با سلام
با توجه به اینکه همواره در هر راهی سرمایه ام را گذاشته ام تا بتوانم خانه ای تهیه کنم به طریقی قهری ضرر کرده ام و سرما یه ام را از دست داده ام
مثالی میزنم ، مثلاً آخرین با تعاونی مسکن ... اعلام کرد که زمینهایی در گوشه شهر است عضو شده مقدار سرمایه مشخصی بدهید تا آن را تهیه کرده و بعد از آن بصورت قسطی پول پرداخت کرده تا ساخت را اجرا کنیم ما نیز مبلغ 21 میلیون تومان را به زور طی یک سال تهی کرده و دادیم پیمان کار تعاونی پولها را برد، دادگاه هم سه سال است هیچ کاری نتوانسته است بکند. دفعات پیش هم به این ترتیب . این را مثال زدم تا شما را متوجه کنم حتی در رابطه با خرید خود مسکن هم نتوانستم به نتسجه برسم.
باید بگویم من همواره خمس مالم را داده ام حتی زمانی که حکم کردند پولی که برای خرید منزل جمع میکنید وقتی به یک سال رسید خمسش را باید بدهید. یعنی اجازه جمع کردن سرمایه طی چند سال برای خرید خانه بدون پرداخت خمس سالیانه را ندادند، من آن خمس را هم دادم.
باید بگویم که کمتر من پولی را نگه میدارم و چون سرمایه ام کم است برای خرید خانه اغلب خویشاوندان درخواست قرض دارند و به آن ها قرض میدهم.
البته این نکات را از این جهت بیان کردم که در جواب لحاظ شود
اغلب میگویند تو تلاش بیشتری باید بکنی رزق با تلاش است.یعنی در کل اطرافیان اینجانب را مقصر میدانند
خوب این حقیر در یک پتروشیمی مشغول کار هستم. اگر کار دیگری را هم دنبال کنم پس کی به خودم و آخرتم برسم. مالی که حتی در راستای خرید خانه تهیه شده باز به علت های مختلف از دست میرود، آیا با تلاش بیشتر حفظ میشود و یا زیاد میشود
شاید بگویید صدقه یا کمک به ایتام خوب است اگر بگویم فکر کنم دستم در این موارد بیش از حد باز است، یتیمانی هم زیر پوشش دارم از طریق کمیته امداد چی
من نفهمیدم مگر وظیفه مرد تهیه سر پناه برای همسر و فرزندانش نیست، حالا که من با این شرایط چکار کنم سرم را بیندازم پایین و قبول کنم خانه رزق من نیست یا اینکه بجای عبادت وقت بیشتری بگذارم برای کسب مال تا بتوانم بالاخره خانه تهیه کنم.
پس تعجب مولایمان امیرالمومنین از این دست و پا زدن ها برای رزقی که معین است چیست.
پس اینکه رسول خدا فرموده (مزمون) خداوند رزق بی زکاوت ها را زیاد کرد تا عاقلان و باهوش ها بدانند که رزق با زکاوت و هوش کسب نمیشود چی با تلاش بیشتر متناقض نیست
حرف من این نست که کسی در خانه بنشیند و بگوید خود رزق می آید ، بله هر چیزی وسیله و بهانه ای میخواهد اما با توضیحات فوق آیا تلاش به معنی خاص است یعنی من مثلا باید کاری دیگر پیدا کنم یا همین که در یک جا مشغول زحمت هستم را شامل میشود.
لطفاً من را از راهنمایی های خودتان بی نصیب نگذارید
با تشکر
با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در نظام مادي خداوند يك اصل را به عنوان زير بناي اصول ديگر و مبناي خلقت قرار داده و آن اصل عليّت است كه براساس آن هر معلولي از علت خاص خودش به وجود آمده و بين علت و معلول، سنخيّت وجود دارد آن چنانكه از امام صادق (ع)نقل شده است كه فرمود"َ أَبَى اللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ الْأَشْيَاءَ إِلَّا بِالْأَسْبَاب..."(1) خداوند امور و اشيا را از طريق علل و سببش جاري مي سازد..."
