با عرض سلام و خسته نباشی
من خواستگاری دارم که شرایط خوبی داره هم از لحاظ شرایط و موقعیت خانوادگی مناسب هستند هم از لحاظ مادی. ولی 2تا مشکل دارم چون اصلا از طرف خوشم نیومد.حتی زیاد راغب نبودم با هم صحبت کنیم هم اختلاف نظر با هم داشتیم.خیلی روی چادر و حجات تاکید داشت با اینکه من مانتویی هستم وحس میکنم متعصب بود چون کارکردن بیرون از خونه رو دوست نداشت دلیلشم گفت چون شرایط اجتماعی الان رو مناسب نمیبینه.از یه خانواده مذهبیه.
من خودم نظرم منفیه چون نه دوسش داشتم نه عقاید نزدیک به همی داشتیم ولی خانواده من دائما به من میگن که تو اشتباه میکنی چون با توجه به شناختی که از خانوادشون دارن فردی مناسب واسه ازدواج میدونن.
حالا من از شما درخواست راهنمایی دارم؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
شكي وجود ندارد كه موفقيت هر ازدواجي در گرو ملاكمندي آن است و بدون ملاكمندي موفقيت هر ازدواجي در هاله اي از ابهام قرار دارد. يكي از مهمترين ملاك هاي ازدواج، همانا ملاك همتايي فرهنگي و تناسب عقيدتي و مذهبي است. بدون توجه به اين ملاك يا ساير ملاك ها، ريسك ازدواج بالا مي رود و معلوم نيست سرانجام ازدواج هاي غيرملاكمند به كجا مي انجامد. از نامه شما بر مي آيد بسيار بر نوع پوشش خود و ساير مسائل مرتبط با آن متعصب هستيد و از همان ابتدا نظرتان نسبت به ايشان منفي بوده است. ناگفته پيداست كه دو نفر در دو قطب مخالف آن هم با اين شدت تعصب (به جا يا نابجا) نمي توانند همراه و همسر گردند.
از نظر ما روان شناسان شرايط اينجا و اينك (اكنون) خواستگار مهم است و نمي توان به اميد تغيير در آينده به خواستگار جواب بله داد.
اگر از ديگر سو به اين خواستگار بنگريم اين پسر از اساس در خواستگاري از شما اشتباه كرده است، چرا كه شرايط اينجا و اينك شما با عقايد ايشان بسيار متفاوت است و حتي اگر شما حاضر مي شديد به خواسته ايشان جامه عمل بپوشايند، باز درونيات شما كماكان بسيار متفاوت با منويات ايشان بود. اصرار والدين شما از چندين جهت منطقي به نظر مي رسد، هر چند در كل، پافشاري ايشان آسيب زا به نظر مي رسد. منطقي بودن از اين حيث كه در بحران ازدواج كنوني و و با توجه به وفور دختران دم بخت، زياد نمي توان به رد يكي پس از ديگري خواستگاران اندك يا متوسط خود (يا حتي زياد) پرداخت. برهه خواستگار داشتن برهه زياد طولاني نيست و والدين شما در هراسند كه نكند دخترشان كم كم از اين برهه گذر كند. البته ازدواج به قول عوام تحفه اي نيست، ولي در بسياري موارد ازدواج حكم اكسيژن را براي دختران پيدا مي كند.
نكته ديگر اين كه اگر در آينده خواستگاري پيدا شود كه تقيدي به نوع پوشش شما نداشته باشد و كار شما را بلا مانع حتي ضروري بداند، باز سلامت و موفقيت ازدواج شما به نحو صد درصدي تأمين نخواهد شد، چرا كه پسري كه از نظر شما متعصب نيست، عدم تعصبش فقط به همين يكي دو امور خلاصه نمي گردد و در ساير زمينه ها نيز تقيدي از خود نشان نمي دهد. ما روانشناسان در ميان زوجين غيرمذهبي موارد بسياري مشاهده مي كنيم كه پسر در رابطه با ساير دختران و زنان (از جمله زنان و دختران فاميل) حريمي براي خود قائل نيست و به راحتي با آنان رابطه بر قرار مي كند. پس قضيه دو طرفه است و هر سبك زندگي مزايا و معايب خاص خودش را دارد. عيناً همين مساله در زمينه اشتغال زنان مطرح است كه پرداختن به جزئيات آن در اين مجال نمي گنجد.
در هر صورت ما با اين شرايط، اين ازدواج را زياد به صلاح شما نمي دانيم، هر چند به عنوان يك روان شناس مذهبي تا حد زيادي هم نظر با خواستگارتان (البته با كمي جرح و تعديل) هستيم. مرد مقيد و معتدل امروزه بسيار كمياب است و در برخي موارد در مجموع به نفع انسان است كه از يكسري خواسته هاي خود به نفع خواسته هاي و منافع بالاتر دست بكشد. سعي كنيد در شهر محل سكونتتان در پي يك مشاور كارآشناي ازدواج باشيد تا بتوانيد در موارد اضطراري از راهنمايي هاي ايشان نهايت بهره را ببريد و يا احياناً به اصلاح و جرح و تعديل برخي عقائد و باورهاي دورني شده خود بپردازيد. مشاور ازدواج اين قابليت را دارد كه در موارد خاص به رايزني با والدين شما بپردازد و احياناً آنان را در پذيرش نظرات شما ياري نمايد يا بالعكس.
موفق باشید.
