر ايجاد شده؟ اگردر عمق دلت هنوز نسبت به آن زن و يا عمل حرامي را كه انجام دادي، تنفر و خصومت و كينه اي ايجاد نشده، و اگر در شرايط آزادي كامل، مجددا به سمت او خواهي رفت، معلوم مي شود كه اظهار توبه فعلي و پشيماني و رو به سوي خدا رفتنت ارزشي نخواهد داشت، زيرا از روي ناچاري و براي از هم نپاشيدن زندگي و نرفتن آبرويت اين كارها را انجام مي دهي. اما اگر واقعا توبه حقيقي كردي، و در روح و روان خويش نسبت به گناهان و آن زن و ..تنفر واقعي پيدا كرده باشي، اميد است كه مشكلاتت يواش يواش بر طرف شود، لا اقل توبه ات مورد قبول قرار مي گيرد و در آخرت خوشبخت و رو سفيد خواهي شد.
نكته سوم: لازم است از عمق گناهي كه مرتكب شدي با خبر گردي، تا بداني در صورت عدم توبه واقعي، چه عذابي در پيش خواهي داشت. بنا براين به چند حديث توجه كنيد.
1- نگاه به نامحرم، دست دادن و مصافحه كردن با او ، بوسيدن، بغل كردن و هرگونه ارتباط ديگري از اين قبيل، گناهي بزرگ است كه در روايات وعده عذاب شديدي براي هر يك وارد شده است. امام باقر(ع) مي فرمايد:
هر كس به نامحرم نگاه كند، خداوند چشمانش را از آتش جهنم پر خواهد كرد، هر كس با نامحرمي دست بدهد و مصافحه بكند، دچار غضب الهي شود؛ هر كس با زن نامحرمي همراه شود يا در جاي خلوتي با هم باشند، خداوند آنان را در زنجيرهاي آتشين كرده و به جهنم خواهد انداخت، مگر اين كه توبه كند.(1)
در روايت ديگري آمده است: هر گاه مرد و زن نا محرمي به هم دست بدهند و مصافحه كنند، يا با هم شوخي يا بگو و بخند داشته باشند، يا يكديگر را ببوسند خداوند آنان را با دست هاي بسته وارد محشر مي كند، در حالي كه ميخ هاي آهنين در چشم آن ها است. پس از آن كه در نزد همه خلايق به عنوان مجرم و مفسد معرفي و رسوا شدند ، دستور داده مي شود آن ها را به آتش جهنم بيندازند. (2)
اين عذاب ها و كيفر ها براي كساني است كه بر گناه خود اصرار داشته باشند و نخواهند توبه كنند. اما كساني كه از كارهاي زشت خود ناراحت و پشيمانند و به درگاه خداي مهربان توبه و استغفار مي كنند، خداوند گناه آنان را مي بخشد. آنان را مورد آمرزش قرار مي دهد.
نكته چهارم: اشتباه ديگري كه مرتكب شدي، اعتراف و اقرار به گناه و ارتباط با آن زن نزد همسرت بود. چرا ماجراي عشق و علاقه و ارتباط نامشروع خودبا آن زن را براي خانمت گفتي؟او هر اندازه اصرار مي كرد شما بايستي منكر مي شدي، تا با آب توبه و قطع رابطه با آن زن، گذشته ها به آساني قابل جبران باشد. چه آن كه اقرار به گناه و ارتباط با زن ديگر در نزدهمسر، از يك سو گناه مجدد است و از سويي ديگر خاموش كردن چراغ زندگي و آرامش روحي و رواني همسر و خودت است.
نكته پنجم: راه چاره: اگر چه برگشت به نقطه صفر گذشته بسيار مشكل است، ولي از تلاش نبايد نا اميد شد. لازم است اقدامات زير را با اميد و جديت و عزم و صبر تمام تا حصول نتيجه پيگيري كنيد.
اولا – در پيشگاه خداوند توبه حقيقي كنيد، و بسيار بابت گناهان گذشته ات استغفار و گريه و ناله از عمق جان داشته باشيد، به خواندن همه نماز ها در اول وقت همت بگماريد ، و در صدد خواندن نمازها و گرفتن روزه هايي كه قبلا قضا كرده ايد، باشيد، و از هر گناهي خود را دور سازيد.
ثانيا- با زبان و عمل و اخلاق خوش اعتماد همسرت را جلب كنيد. از هر فرصتي و مناسبتي جهت جلب محبت وي بهره ببريد، مثلا روز تولد همسرت، روز عقد و عروسي، روز زن يا تولد حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها، روز عيد نوروز و ساير مناسبت ها براي همسرت هديه بخريد، با احترام و گُل تقديمش كنيد. صريحا اظهار كنيد كه من اشتباه كردم ، مرا ببخشيد، اگر شما مرا ببخشيد، شايد خداوند نيز مرا ببخشد. من سعي مي كنم جبران كنم. يقين بدان هيچ كسي را به اندازه شما دوست ندارم. فريب شيطان و نفس اماره را خوردم.
ثالثا- برنامه زيارتي و سياحتي و تفريحي بيشتري داشته باشيد.
رابعا – پيش اقوام و خويشان و خانواده خودت و همسرت از او تعريف و تمجيد كنيد. خوبي هاي وي را باگو كنيد.
با انجام اين كارها اميد مي رود كه مشكل تان بر طرف گردد.
پي نوشت ها:
1. شيخ حر عاملى، وسائل الشيعة، مؤسسه آل البيت عليهم‏السلام قم، 1409 ه.ق، ج20، ص 196.
2. همان، ص 198.
موفق باشید.