لذا اگر كسي بر فرض اهل تقوا ومعنويت بوده، اما در عين حال مثلاً تصميم اقتصادي درستي براي خود اتخاذ ننموده ودر نتيجه اموال و داراييهاي خود را بر باد بدهد و يا چنين فردي در نگهداري و مراقبت از اموال دچار خطا شده و در نتيجه بخشي از مال خود را از دست داده باشد و...نمي تواند در اينگونه موارد ديگران را مقصر دانسته و يا به جرم دينداري خود را بدشانس و...بداند.
بر اين اساس لازمه وسعت رزق براي فرد ديندار و غير ديندار، اهل خمس و غير اهل خمس و...آن است كه تلاش و كوشش كرده و براي اين امر زحمت بكشند و حداقل آن است كه در اين دائره افراد به ميزان تلاش و ذكاوت خود نتيجه مي گيرند و به همان اندازه، داراي نعمت هاي دنيوي مي شوند و بنا نيست خداوند اين امر را براي افراد ديندار به حكم دينداري استثناء كند.
البته هيچگاه منكر تاثير اسباب غير طبيعي مانند صدقه، خمس و...نيستيم. اما در عين حال اينها را به عنوان بخشي از علت وسعت رزق مي دانيم كه برخي از آن استفاده كرده و احياناً برخي ديگر صرفاً از اسباب مادي مورد مشاهده استفاده مي كنند. لذا ممكن است شخصي براي ثروتمند شدن، از اسباب غير مادي استفاده نكرده، اما در عين حال با تصميمات اقتصادي درست، به نتيجه مطلوب برسد و افراد متدين و متعبد عكس اين عمل كرده و به نتيجه نامطلوب برسند.
بنابراين طبيعي است كه فرد براي رسيدن به نعمت مادي مانند خانه بايد بيشتر تلاش كند و هيچگاه تلاش و كوشش بيشتر منافاتي با سخنان حضرت ندارد، در بسياري از موارد خداوند رسيدن به نعمتي خاص را ملازم با تلاش و كوشش همراه با درايت خود شخص مقدر كرده است كه بدون تلاش مادي و فكري، شخص به آن نعمت نمي رسد آنچنانكه در برخي موارد خاص نيز ممكن است خداوند نرسيدن به اين نعمت را مقدر كرده كه شخص با هر تلاش و كوشش، دزدي و كلك، راه حلال و حرام به آن نمي رسد.
البته همه اين بيانات به اين معنا نيست كه وضعيت شما و عملكرد شما را به دور از درايت و تاملات اقتصادي مي دانيم، بلكه امور مختلف اجتماعي و اوضاع و احوال متغير و داراي ريسك بالا در اقتصاد كشور نيز از مهمترين عوامل موفقيت يا عدم موفقيت ظاهري در تلاش هاي اقتصادي در جامعه ماست كه نمي توان آن ها را ناديده گرفت.
نكته مهم در اين زمينه آن است كه شخص چگونه به نعمت هاي مادي نگاه كرده و با چه ديدي براي دست يابي به آنها تلاش كند. در متون ديني تلاش براي كسب روزي نوعي جهاد و جان دادن در چنين راهي شهادت معرفي شده است و در برخي از روايات تاكيده شده است كه طلب روزي حلال براي هر مسلماني واجب است "طلب الحلال واجب على كلّ مسلم"(1)
در واقع به اعتقاد ما ثواب تلاش مضاعف براي خانه دار شدن و رفاه خود و خانواده، از نماز و روزه و...كمتر نمي باشد به شرط آنكه شخص دچار افراط و تفريط نشود يعني به بهانه رفاه، مسجد و محراب و به بهانه مسجد و محراب، رفاه را تعطيل نكند.
بر اين اساس شخص مومن براي امور دنيايي خود مانند تهيه مسكن، نهايت تلاش را در كنار عبادت هاي خاص، انجام مي دهد با اين نگاه كه وي صرفاً مامور به وظيفه است نه نتيجه، يعني اينكه در عالم واقع، خانه روزي وي است يا خير ، امري است كه خداوند مقدر كرده كه انسان به آن علم ندارد. اما در عين حال، انسان وظيفه دارد براي رسيدن به آن تلاش كند چه بسا رزق مسكن، در تلاش مضاعف باشد و چه بسا به گونه اي مقدر شده كه انسان با تلاش نيز به آن نمي رسد.
پي نوشت:
1. بهاء الدين خرمشاهى- مسعود انصارى، پيام پيامبر، منفرد، تهران1376 ش، ص 791.
موفق باشید.
